Συνέντευξη: «Ο Χάρης Ρώμας μας μίλησε για την άγνωστη πλευρά του ως στιχουργός και τις νέες του δουλειές στο θέατρο...»!

Πληροφορίες

Παραστάσεις σε επανάληψη | Θέατρο

Παραστάσεις σε επανάληψη | Θέατρο

Ποιες παραστάσεις συνεχίζονται για περισσότερες από μία χρονιά; ... Περισσότερα...

Δημοφιλείς Νέες Παραστάσεις | Θέατρο σεζόν 2023 - 2024

Δημοφιλείς Νέες Παραστάσεις | Θέατρο σεζόν 2023 - 2024

Οι πιο δημοφιλείς νέες θεατρικές παραστάσεις της σεζόν Περισσότερα...

Χάρης Ρώμας

Ο Χάρης Ρώμας μας μίλησε για την άγνωστη πλευρά του ως στιχουργός
και τις νέες του δουλειές στο θέατρο...

Συναντήσαμε τον Χάρη Ρώμα σε ένα καφέ στη Τήνο. Για να γνωρίσεις την δουλειά του στο σύνολό της μάλλον χρειάζονται πολλές συνεντεύξεις… σ’ αυτή θελήσαμε να αποκαλύψουμε μια από τις λιγότερο γνωστές καλλιτεχνικές του πλευρές. Το στιχουργικό του ταλέντο και την ιστορία του από την πρώτη στιγμή που η Μαρινέλλα τoν προέτρεψε να γράψει μέχρι λίγο πριν την κυκλοφορία της νέας δισκογραφικής δουλειάς του ως στιχουργός.    
Το νέο cd album με τίτλο «Οι στίχοι μου και οι φίλοι μου» θα κυκλοφορήσει την Κυριακή 13 Νοεμβρίου παράλληλα με την πρεμιέρα της παιδικής παράστασης ο «Αυτοκράτορας της σοκολάτας» που ανεβαίνει από τις 13 Νοεμβρίου στη νέα θεατρική σκηνή του REX.  

 
Μ.C: Ποιά είναι η σχέση σου με την μουσική και τι ρόλο έχει παίξει στην δουλειά σου;
Χ.Ρ: Είμαι λάτρης της μουσικής διότι με ηρεμεί αλλά και επειδή έχει άμεση σχέση με την δουλειά μου. Σε κάθε έργο που γράφω μ’ ενδιαφέρει πολύ η μουσική επένδυση γιατί θεωρώ ότι δεν το ντύνει απλώς, αλλά λειτουργεί δημιουργικά. Η αγάπη μου για την μουσική έγινε πάθος μέσα από τη δουλειά μου, επιλέγοντας τα κομμάτια που συνοδεύουν είτε τις κωμωδίες που τις γνωρίζει όλος ο κόσμος είτε για πιο ατμοσφαιρικά έργα που εκεί η μουσική είναι πλέον καθοριστική.
 
Σαν μαθητής στην σχολή η πρώτη μου δουλειά όταν ήμουν 23 χρονών ήταν η «Πορνογραφία». Έτσι είχα και την πρώτη μου επαφή με τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος μ’ επέλεξε να παίξω έναν ρόλο ανάμεσα σε χίλια άτομα δίνοντάς μου έναν από τους είκοσι ρόλους ο οποίος στην πορεία έγινε πρωταγωνιστικός. Αναπτύχθηκε μία στενή σχέση μ’ έναν άνθρωπο ο οποίος εκτός του ότι έγραφε εξαιρετική μουσική, ήταν και ο μεγαλύτερος διανοούμενος που γνώρισα στην ζωή μου. Μέσα απ αυτή την σχέση αγάπησα περισσότερο την μουσική και τότε δειλά του παρουσίασα ένα στίχο και εκείνος μου είπε… «ενδιαφέρον».
 
