Συνέντευξη: Νατάσσα Μποφίλιου "Πετώντας πάνω από τη Βαβέλ"

Πληροφορίες

Παραστάσεις σε επανάληψη | Θέατρο

Παραστάσεις σε επανάληψη | Θέατρο

Ποιες παραστάσεις συνεχίζονται για περισσότερες από μία χρονιά; ... Περισσότερα...

Δημοφιλείς Νέες Παραστάσεις | Θέατρο σεζόν 2023 - 2024

Δημοφιλείς Νέες Παραστάσεις | Θέατρο σεζόν 2023 - 2024

Οι πιο δημοφιλείς νέες θεατρικές παραστάσεις της σεζόν Περισσότερα...

Νατάσσα Μποφίλιου

Πετώντας πάνω απ' την Βαβέλ

Πολυσυζητηµένη, εκρηκτική, λαµπερή, παθιασµένη- το λέει η καρδούλα της. Συναντήσαµε τη Νατάσσα Μποφίλιου λίγο πριν ταξιδέψει τη «Βαβέλ» του Θέµη Καραµουρατίδη, του Γεράσιµου Ευαγγελάτου και της ίδιας στην ελληνική επικράτεια. Η «Νεράιδα» των θαυµαστών της διατηρεί τη νεραϊδόσκονή της κι από κοντά: απλή και δυναµική, γήινη και ουράνια συνάμα. Είναι σίγουρα φτιαγμένη από την πάστα εκείνων των παλιών σταρ, των αυθεντικών: ταπεινή στη μεγαλειότητά της.

 

Τι σε κάνει να πετάς;

Σίγουρα οι συγκινήσεις από τα πράγματα που µε κάνουν ευτυχισμένη, που είναι οι φίλοι µου, η οικογένειά µου, ο έρωτας, η δουλειά µου, ο Γεράσιµος και ο Θέµης. Έχω πάρα πολλούς λόγους για να πετάω! Φέτος γενικά υπάρχουν πολλές «πτήσεις»: έχουμε την Επίδαυρο µε τους «Όρνιθες», έχουμε μια πολύ καλή και δυνατή περιοδεία µε αρκετούς σταθμούς. Πετάμε από τη χαρά µας γιατί έχουμε τη «Βαβέλ»! Είμαστε σε φάση αναπτέρωσης.

Ποιο έχεις θέσει ως «ταξίδι» της ζωής σου; Ποιος είναι ο προορισμός σου;

Ο προορισμός µου νομίζω ότι είναι να προσπαθώ να κάνω τους ανθρώπους να νιώθουν ωραία, να τους ανακουφίζω µε έναν τρόπο.

Το αισθανόμουν από μικρή, ίσως επειδή είμαι και το µμεγαλύτερο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας κι ένιωθα ότι έπρεπε να βοηθήσω τη μητέρα µου, τα αδέρφια µου. Είναι κάτι που µε κάνει να νιώθω χρήσιμη. Κι αυτό ήρθε και μέσα από τη δουλειά µου, όπου ο σκοπός µας είναι η ψυχαγωγία, που έχει μέσα της την επιθυμία να ανακουφίσεις τον άλλον από το πρόβλημά του. Σαν τοπικό προορισμό, όμως, έχω πάντα τη Φολέγανδρο. Είναι ο πιο αγαπημένος µου τόπος στον κόσμο, έχει κάτι πολύ βαθύ και µυστήριο στην ατμόσφαιρά του.

Πότε πιστεύεις ότι πρέπει να φεύγεις από κάπου;

Όταν νιώθεις ότι έχει τελειώσει. Γενικά, είµαι ένας άνθρωπος που πιστεύει πολύ στην προσπάθεια και δε µου αρέσει να φεύγω. ∆εν εγκαταλείπω. Παρ' όλη την παρορµητικότητά µου, είµαι πολύ σταθερός τύπος.

