Συνέντευξη: Λένα Παπαληγούρα «Ο κόσμος έχει ανάγκη το μαζί»!

Πληροφορίες

Παραστάσεις σε επανάληψη | Θέατρο

Παραστάσεις σε επανάληψη | Θέατρο

Ποιες παραστάσεις συνεχίζονται για περισσότερες από μία χρονιά; ... Περισσότερα...

Δημοφιλείς Νέες Παραστάσεις | Θέατρο σεζόν 2023 - 2024

Δημοφιλείς Νέες Παραστάσεις | Θέατρο σεζόν 2023 - 2024

Οι πιο δημοφιλείς νέες θεατρικές παραστάσεις της σεζόν Περισσότερα...

Λένα Παπαληγούρα

Ο κόσμος έχει ανάγκη το μαζί...

 

Απόγευμα Κυριακής συναντιόμαστε λίγο πριν την προγραμματισμένη παράσταση του Ματωμένου Γάμου με τη Λένα Παπαληγούρα. Η Λένα Παπαληγούρα είναι μια ταλαντούχα ηθοποιός με αυθεντική προσωπικότητα και δύο υπέροχα μάτια που δύσκολα παίρνεις το βλέμμα από πάνω τους. Ανοίγει έναν ειλικρινή διάλογο, δε θέλει να εντυπωσιάσει και είναι έτοιμη να μοιραστεί κομμάτια του εαυτού της. Φέτος πρωταγωνιστεί στον Ματωμένο γάμο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο Θέατρο Αποθήκη, στην παράσταση Κατερίνα που υπογράφει ο Γιώργος Νανούρης στο Θέατρο Θησείον και στις «Οι δούλες» του Ζαν Ζενέ, που θα ανέβουν τον Μάρτιο στο Εθνικό Θέατρο.

Η Λένα, το νεαρό κορίτσι που τηλεοπτικά μας συστήθηκε από τη σειρά Γ4, μου θύμισε τότε που βρισκόμουν κι εγώ στα θρανία ενός άλλου Γ4,όχι πολύ διαφορετικού από το δικό της. Κι αφού με γύρισε για λίγο στην εφηβεία μου, με μεγάλη λαιμαργία ήμουν έτοιμη να καταγράψω κάθε της λέξη και να βάλω τα δυνατά μου ώστε να μεταφερθούν σ' αυτές τις γραμμές, με τον πιο πιστό τρόπο όσα μου είχε εμπιστευτεί για τις παραστάσεις που πρωταγωνιστεί, τα μελλοντικά της σχέδια, για εκείνη.

M.C: Παρά το νεαρό της ηλικίας σου έχεις δυναμική παρουσία στο χώρο του θεάτρου, συνεργασίες με καταξιωμένους ανθρώπους, τηλεοπτικές συμμετοχές, ενώ έχεις τιμηθεί και με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Πώς αισθάνεσαι πού έχεις καταφέρει τόσα;

Λ.Π Καταρχάς, δεν αισθάνομαι ότι έχω καταφέρει τίποτα. Νομίζω ότι κάθε φορά σε αυτή τη δουλειά είναι σαν να ξεκινάς από την αρχή. Αυτό είναι που σε γοητεύει και σε κρατάει διαρκώς σε αγωνία. Κάθε παράσταση είναι κάτι εντελώς καινούριο. Σχετικά με το βραβείο τώρα, νιώθω μεγάλη χαρά, ευγνωμοσύνη και βαθιά συγκίνηση. Από την άλλη, πιστεύω ότι τα βραβεία είναι μια επιβράβευση, ένα χτύπημα στην πλάτη· από εκεί και πέρα είναι σαν να σου λέει «συνέχισε, συνέχισε να προσπαθείς». Χαίρεσαι για ένα διάστημα, αλλά μετά επιστρέφεις στη δουλειά σου με μεγαλύτερη προσήλωση και αφοσίωση.

M.C: Από τη μέχρι τώρα πορεία σου θα τολμούσες να ξεχωρίσεις κάποιο ρόλο κι αν ναι ποιόν;

