Καλλιτέχνης ταυτισμένος με την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Αειθαλής, έφηβος, αιώνιος, συγκινητικός και επαναστάτης. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, που πια έχει περάσει στη σφαίρα του legend, κρατά πάντα δυνατή την κλασική του ροκ πλευρά, εμπλουτίζοντάς την όσο περνούν τα χρόνια με περισσότερη ευαισθησία.
Λίγα χρόνια μετά την μουσική παράσταση «9:05», που χαρακτήρισε μια εποχή, ανεβαίνει ξανά σε θεατρική σκηνή, αυτή τη φορά για να τραγουδήσει τους ποιητές. Το ραντεβού δίνεται στο θέατρο Βέμπο, τις μελαγχολικές Δευτέρες του Φεβρουαρίου, σε ένα πρόγραμμα με επίκεντρο τα λόγια των ποιητών.
Οι μουσικοί ξεκινούν, φώτα στο τσέλο, στο βιολί, στην υπόλοιπη μπάντα και τα πρώτα φωνητικά απλώνονται στην αίθουσα. Είναι οι πρώτοι στίχοι μιας γέννας, που θα φέρουν στη σκηνή αυτόν που κρατά ακόμα, 40 χρόνια μετά την πρώτη του γνωριμία με το κοινό, μια «σφεντόνα» γεμάτη όνειρα.
Το κοινό ξεσπά σε ιαχές και τα πρώτα «Βασίλη ζούμε για να σ’ ακούμε» ακούγονται παθιασμένα. Εκείνος σχολιάζει με τη γνωστή σεμνότητα που τον διακρίνει. «Αρχίσαμεεε». Μας εξηγεί ότι ο στόχος του φέτος είναι ένα πρόγραμμα χωρίς ηλεκτρισμό, για να ακουστούν οι στίχοι των ποιητών.
Δεύτερο τραγούδι που επιλέγει οι «Κάτι διάφανες ψυχές», ένα τραγούδι του σε στίχους και μουσική του Αλέξανδρου Δήμα, που δεν συνηθίζει να λέει στα προγράμματά του. Μια γέφυρα για να περάσουμε στον Μάνο Λοΐζο. «Πρώτη Μαΐου», «Τσε», κάποιες ιστορίες εξορίας από το Παρίσι, με τον Λοΐζο και τον Βασίλη και το «Γερνάς και σκοτεινιάζει», σε ποίηση του Λειβαδίτη. Πόσες στιγμές Ελλάδας μπορούν να αντέξουν σε μια φωνή;
Συνεχίζει με Οδυσσέα Ιωάννου. Τις σπαρακτικές «Μέρες που δικάζουν», το ντουέτο του με την Χαρούλα Αλεξίου σε στίχους του Ιωάννου και μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη. Χαρακτήρισε το τραγούδι προφητικό, μιας και οι «μέρες που δικάζουν» μάλλον έφτασαν και τραγούδησε μαζί με την Μαίρη Μπρόζη, που εκτός από την υπέροχη φωνή της, συνόδευε με το βιολί της. Φυσικά κάποιες «Μικρές Νοθείες» και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. «Την πόρτα ανοίγω το βράδυ», σε ποίηση Λειβαδίτη και μία ιδιαίτερη ερμηνεία του «Άνθρωποι μονάχοι», του Σπανού. Το έκανε δικό του και το προσάρμοσε στη δική του ροκ ευαισθησία.
Ξεχωριστό κεφάλαιο στις «Μπαλάντες του Βασίλη», είχε φυσικά και οι «ποιητής των δρόμων», Νικόλας Άσιμος. Το μυθικό «Ουλαλούμ» σε ποίηση Γιάννη Σκαρίμπα. Το τραγουδάει τρυφερά και ψιθυριστά και τον ακολουθούν οι υπέροχες, λιτές φωτιστικές ατμόσφαιρες του Περικλή Μαθιέλη.
Μετά τον Άσιμο, σειρά έχει ο Μάνος Ελευθερίου. Τα «Μαλαματένια λόγια», του Μαρκόπουλου και με ένα κομμάτι ιστορίας «κλείνει» του πρώτο μέρος.
Η Μαίρη Μπρόζη και ο Απόστολος Μόσιος μας προετοιμάζουν για το δεύτερο μέρος. Τραγουδούν υπέροχα τρία τραγούδια του Βασίλη, όπως το «Σε θέλω» και τα προσεγγίζουν σαν δύο ταλαντούχοι θαυμαστές του, που τολμούν και μπορούν να ακουμπήσουν τα τραγούδια του, που γράφτηκαν σαν να απαγορεύεται να τα πουν άλλοι.
Ο Βασίλης ανεβαίνει και πάλι στη σκηνή με το «Σα να μην σ’ έχασα», του Άλκη Αλκαίου, προειδοποιώντας μας πως «αντέχει για έναν γύρο ακόμα». Πράγματι, επιστρέφει στον Λοΐζο. «Κι αν τα μάτια σου», «Σ’ ακολουθώ». Δύο στιγμές που έφεραν δάκρυα στα μάτια, με το μεγαλείο των στίχων, να αποτυπώνεται ιδανικά από τη φωνή του. Επιστρέφει σε κλασικά ερωτικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και συνεχίζει με τις δικές του διαχρονικές επιτυχίες.
«Εγώ είμαι εγώ», «Να γράφεις να τηλεφωνείς», «Μαμά», αυτό τον ψίθυρο στην έννοια της «μητέρας» που έχει αποδώσει μοναδικά ο Οδυσσέας Ιωάννου.
Μια στιγμή που ξεχωρίζει, είναι η ερμηνεία του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και της Μαίρης Μπρόζη στο «Πού είσαι» των Τσαγκάρη – Λειβαδίτη. Ένα μονόπρακτο για δύο φωνές και ένα βιολί, που μας άφησε με το στόμα ανοιχτό, ενώ μία άλλη στιγμή που ο Βασίλης άφησε το μικρόφωνο και άφησε τους μουσικούς και τον κόσμο να τραγουδήσουν ήταν στο «Πρωινό τσιγάρο» του Νότη Μαυρουδή, κάνοντάς μας όλους μια αγκαλιά.
Ακούστηκαν κι άλλα πολλά. Όλα. Τα τρυφερά, τα αγαπησιάρικα, τα ευαίσθητα. Όλα τελείωσαν με την τρυφερή αφιέρωση «Από μένα τον Βασίλη». Και από εμάς για εκείνον. Όχι μόνο για τις στιγμές, που η ανεπανάληπτη φωνή του, έκανε παρέα στα μαξιλάρια μας, αλλά περισσότερο για τις στιγμές που οι ερμηνείες και οι επιλογές του έκαναν παρέα στο μαξιλάρι της Ελλάδας.
Info:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
“Οι μπαλάντες του Βασίλη”
Στο Θέατρο Βέμπο
Από Δευτέρα 12 έως 20 Φεβρουαρίου 2024 – Κάθε Δευτέρα & Τρίτη