Νιώθεις ότι ήρθε η ώρα σου να παίξεις «Αντιγόνη»; Πόσο αυτοβιογραφικό αισθάνεσαι αυτό το τραγούδι;

Το πρώτο τραγούδι που έδωσε ο Γεράσιµος στον Θέµη ήταν «Τα δικά µου τραγούδια» και ξέραµε κι οι τρεις ότι ήταν η πόρτα που ανοίγει τον δίσκο. Ένα κοµµάτι των στίχων της «Αντιγόνης» το είχε γράψει ο Γεράσιµος αρκετό καιρό προτού υπάρξει η «Βαβέλ» σαν σκέψη. Το έδωσε στον Θέµηαμέσως µετά το «Τα δικά µου τραγούδια» κι αφού είχε αλλάξει το ρεφρέν. Όταν µου το έδωσαν, µου είπαν ότι αυτό το τραγούδι είχε γίνει για µένα. Το άκουσα εγώ, άρχισα να κλαίω – τα γνωστά δηλαδή! Υπάρχει λόγος που αυτά τα δύο τραγούδια άνοιξαν το δίσκο: έχουν µέσα τους την αυτοβιογραφική κατάθεση και την αίσθηση ενός ανθρώπου µέσα στον κόσμο. Κι έτσι έδωσαν τον δρόμο που θα βάδιζε όλο το cd, που έχει κυρίως κοινωνικές και πολιτικές αναζητήσεις και λιγότερο ερωτικές, σε σχέση µε τις προηγούμενες δουλειές µας. Είναι περισσότερο ανθρωποκοινωνικό άλµπουµ, εξού το όνομα του και όλη η φιλοσοφία του.

Ποια είναι η πιο δύσκολη και η πιο στενάχωρη στιγμή της πορείας σου µέσα στο τραγούδι, και ποια η πιο ευτυχισμένη και λυτρωτική στιγμή αντίστοιχα;

Οι στιγμές που περνάω πάντα δύσκολα είναι όταν αδικούμαι πάρα πολύ. Με παίρνει πολύ από κάτω. Και η αδικία πολλές φορές έχει να κάνει µε την κρίση, οπότε δε µε στεναχωρεί τόσο, αλλά το ψέμα, την αλλοίωση πώς τη διαχειρίζεσαι; Αντίθετα, αισθάνομαι πολύ ευτυχισµένη όταν νιώθω ότι όλα αυτά που κάνουμε, που ζούμε, που σκεφτόμαστε πιάνουν τόπο και τα βλέπουμε να ανθίζουν στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που έρχεται στο καμαρίνι, στο πρόσωπο ενός ανθρώπου που βλέπεις πάνω από τη σκηνή, στους συναδέλφους µας. Εκεί αισθάνομαι ότι γι' αυτό αξίζει ό,τι κάνουμε, για αυτή τη στιγμή. Για παράδειγμα, ήρθε πρόσφατα ένα παιδί 20 χρονών που είχε µεγαλώσει σε ένα πολύ µικρό χωριό και µου είπε ότι, όταν γνώρισε τα τραγούδια µας στα 14 του, αισθάνθηκε ότι έξω από εκεί που µένει υπάρχουν σίγουρα άνθρωποι που τον καταλαβαίνουν και συµµερίζονται τις ίδιες ανησυχίες, και αυτό του έδωσε πάρα πολλή δύναµη για να ακολουθήσει το όνειρό του. Αυτό το πράγµα δε µε κάνει απλά ευτυχισµένη, µε κάνει να αισθάνοµαι ότι άξιζε το καθετί που κάναµε και µε πωρώνει για να κάνω ακόµα περισσότερα. Αυτά τα δύο τα έχω συναντήσει πάρα πολλές φορές από την αρχή που ξεκίνησα.