Λ.Π Νομίζω ότι είναι στη φύση της δουλειάς κάθε φορά που καταπιάνεσαι με κάτι να το ξεχωρίζεις. Αν με είχες ρωτήσει για παράδειγμα πρόπερσι θα σου έλεγα πως ξεχωρίζω τον Ξένο. Τώρα θα σου έλεγα ότι ξεχωρίζω αυτα που κανω τωρα, δηλαδη τον Ματωμένο Γάμο και σίγουρα την Κατερίνα ,κυρίως επειδή καταπιάνομαι αυτά αυτή την περίοδο και αρα τωρα είμαι συναισθηματικά δεμένη περισσότερο με αυτά. Έργα που να αισθάνομαι ότι με έχουν σημαδέψει και προχωρήσει πιο πολυ ομως είναι νομιζω ο Ξένος και τώρα κι η Κατερίνα, αλλά για πολύ διαφορετικούς λόγους. Από εκεί και πέρα σιγουρα και η Οδύσσεια του Ουίλσον και ολες οι δουλειές που έκανα στο Εθνικό, κι η Αντιγονη στο φεςτοβαλ και το blasted της σαρα κειν στο θέατρο πορεία - είναι πολύ δύσκολη ερώτηση, δε νομιζω οτι μπορω να ξεχωρισω - κάθε πράγμα που κάνεις έχει ένα κομμάτι από τον εαυτό σου και δεν γίνεται να το κάνεις άμα δεν έχει αυτό το κομμάτι σου. Ολες τις δουλειες μου τις αγαπαω γιατι ετσι μονο μπορω να δινομαι σ αυτες.

M.C: Ενσαρκώνεις το ρόλο της Νύφης του μνημειώδους έργου του Λόρκα, "Ματωμένος Γάμος". Είναι ένα έργο που γράφτηκε το 1932, παρόλα αυτά βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των σημερινών σκηνοθετών. Πώς θα αιτιολογούσες τη διαχρονικότητα του;

Λ.Π Στο γεγονός ότι ο Λόρκα ήταν ένας μεγάλος συγγραφέας · συνδυάζει μοναδικά την ποίηση με τη σκληρότητα. Ο τρόπος που γράφει είναι μοναδικός και ως φόρμα, δηλαδή ο λυρισμός και η κατασκευή του έργου και ως περιεχόμενο. Και αυτό επειδή τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται είναι διαχρονικά. Ακόμα, ο τρόπος με τον οποίο τα επικοινωνεί είναι απόλυτα προσωπικός, βαθύς και ουσιαστικός κατά τη γνώμη μου, γι' αυτό και το έργο συνεχίζει να απασχολεί και θα απασχολεί για πάντα.

M.C: Ο Ματωμένος Γάμος διαδραματίζεται στην ισπανική ύπαιθρο μιας ταραχώδους και γεμάτης από κοινωνικο-πολιτικές αλλαγές εποχής. Ο συντηρητισμός και οι κοινωνικές συμβάσεις συγκρούονται με την ελευθερία και τον έρωτα. Είναι ένα θέμα που αφορά σήμερα και σε ποιό βαθμό;

Λ.Π Αυτά τα δύο πρόσωπα εξαιτίας κάποιων πιέσεων δεν είναι μαζί και αυτό συνέβαινε, συμβαίνει και θα συμβαίνει σε κάθε κοινωνία. Δυστυχώς, είναι δύσκολο οι άνθρωποι να ακολουθούν τα «θέλω» και τις επιθυμίες τους και είναι ακόμα πιο δύσκολο να τα παραδεχτούν στον εαυτό τους. Ο Λόρκα μας λέει ότι ευτυχία είναι να ακολουθείς το ένστικτό σου και να ζεις τη ζωή σου σύμφωνα με την επιθυμία σου. Όταν αυτό δεν το κάνεις, ειδικά όταν μιλάμε για ερωτικό πάθος και επιθυμία που αφορά ολόκληρη την ύπαρξη σου, όσο και να αντιστέκεσαι, κάποια στιγμή θα υποκύψεις. Κι αν αυτό συμβεί τόσο αργά, δε μπορεί παρά να έχει καταστροφικές συνέπειες.

M.C: Ο έρωτας στο έργο καταλήγει σε δράμα οδηγώντας τους ερωτικούς αντίζηλους στο θάνατο. Είναι ο έρωτας όντως ο πιο αμείλικτος δαίμονας μας;

Λ.Π Ο έρωτας που περιγράφει ο Λόρκα σίγουρα είναι ένας αμείλικτος δαίμονας. Πιστεύω ότι αυτό είναι και το ωραίο στο έργο. Σήμερα μιλώντας για τον έρωτα, καταλαβαίνουμε ότι είναι μια έννοια που έχει λίγο ευτελιστεί. Ο τρόπος όμως που ο Λόρκα διαχειρίζεται και γράφει για τον έρωτα, είναι αυτός που τον κάνει πραγματικά να μιλάει για αυτό το ντουέντε που βασανίζει τις ψυχές. Αυτό το άλυτο ερωτικό πάθος που οδηγεί στην καταστροφή και βασανίζει την ύπαρξη. Δεν μιλάει για μια εφήμερη περιπέτεια, αλλά για κάτι που βρίσκεται πέρα από τον άνθρωπο, τον κυριεύει και τον οδηγεί.