M.C: Πως από τη συγγραφή κυρίως θεατρικών έργων ξεκίνησες να γράφεις στίχους;
 
Χ.Ρ: Έχω ξεκινήσει από την επιθεώρηση διότι εκείνη την εποχή ήταν στην μόδα και αποτελούσε τον μόνο τρόπο να βγω στην δουλειά. Μετά τον Λαζόπουλο και την τεράστια επιτυχία του, έψαχναν να βρουν νέους ηθοποιούς που να μοιάζουν σε εκείνον, δηλαδή να παίζουν και να γράφουν επιθεώρηση. Η επιθεώρηση είναι ένα είδος θεάτρου το οποίο θαυμάζω, το έπαιξα και μάλιστα κάτι που λίγοι γνωρίζουν, βραβεύτηκα ως επιθεωρησιάρχης της χρόνιας τρεις διαφορετικές φορές. Αλλά δεν μ’ εξέφρασε πάρα πολύ όλη αυτή η σάτιρα της επικαιρότητας. Κυρίως γιατί η επικαιρότητα είναι «χυδαία». Συγγραφικά ήθελα να εκφραστώ και διαφορετικά και άρχισα να γράφω στίχους, συνεχίζοντας να παίζω θέατρο.

Το να συνεχίζω να γράφω στίχους όμως κατά κάποιο τρόπο το αποφάσισε η Μαρινέλλα...εκείνη μου έδωσε το θάρρος. Συνάντησα την Μαρινέλλα όταν ήμουν 24 χρονών στην παράσταση που είχα γράψει με τον Θανάση Παπαθανασίου και αποφάσισα να της δώσω κάτι στίχους που είχα ετοιμάσει φοβούμενος ότι δεν θα τους διαβάσει ποτέ! Μετά από μία εβδομάδα όμως μου τηλεφώνησε η ίδια…τα έχασα τελειως… και μου είπε ότι θα ήταν έγκλημα εάν δεν γίνω και στιχουργός. Έκτοτε ασχολήθηκα πολύ με το θέατρο και την τηλεόραση εξ’ ακολουθώντας να γράφω στίχους ως προσωπική εκτόνωση.


Το πρώτο τραγούδι με δικό μου στίχο ήταν ένα τραγούδι με πολιτικό περιεχόμενο με τίτλο «Δημητράκης» που το τραγουδούσε ο Γιάννης Ζουγανέλης για 15 χρόνια στο μαγαζί «Αχ Μαρία», αλλά δεν εκδόθηκε ποτέ σε δίσκο. Αυτό το τραγούδι αγάπησε πολύ ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου κι έτσι χρόνια μετά προέκυψε η συνεργασία στην τηλεοπτική σειρά ‘Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο’ όπου ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ερμήνευσε το ταγκό των τίτλων (μουσική Ζωή Τηγανούρια). Αλλά και με την Γλυκερία είχα μια εξαιρετική συνεργασία στο τραγούδι «Σε Μία σχεδία» σε μουσική του Στέλιου Φωτειάδη, που θεωρώ πως ίσως είναι το ωραιότερο τραγούδι που έχω γράψει. Η ίδια η Γλυκερία το θεωρεί το σημαντικότερο τραγούδι που έχει πει και το έχουν τραγουδήσει κι’ άλλες μεγάλες ερμηνεύτριες όπως η Ελένη Βιτάλη και η Χάρις Αλεξίου.
 

M.C: Πότε εμφανίστηκες επίσημα ως στιχουργός;
 
Χ.Ρ:  Αφού είχα αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα, κάνοντας το «Καφέ της Χαράς» μου ζήτησε η Heaven να κάνω ένα δίσκο, πιστεύοντας ότι θα πουλήσει και χωρίς να γνωρίζουν πόσο σημαντικοί είναι οι στίχοι μου. Τότε η Λένα Αλκαίου, ο Δημήτρης Μπάσης, ο Γιώργος Λιανός και η Δόμνα Κουντούρη (τα δυο τελευταία, παιδιά που βοηθούσε ο όμιλος ΑΝΤ1) ανέλαβαν να τραγουδήσουν 14 τραγούδια που έγραψα. Το cd έγινε χρυσό, άρεσε πάρα πολύ και είχε και μία διαχρονική ιστορία. Το «παλιατζίδικο» του Μπάση, το «καινούρια σελίδα» της Λένας Αλκαίου και το «ας εκτεθώ» του Γιώργου Λιανού έγιναν επιτυχίες. Την αγάπησα αυτή τη δουλειά. Με αυτό τον τρόπο εμφανίστηκα επίσημα ως στιχουργός εφ’ όσον τα προηγούμενα ήταν φιλικές απόπειρες συμμετοχής. Αργότερα έκανα το «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» με τα «Δυο χείλη κατακόκκινα» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. 
 