Βλέπεις αισιόδοξα ή απαισιόδοξα τη σηµερινή «Βαβέλ» που βιώνουµε;

Αυτή η Βαβέλ έχει δύο όψεις και προσπαθήσαµε και στο άλµπουµ να φωτίσουµε και την άλλη της πλευρά. Από τη µία, έχει αυτή την ασυνεννοησία, τη δυστυχία, τη φοβία, όλους αυτούς τους κατατρεγµένους ανθρώπους και από την άλλη έχει µία πολυπολιτισµικότητα, διαφορετικά χρώµατα και ιδέες, εξελισσόµαστε σε πολλά πράγµατα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν οι θετικές και οι φωτεινές στιγµές, απλώς είναι τόσο σκοτεινές οι άλλες, που µερικέςστιγµές σκεπάζουν το φως, ενώ θα έπρεπε να γίνεται το αντίστροφο.

Πιστεύω ότι αυτό που χρειαζόµαστε είναι να αρχίσουµε να χτίζουµε ένα περιβάλλον αλληλεγγύης µέσα από τη δική του ατοµική πρωτοβουλία ο καθένας. Αν εγώ νιώσω ότι πρέπει να γίνω πιο αλληλέγγυα και συλλογική και µπω σε αυτό τον δρόµο, αυτό θα «ανοίξει» σιγά σιγά και θα παρασύρω και τον διπλανό. Έτσι, θα αλλάξουµε προς το καλύτερο σταδιακά. Υπάρχει κόσµος που κάνει πολλές τέτοιες προσπάθειες, που πραγµατικά ανακουφίζουν ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Ιστορικά είναι πολύ χαρακτηριστικός για το έθνος µας ο εµφύλιος σπαραγµός. Γιατί, ενώ ζούµε δύσκολα, διχαζόµαστε αντί να µας ενώνει αυτή η δυσκολία;

Γιατί έχουµε διαφορετικές καταβολές και δεν έχουµε κοινές ιδέες. ∆ε θέλουµε όλοι τον ίδιο κόσµο ούτε το ίδιο µέλλον. Αυτό που εγώ θεωρώ αυτονόητο για κάποιον άλλον µπορεί να είναι γελοίο. Αλλά όσο δύσκολο κι αν είναι, δεν πρέπει να στέκεσαι σ' αυτό. Πρέπει να προσπαθήσεις να βρεις µε αυτόν τον άνθρωπο ένα κοινό σηµείο. Προσωπικά, δεν µπορώ να το κάνω αυτό, αδυνατώ, αλλά θαυµάζω όσους έχουν την υποµονή και το κάνουν.

Βέβαια, αν µπορούσα να σου απαντήσω σε αυτή την ερώτηση, ενδεχοµένως να είχα κάνει πιο σοβαρά πράγµατα από αυτά που έχω κάνει.

Θεωρώ ότι χρειαζόµαστε καινούριους ανθρώπους, µε νέες ιδέες για να πιστέψουµε – χωρίς βέβαια αυτό να µε κάνει άµοιρη ευθυνών. Προσωπικά θεωρώ ότι η πιο µεγάλη µου υποχρέωση, ως πολίτης και προσωπικότητα, είναι να αφήνω πίσω κάτι µε θετικό πρόσηµο σε ό,τι αγγίζω και βρίσκοµαι µέσα. Θεωρώ ότι αυτό είναι ό,τι πιο σηµαντικό µπορώ να κάνω, περιµένοντας να έρθει κάτι πιο µεγάλο και δυνατό, που θα το πιστέψω και θα του αφιερωθώ. Σίγουρα θα έρθει, αλλά δε νοµίζω ότι θα το προλάβουµε.