M.C: Οι ήρωες βιώνουν την εμπειρία του έρωτα με τρόπο ακραίο, διακινδυνεύοντας τα πάντα. Το πάθος υπερισχύει έναντι της λογικής, η δική σου οπτική απέναντι στον έρωτα ταυτίζεται με αυτό το σκεπτικό; Πιστεύεις πως χρειάζεται ρίσκο, τόλμη, θυσίες;

Λ.Π Όταν ο έρωτας είναι τόσο ισχυρός, όπως των προσώπων στο έργο, δε μπορείς παρά να ρισκάρεις, να θυσιάσεις και να αφεθείς σε αυτόν. Όταν αρχίζεις να βάζεις πιο πάνω τη λογική, μάλλον ο έρωτας δεν είναι τόσο δυνατός.

M.C: Πώς αισθάνεσαι που ερμηνεύεις τη Νύφη σε ένα έργο σταθμό για την ευρωπαϊκή δραματουργία; Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Κακλέα;

Αισθάνομαι τυχερή που με εμπιστεύτηκε ο Κακλέας και χαρούμενη που το δουλέψαμε με αυτή την ομάδα ανθρώπων. Όλοι τους ήθελαν να πάρουν ρίσκο, να ψάξουν την εσωτερικότητά του έργου και να το δουν σε βάθος . Παράλληλα, αισθάνομαι ότι έχω μεγάλη ευθύνη, γιατί είναι πολύ όμορφος και ταυτόχρονα πολύ δύσκολος ρόλος. Κάθε βράδυ σκέφτομαι «Είμαι αρκετή; Θα τα καταφέρω;», όμως είναι τόσο γοητευτικό όλο αυτό, οπότε αφήνομαι και ταξιδεύω μαζί του.

M.C: Εσένα τί σε γοητεύει περισσότερο στη Νύφη;

Λ.Π Θα έλεγα ότι με γοητεύει περισσότερο η πολυπλοκότητά της. Είναι σαν χειροβομβίδα, κρατάει μέσα της πράγματα και όταν πια εκρήγνυται, δεν υπάρχει επιστροφή, τους παρασέρνει όλους σαν χείμαρρος. Ξεκινάει ως ένα κορίτσι που προσπαθεί να σωθεί, να παντρευτεί και να διαφύγει από ένα ερωτικό πάθος που τη βασανίζει, ωστόσο αποδεικνύεται πολύ τολμηρή. Η πράξη της είναι πολλή γενναία και παρόλο που παρασέρνει στο θάνατο και πρόκειται για σκοτεινό πρόσωπο, έχει από την άλλη την τύχη να ζήσει εκείνη , τη μοναδική ερωτική στιγμή λίγο πριν τους πιάσουν. Για εκείνην, αυτή η στιγμή είναι τα πάντα. Μια στιγμή που ισούται με όλη της η ζωή. Επίσης με γοητεύει η αμφιθυμία της, προσπαθεί να σωθεί αλλά ταυτόχρονα γυρίζει πίσω.

M.C: Εκτός από το Ματωμένο γάμο υποδύεσαι την Κατερίνα, στην ομώνυμη παράσταση "Κατερίνα" του Αυγούστου Κορτώ. Πώς ξεκίνησε η ιδέα της Κατερίνας;

Λ.Π Η Κατερίνα είναι η ηρωίδα του μυθιστορήματος του Αύγουστου Κορτώ, «Το βιβλίο της Κατερίνας» κι ο Γιώργος Νανούρης είχε την ιδέα να βγάλουμε την Κατερίνα από το βιβλίο της. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι διαβάζοντας το βιβλίο σκέφτηκε τα μάτια και το πρόσωπό μου και μου πρότεινε να κάνουμε ένα αναλόγιο. Δέχτηκα κι όταν πήρα το βιβλίο στα χέρια μου το διάβασα απνευστί. Του τηλεφώνησα και του είπα «Θα κάνουμε ό, τι θέλεις, είναι καταπληκτικό». Κάναμε το αναλόγιο, πήγε πολύ καλά, κάναμε και δεύτερο και τρίτο και αποφασίσαμε να το κάνουμε παράσταση.

