Συνέντευξη: Τα Παιδιά της Παλαιότητας - Π.Ε. Δημητριάδης: «Περιμένουμε η μουσική μας να αποτελεί αφορμή για τη βίωση ηδονικών καταστάσεων»!

Τα Παιδιά της Παλαιότητας

Περιμένουμε η μουσική μας να αποτελεί αφορμή για τη βίωση ηδονικών καταστάσεων

Οι Κόρε Ύδρο διαλύθηκαν... και κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αυτό θα ήταν «το τέλος» για τον Π.Ε. Δημητριάδη. Δεν πέρασε λοιπόν πολύς καιρός και έφτασαν τα νέα από την Κέρκυρα, που αποτελούσε και τη βάση του συγκροτήματος. Μπορούμε πλέον να μιλάμε για Τα παιδιά της Παλαιότητας, το νέο μουσικό σχήμα του Π.Ε. Δημητριάδη που έρχεται να ταράξει τα νερά του ψευτο - ηθικού και μουντού γίγνεσθαι.

Ο δίσκος «12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες» κυκλοφορεί από την Inner Ear και είναι γεμάτος μυστικά, κοινωνικές εμμονές και σουρεαλισμό. Το ράδΥο Κορέα παρουσιάζει (όπως ακριβώς αναγράφεται στο εξώφυλλο του δίσκου) τα Παιδιά της Παλαιότητας και ο Π.Ε. Δημητριάδης μάς εξηγεί «κάποια» απ' τα ανεξήγητα...

M.C: Γιατί διαλύθηκαν οι Κόρε. Ύδρο;

ΠτΠ: Για διάφορους λόγους. Ας πούμε ότι εκορέσθησαν, όπως αναφέραμε και στην επίσημη ιστοσελίδα μας. Δε θα ήθελα να επεκταθώ, κυρίως γιατί με πιάνει πονοκέφαλος κάθε φορά που καλούμαι να μιλήσω γι' αυτό το θέμα.

M.C: Ποιες ήταν οι αντιδράσεις του πιστού κοινού σας;

ΠτΠ: Νομίζω πως οι περισσότεροι δεν το έχουν αποδεχτεί ακόμα.

M.C: Ποια είναι Τα παιδιά της Παλαιότητας;

ΠτΠ: Η τριάδα πίσω από το τραγούδι «Η Παλαιότητα» από τον τελευταίο δίσκο των ΚΥ, μαζί με τον μπασίστα Ντέλο Πέτρου, την τσελίστρια Χριστίνα Παπαλίτσα και τον ντράμερ Τέλη Κροκίδη.

M.C: Συνήθως μετά από μία διάλυση, ο καθένας παίρνει τον δρόμο του. Πώς προέκυψε η ανάγκη για Τα Παιδιά της Παλαιότητας;

ΠτΠ Αυτό ακριβώς συνέβη και με τους ΚΥ, ο καθένας πήρε το δρόμο του. Του ενός ο δρόμος ήταν τα Παιδιά της Παλαιότητας.

M.C: Περνάμε σε μετεξέλιξη των Κόρε. Ύδρο;

ΠτΠ: Κατά μία έννοια, στο βαθμό της δικής μου εμπλοκής. Τα «τραγούδια από τις κατακόμβες» ήταν γραμμένα πριν ακόμα την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου των ΚΥ. Το καλοκαίρι του 2013, μετά την κυκλοφορία των Απλών Ασκήσεων και το live στο Gagarin, ένιωθα «on fire» και ήθελα να κάνω άμεσα κάτι καινούριο. Με δεδομένο ότι ο Αλέξανδρος είχε αποτραβηχτεί και δεν είχε την επιθυμία να δουλέψουμε πάνω σε καινούρια τραγούδια ως ΚΥ, ξεκίνησα να δουλεύω με τον Μάριο τα συγκεκριμένα τραγούδια ως ένα side-project και χωρίς ακόμα να έχει συναποφασιστεί η διάλυση των ΚΥ.

M.C: Τι περιλαμβάνει ο δίσκος «12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες»;

ΠτΠ: 12 τραγούδια που γράφτηκαν παράλληλα με τη δισκογραφία των ΚΥ, έμειναν εκτός αυτής, κυρίως λόγω του πιο προσωπικού «χρώματός» τους και δουλεύτηκαν -εκ πεποιθήσεως αλλά και εξ ανάγκης - με μια διαφορετική φιλοσοφία στην ενορχήστρωση και την παραγωγή.