Η συµµετοχή σου στο «Αγάπη Ρε+», αλλά και σε πολλές συναυλίες συναδέλφων σου δείχνει ότι πιστεύεις πολύ στη δύναµη της οµάδας και της παρέας. Ποιοι είναι οι συνεπιβάτες στο ταξίδι της ζωής σου;

Πιστεύω απόλυτα στην οµάδα. Μπορώ να πάρω και τη θέση του µπροστάρη, αλλά χωρίς οµάδα δεν προχωράω ούτε ένα βήµα. ∆εν απολαµβάνω ούτε τη νίκη ούτε τη λύπη αν δεν έχω ανθρώπους να τα µοιραστώ. Θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι προσωπική κατάκτηση και δε θέλω να είναι. Είναι τόσο ωραίο να αγκαλιάζεις την οµάδα σου όταν έχετε καταφέρει κάτι! Με την «Αγάπη Ρε+» έχουµε καταφέρει αρκετά πράγµατα και συνεχίζουµε! Πέρσι σε µία συναυλία που κάναµε, µαζέψαµε 50 τόνους φάρµακα και τρόφιµα! Και τώρα οργανώνουµε την επόµενη δράση µας.

Άρα ακολουθείς τη διπλωµατική οδό πλαγίως, κατά µία έννοια;

Έτσι είµαι πολύ πιο χρήσιµη. Πάντως, δεν πιστεύω καθόλου στη φιλανθρωπία, στην αλληλεγγύη πιστεύω. Η φιλανθρωπία είναι πάντα από πάνω προς τα κάτω κι εγώ αυτό το θεωρώ πάντα ύποπτο. Για να είσαι φιλάνθρωπος, πρέπει να αισθάνεσαι πολύ ανώτερος από τους υπόλοιπους, ενώ, όταν είσαι αλληλέγγυος, σηµαίνει ότι έχεις συνείδηση ότι µπορεί ανά πάσα στιγµή να συµβεί και σε εσένα το ίδιο µε τον συνάνθρωπό σου.

 

Πώς προέκυψαν οι «Όρνιθες»; Σε τι ρόλο θα σε δούµε;

Στους «Όρνιθες» θα συµµετέχω στη µουσική δράση της παράστασης, αλλά ο τρόπος που δουλεύει ο Νίκος Καραθάνος είναι ένας τρόπος οµαδικός, δεν έχει αυτό που λέµε «πρωταγωνιστές». Πρωταγωνιστής είναι το έργο, η ιδέα, οι εικόνες. Όλοι συµµετέχουν σε όλα. Έτσι κι εγώ συµµετέχω σε οµαδικές σκηνές µέσα από τον χορό και σε σκηνές µε πιο τραγουδιστικό ρόλο. Είναι µία απίθανη εµπειρία!

Ακούς βινύλια;

Πριν λίγες ηµέρες µού έκαναν δώρο ένα µικρό πικάπ µε ηχεία και βάλαµε έναν δίσκο να ακούσουµε µε τον σύντροφό µου. Ήταν τελείως άλλος ο τρόπος που ακούς τη µουσική! ∆εν έχει να κάνει µε τον ήχο τόσο, όσο µε το ότι νιώθεις όπως µε το τζάκι, που σε µαζεύει γύρω του. Ήταν απίστευτο! ∆εν το κάνει αυτό ένα στερεοφωνικό! Ακούσαµε ένα άλµπουµ κι ήταν εντελώς διαφορετική αίσθηση. Μόνο που βλέπεις έναν άνθρωπο να βάζει τη βελόνα στον δίσκο, τον δίσκο να γυρίζει, είναι πιο συγκινητικό. Ήθελα να οργανώσω συγκέντρωση µε τους φίλους µου σπίτι, να κάτσουµε να ακούσουµε ένα βινύλιο των PinkFloyd.