M.C: Τί είναι για σένα η Κατερίνα, τί συμβολίζει;

Λ.Π Η Κατερίνα για μένα... Πέρασα από πολλά στάδια, να μην μπορώ να την κατανοήσω, να την βλέπω πολύ μακρινή, ύστερα να προσπαθώ να τη προσεγγίσω . Μετά την ονειρεύτηκα, μετά τη μίσησα, μετά τη λάτρεψα. Τέλος, άρχισα να την καταλαβαίνω, να της συγχωρώ πολλά και να τη θαυμάζω για άλλα. Και τώρα αισθάνομαι σαν να τη ξέρω λίγο. Την ώρα της παράστασης νιώθω σαν να ξεχνάω ότι είναι υπαρκτό πρόσωπο, κάτι που ήθελα απ την αρχή, ώστε να μπορέσω να λειτουργήσω τελείως ελεύθερα και να αφήσω τη φαντασία μου να την πλάσει.

M.C: Πώς θα περιέγραφες τη συνεργασία σας;

Λ.Π Για μένα ήταν από τις πιο ωραίες διαδικασίες δουλειάς, ενώ το υλικό ήταν πάρα πολύ δύσκολο, η επικοινωνία, η σχέση και η χημεία μεταξύ μας ήταν εύκολα. Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη απέναντι στον Αύγουστο που έγραψε αυτό το τρομερό βιβλίο, για μένα είναι σαν να μας λέει ότι αφήνοντας ένα μεγάλο, αθέατο τραύμα να φανεί, το κάνεις να επουλωθεί κατά κάποιο τρόπο. Αυτό νιώθω σε κάθε παράσταση και ευγνωμονώ και το Γιώργο που το σκέφτηκε, γιατί κάθε παράσταση της Κατερίνας είναι μια εμπειρία, ένα μεγάλο ταξίδι. Και ο Λόλεκ είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασης, η ήρεμη δύναμη πλάι στην Κατερίνα και πλάι σε μένα. Είναι μια πολύ απλή, χειροποίητη παράσταση που έχει τη ψυχή όλων όσων δούλεψαν γι' αυτό το πράγμα.

M.C: Η ηρωίδα ήταν υπαρκτό πρόσωπο και ταλανιζόταν από ψυχική νόσο, αυτό δημιουργεί περισσότερες απαιτήσεις ως προς τη θεατρική εκδοχή του;

Λ.Π Πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο και ότι ο Αύγουστος, ο γιος της, ζει και είναι στην Ελλάδα, στοιχεία που με δυσκόλεψαν αρκετά στην αρχή. Δεν είναι ένας ξένος συγγραφέας που δε θα έβλεπε ποτέ το έργο, οπότε ήθελα να του αρέσει, κυρίως γιατί μας το εμπιστεύτηκε με μεγάλη γενναιοδωρία κι ήθελα να σταθούμε αντάξιοι. Ακόμα, η αρρώστια της Κατερίνας, πάλεψε μέχρι που νικήθηκε, ήθελε προσεκτικούς χειρισμούς γιατί είναι μια υπαρκτή αρρώστια. Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από αυτήν, ενδεχομένως να έβλεπαν την παράσταση κι εγώ ήθελα να είμαι σίγουρη ότι αυτό που τους παρουσιάζουμε είναι συνεπές. Βιβλία και παραστάσεις σαν της Κατερίνας επικοινωνούν θέματα περίπλοκα, ταμπού κι είναι χρέος μου κάθε φορά να ακουστούν δυνατά. Από εκεί και πέρα μίλησα με ψυχιάτρους, επισκέφτηκα το Δρομοκαΐτειο, παρατήρησα κάποια πράγματα, μίλησα πολύ με τον Αύγουστο και μετά ακολούθησα το ένστικτό μου και το ένστικτο του Γιώργου. Ένιωθα ότι με καθοδηγεί απόλυτα σωστά και με πολλή αγάπη αφέθηκα και το καταλάβαμε κάπως.

M.C: Πώς αντιλαμβάνεσαι τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων; Έχεις επηρεαστεί από το γενικότερο κλίμα απαισιοδοξίας που επικρατεί γύρω μας;

Λ.Π Νομίζω ότι κανείς δεν έχει μείνει ανεπηρέαστος, διαπερνά τη ζωή μας σε όλα τα επίπεδα, τον τρόπο της σκέψης μας, την καθημερινότητά μας. Γενικά, προσπαθώ να διατηρώ κάποια ελπίδα ότι τα πράγματα θα καλυτερεύσουν. Δε μου είναι πάντα εύκολο, αλλά θα έλεγα ότι είναι κατά κάποιο τρόπο αναγκαστικό , γιατί αν δεν έχεις ελπίδα, δεν υπάρχει και λόγος να συνεχίσεις να προσπαθείς. Επομένως ελπίζεις ότι κάτι καλύτερο θα συμβεί σε αυτό τον τόπο.