M.C: Εμπνέεστε από τους Κόρε. Ύδρο;

ΠτΠ: Στο βαθμό που εμπνεόμαστε από τους εαυτούς μας, εμπνεόμαστε και από τους ΚΥ. Ηχητικά αυτό που αγαπάμε περισσότερο είναι ο μουντός και ανισόρροπος ήχος των αμερικάνικων 90s.

M.C: Τι κρατάτε από τα παλιά;

ΠτΠ: Τα πάντα και τίποτα. Την περίοδο που γράφαμε το δίσκο ένιωθα πολύ πιο κοντά στα πολύ παλιά των ΚΥ, μέχρι και τον πρώτο επίσημο δίσκο («Αν Όλα Τέλειωναν Εδώ»). Ίσως και γιατί δουλεύαμε με τον εξοπλισμό που είχε χρησιμοποιηθεί σ' αυτόν αλλά και με τακτικές που χρησιμοποιούσα πολύ παλιότερα.

M.C: Τι νέο συνθέτετε;

ΠτΠ: Ολοκληρώνουμε τη σύνθεση των τραγουδιών που θα αποτελέσουν τον πρώτο δίσκο των ΠτΠ με απολύτως καινούριο υλικό.

M.C: Θέλουμε να μας δώσετε μια αίσθηση της διαδικασίας παραγωγής του νέου δίσκου... Σαν να μπορούσαμε να σας παρακολουθούμε από μια κλειδαρότρυπα πίσω από τα Ενετικά τείχη της Κέρκυρας...

ΠτΠ: Όλα έγιναν συνειδητά πολύ γρήγορα και με τη λογική να μείνουμε όσο πιο κοντά γίνεται στις καταγραφές των συνθέσεων, χωρίς πλουραλισμό και διαβαθμίσεις στις ενορχηστρώσεις από κομμάτι σε κομμάτι, ώστε να υπάρχει και ένας ενιαίος ήχος σε όλο το δίσκο. Τα περισσότερα από τα τραγούδια εξάλλου ήταν τόσο παλιά ως συνθέσεις, που ήδη η εσωτερική μου αναμονή ήταν μεγάλη. Αυτό που κάναμε στην πορεία ήταν να αφαιρέσουμε κάποια πιάνα (συνθέτω αποκλειστικά σε πιάνο) αντικαθιστώντας τα με κιθάρες. Στιχουργικά δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα, καθώς δεν ήθελα να απομακρυνθώ από τα αρχικά βιώματα. Η έλλειψη δικού μας χώρου μάς οδήγησε σε διάφορες λύσεις ανάγκης, που όμως τελικά νομίζω ότι συνέβαλαν στη γενική ατμόσφαιρα του δίσκου. Περιφέραμε το φορητό οχτακάναλο και τα δύο μικρόφωνα της περιόδου των ΚΥ που προανέφερα σε διάφορες τοποθεσίες της Κέρκυρας που μας πρόσφεραν φιλοξενία. Ξεκινήσαμε από μια μικρή υπόγεια αίθουσα του τμήματος μουσικών σπουδών του πανεπιστημίου, όπου ηχογραφήσαμε κάποια πιάνα και το τσέλο, περάσαμε από το Πολύτεχνο, όπου γράψαμε τις κιθάρες και κάποια ντραμς, και καταλήξαμε στον καθολικό ναό του Αγίου Φραγκίσκου για μέρος των φωνητικών. Τα υπόλοιπα στα σπίτια μας. Ήταν πάντως μια πολύ ωραία περίοδος πραγματικής αυτοδιαχείρισης, που με έκανε να νιώθω πολύ πιο κοντά στις πρώτες ρίζες μου ως «ηχογραφών», που ήταν και ένα ουσιαστικό ζητούμενο για μένα.