Πιστεύεις ότι οι σύγχρονοι τρόποι αναπαραγωγής µουσικής(spotify, YouTube, iTunes) µπορούν
να σώσουν τη µουσική βιοµηχανία;

Σίγουρα µπορούν γιατί το έχουν κάνει. Είναι ο σύγχρονος τρόπος ακρόασης, που µπορεί εγώ να µην τον καταλαβαίνω, αλλά από αυτά που ακούω γενικά είναι πολύ διαδεδοµένες υπηρεσίες. Όσον αφορά το κατά πόσο υπάρχουν έσοδα από αυτές προς τις δισκογραφικές ή τους καλλιτέχνες, δεν µπορώ να ξέρω. Αλλά νοµίζω ότι στο µέλλον θα υπάρξει µιαφόρµουλα που θα αποδίδει στην εταιρεία και έπειτα στους δηµιουργούς κάποιες οικονοµικές απολαβές. Το καλό, όσον αφορά στο YouTubeή το Facebook, είναι ότι δίνουν την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να κάνουν πράγµατα µόνοι τους και να διαφηµίσουν τη δουλειά τους, να δηµιουργήσουν µια µικρή κοινότητα, κάτι που παλιότερα ήταν αδύνατο αν δεν ήσουν σε µια δισκογραφική.

Ποιο πιστεύεις πως είναι το µυστικότης επιτυχίας σας;

Σίγουρα η αγάπη είναι το µυστικό της επιτυχίας µας. ∆ιαφορετικά δε θα είχαµε το κουράγιο να στηρίξουµε όσα κάνουµε. Η χηµεία που έχουµε µεταξύ µας και το δέσιµο τόσων χρόνων, όπως έχει προκύψει µετά από πολλές κατραπακιές που έχουµε φάει, όπου ο ένας παρηγορούσε τον άλλον, ή τα τόσα ταξίδια που κάνουµε µαζί. Νιώθω πολύ τυχερή που τα µοιραζόµαστε όλα αυτά και γι' αυτό πιστεύω πολύ στις συνενώσεις.

Όσα έχεις περάσει, όµως, νιώθω ότι σε έχουν ωριµάσει. Κι ίσως όλα αυτά είναι αναγκαίο υπόβαθρο για την επιτυχία σας...

Σίγουρα, γιατί είναι κάτι που το κατακτήσαµε, δε µας χαρίστηκε. Αυτό µας κάνει πιο προσγειωµένους και τολµηρούς. Όταν κάτι το έχεις παλέψει, είσαι πιο τολµηρός. Την αυτοπεποίθησή µου µπορεί ο άλλος να τη θεωρήσει ψώνιο, αλλά είναι το ακριβώς αντίθετο. Απλώς, δε θα χαρίσω κάτι για το οποίο έχω δουλέψει, γιατί, όταν έχεις παλέψει και έχεις καταφέρει κάτι, τότε ξέρεις καλύτερα µέχρι πού φτάνουν τα πόδια σου και είσαι πραγµατικάπροσγειωµένος.

Πώς είναι να παρουσιάζεις τη «Βαβέλ» σε έναν κλειστό και πώς σε έναν ανοιχτό χώρο;

Είναι πολύ διαφορετικό σε ανοιχτό χώρο, έχει τη δύναµη και τη συγκίνηση της συναυλίας, ενός συναισθήµατος που δεν είναι τόσο ακρόασης, αλλά είναι περισσότερο δυναµικό. ∆εν µπορώ να σου πω ποιο προτιµώ από τα δύο, γιατί και τα δύο λειτούργησαν και λειτουργούν για µας υπέροχα. Αλλά είναι τελείως άλλο! Πάντως, σίγουρα η καλοκαιρινή «Βαβέλ» δεν έχει το στήσιµο της παράστασης, είναι η συναυλιακή της εκδοχή.

Στην Αθήνα πότε θα σε δούµε;

Προς το παρόν έχουµε προγραµµατίσει µόνο µια µεγάλη συναυλία στο θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη, στις 9 Σεπτεµβρίου!

 

Συνεργασία: Musicity.gr & Tech Μatrix - Το απόλυτο περιοδικό Gadget & Entertainment!

Κάπου ανάμεσα στον ιδιαίτερο κόσμο της τεχνολογίας και του πολιτισμού το Tech Matrix συνεχίζει να φιλοξενεί στις σελίδες του θέματα του musicity.gr.

 

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.

 

Με την υποστήριξη μας:

Ανακοινώθηκαν πρόσφατα