M.C: Είθισται να λέμε πως οι τέχνες σε χαλεπούς καιρούς είναι περισσότερο αναγκαίες. Ως ηθοποιός ποιός πιστεύεις ότι πρέπει να είναι ο ρόλος του θεάτρου σήμερα;

Λ.Π Δεν ξέρω ποιός πρέπει να είναι ο ρόλος του θεάτρου, αλλά θα σου πω αυτό που παρατηρώ και με συγκινεί. Ο κόσμος έχει ανάγκη το μαζί, έρχεται στο θέατρο, οι παραστάσεις είναι γεμάτες, κάτι που δεν είναι καθόλου αυτονόητο σε μια δύσκολη εποχή. Βλέπω ότι ο κόσμος έχει ανάγκη είτε να ψυχαγωγηθεί , γι' αυτό γίνονται προσεγμένες παραστάσεις, μεγάλες παραγωγές και μιούζικαλ παρόλη την κρίση, είτε να ψάξει λίγο περισσότερο τον εαυτό του και να δει με διαφορετική ματιά κάποια πράγματα κι έτσι γίνονται και δουλειές όπως η Κατερίνα. Θα έλεγα ότι ο ρόλος του θεάτρου είναι σύνθετος από το να ψυχαγωγεί μέχρι να μετακινεί και να προβληματίζει. Από την άλλη, σίγουρα και οι ίδιοι καλλιτέχνες έχουν ανάγκη και αυτό το «μαζί» και την επικοινωνία. Είμαστε περισσότερο αφοσιωμένοι σε αυτό που κάνουμε και δεν υπάρχει ανταγωνισμός, όπως ενδέχεται παλαιότερα, αντίθετα ο ένας βοηθάει τον άλλο.

M.C: Μετά το πέρας των παραστάσεων του Ματωμένου Γάμου και της Κατερίνας σχεδιάζεις κάτι άμεσα;

Λ.Π Θα είμαι στο Εθνικό το Μάρτη στην παράσταση «Δούλες» του Ζενέ, που σκηνοθετεί ο Μπρους Μάγιερς.

M.C: Θα σε δούμε σύντομα στην τηλεόραση; Ίσως στην 10η Εντολή του Πάνου Κοκκινόπουλου που θα παιχτεί ξανά στις οθόνες μας;

Έχω κάνει ένα επεισόδιο στη 10η Εντολή με θέμα το trafficing, που μάλλον θα είναι το πρώτο που θα παιχτεί. Κι όχι μόνο παίζω, αλλά έχω βοηθήσει λίγο στο σενάριο και γι' αυτό έχω πολλή αγωνία! Παίζει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, ο Αργύρης Ξάφρης, η Σίσσυ Τουμάση, η Ρομάνα Λόμπατς και η Σοφία Γιωργοβασίλη. Δεν είναι εύκολο μέσο η τηλεόραση, έχει πολύ γρήγορους ρυθμούς, αλλά δουλέψαμε πολύ ωραία γι' αυτό το επεισόδιο.

 

Info:«Κατερίνα» του Αύγουστου Κορτώ | Θέατρο Θησείον (Τουρναβίτου 7, Ψυρρή , Αθήνα) Τηλέφωνο: 210 3255444 , Ημέρες Παραστάσεων: Δευτέρα 21.00, Τρίτη 21.00,Παρασκευή 23.45 (μεταμεσονύκτια) Τιμή εισιτηρίων: Κανονικό: 12 ευρώ / Φοιτητικό, άνω των 65, ανέργων: 10 ευρώ. «Ματωμένος Γάμος» του Γιάννη Κακλέα | Θέατρο Αποθήκη (Σαρρή 40, Ψυρρή, Τηλέφωνο: 210 3253153) Ημέρες Παραστάσεων: Τετάρτη και Κυριακή στις 20.00,Πέμπτη και Παρασκευή στις 21.00, Σάββατο στις 18.15 και στις 21.00 , Τιμές εισιτηρίων: Γενική είσοδος: 20€ Φοιτητικό: 15€ Ανέργων: 10€. «Οι δούλες»| Εθνικό Θέατρο – Μικρό Ρέξ - Σκηνή «Κατίνα Παξινού» (Πανεπιστημίου 48, τηλ.: 210.3301881,210.3305074, 210.5288173, www.n-t.gr). Έναρξη παραστάσεων: Μάρτιο 2015

 

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.

Με την υποστήριξη μας:

Ανακοινώθηκαν πρόσφατα