M.C: Ποια είναι τα θέματα έμπνευσης στα «12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες»;

ΠτΠ: Τυχαίνει τα περισσότερα από τα τραγούδια αυτά να γράφτηκαν στη μνήμη νεκρών συγγενών μου ή προσώπων του ευρύτερου οικογενειακού μου περίγυρου. Η αναπηρία, η ασθένεια, ο θάνατος και το υπερφυσικό νομίζω πως είναι θέματα που επανέρχονται.

M.C: Τι περιμένουν τα Παιδιά της Παλαιότητας μέσα από τη μουσική τους;

ΠτΠ: Να αποτελεί αφορμή για τη βίωση ηδονικών καταστάσεων.

M.C: Πού σας βρίσκουμε τώρα που κάνουμε τη συνέντευξη;

ΠτΠ: Αυτή τη στιγμή είμαι στο σπίτι μου, στον Ποταμό Κέρκυρας και ετοιμάζουμε ένα βίντεο για το Six Dogs στις 25 Σεπτεμβρίου. Θα κάνουμε παρουσίαση του δίσκου στο Six Dogs και στις 27 θα παίξουμε στο Indie Free Festival.

M.C: Το κοινό αντιδρά στις σπάνιες εμφανίσεις σας με παραλήρημα. Εσείς πώς αντιμετωπίζετε τα live σας; Από πού πηγάζουν η τρέλα και η ψυχεδέλεια πάνω στη σκηνή;

ΠτΠ: Αυτό συνέβαινε με τους ΚΥ και ανήκει στο παρελθόν. Πλέον μιλάμε για ένα νέο συγκρότημα, πρωτοεμφανιζόμενο και με πολύ περιορισμένο ακόμα ρεπερτόριο. Όσο για την τρέλα και την ψυχεδέλεια που λέτε, πηγάζει σίγουρα από την προσωπική σχέση που έχω με τα τραγούδια, τις αντιδράσεις του κοινού και την εκάστοτε διάθεσή μου όταν βρίσκομαι στη σκηνή.

M.C: Συνεργασία που θα θέλατε να κάνετε;

ΠτΠ: Ο Αντώνης Καλογιάννης είναι ένα μεγάλο μου απωθημένο.

M.C: Τραγούδι, όχι δικό σας, που θα θέλατε να πείτε;

ΠτΠ: Το «Μες στην προσευχή μου» με τη Μπέσσυ Αργυράκη.

M.C: Με ποιο τραγούδι Τα Παιδιά της Παλαιότητας καλωσορίζουν το κοινό τους;

ΠτΠ: Με το εναρκτήριο του δίσκου, «Μια Νέα Αίρεση».

M.C: Με ποιο τραγούδι Τα Παιδιά της Παλαιότητας αποχαιρετούν το κοινό τους;

ΠτΠ: Με το καταληκτικό, «Θέμα: Αποχαιρετιστήριο».

Τα Παιδιά της Παλαιότητας
«12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες» | Inner Ear

«Η αίρεση του σήμερα είναι η θρησκεία του αύριο», Βύρων Πολύδωρας

Μέσα σε ένα σκοτεινό πρωτοχριστιανικό συγκείμενο γεννήθηκε ο πρώτος δίσκος των Παιδιών της Παλαιότητας, με τον εύγλωττο τίτλο «12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες». Με μοναδικά όπλα την πίστη και τον φορητό εξοπλισμό του «Αν Όλα Τέλειωναν Εδώ», ο Π.Ε. Δημητριάδης των Κόρε.Ύδρο. με το νέο του σχήμα επιστρέφει στις μηδενικού budget παραγωγές και στον μουντό, κατά βάση κιθαριστικό, ήχο.

Δώδεκα τραγούδια για τον Πόνο και το θείο, ηχογραφημένα σε διάφορα σημεία της πόλης που στον αέρα της υπάρχει πάντα «κάτι που τρέμει να αρθρωθεί», σηματοδοτούν «το πρώτο comeback πρωτοεμφανιζόμενου συγκροτήματος στην ιστορία της μουσικής» (Μάριος Μαγιολαδίτης).

Το album κυκλοφορεί σε βινύλιο με bonus cd και digital album από την Inner Ear.

Τα Παιδιά της Παλαιότητας θα εμφανισθούν στο Six Dogs στις 25 Σεπτεμβρίου για την επίσημη πρώτη παρουσίαση του άλμπουμ «12 Τραγούδια Από Τις Κατακόμβες».