M.C: Τηλεόραση και στιχουργική… ποια είναι η θέση τους στη ζωή σου;
 
Χ.Ρ:  Ο στίχος στην ζωή μου ήταν πάντα μία ξεχωριστή σελίδα καθ’ ότι είναι μια μεγάλη πρόκληση για τον συγγραφέα που έχει μάθει να κάνει σενάρια στη τηλεόραση και έχει μάθει ν’ απλώνει τα πράγματα. Η τηλεόραση είναι περισσότερο από ποιοτικό, ποσοτικό είδος θέλει μία έκταση ακόμη και το σενάριο και αυτό πολλές φορές αποβαίνει εις βάρος του.
Αντίθετα ο στίχος απαιτεί μία άλλου είδους δουλειά, πρέπει να συμπυκνώσεις την σκέψη σου σε λίγες κουβέντες και ουσιαστικές αν σε ενδιαφέρει να είσαι στιχουργός του έντεχνου και επί της ουσίας. Η στιχουργική με αφορά και με ενδιαφέρει, παρ’ ότι το κάνω σχετικά λίγο γιατί απασχολούμαι ατελείωτες ώρες κυρίως πλέον παίζοντας, σκηνοθετώντας και γράφοντας για το θέατρο.
 

M.C: Έχεις κάποια μελλοντικά σχέδια για την δημιουργία κάποιου cd;

 
Χ.Ρ: Είχα μία τιμητική πρόταση από εφημερίδα, να κάνουμε ένα cd με original τραγούδια γεγονός που θεωρείται ρίσκο. Τα τελευταία χρόνια οι μουσικές εταιρίες βουλιάζουνε και δεν υπάρχει καμία ελπίδα γιατί όλοι πλέον ακούνε μουσική μέσω εφημερίδας ή μέσω internet που υπάρχει νέα μουσική από νέα παιδιά αλλά ακόμη και εκεί είναι δύσκολο να διαδοθεί μια καινούργια μουσική.
 
Αλλά ακόμη και με την εφημερίδα είναι δύσκολο να φτιάξεις original τραγούδια γιατί συνήθως προτιμούν την εύκολη λύση να βγάζουν ό,τι έχουν καταχωνιάσει… από νησιώτικα τραγούδια μέχρι live της Χαρούλας Αλεξίου, γεγονός που δεν προάγει την Ελληνική μουσική. Όταν μου έκαναν αυτή την πρόταση δέχτηκα με χαρά αν και είχα πολλή δουλειά εκείνη την περίοδο.
 
M.C: Πες μας λίγα λόγια για το νέο cd…
 
Χ.Ρ:  Το CD αυτό είναι και η ιστορία μιας γενιάς που έκαναν πολλά λάθη αλλά συνεχίζουν. Το cd θα λέγεται «Οι στίχοι μου και οι φίλοι μου» με την έννοια ότι κάποιοι φίλοι συνθέτες γράφουν την μουσική, νεώτεροι κατά βάση και αυτό μου άρεσε γιατί είχα το θάρρος να τους πω ότι δεν μ’ αρέσει. Επιλέχτηκαν 16 τραγούδια ανάμεσα σε 100 και το κάθε τραγούδι γράφτηκε 5-6 φορές! Είναι μία δουλειά απόλυτης αγάπης και συνεργασίας με όλους τους ανθρώπους που δούλεψαν, τραγουδιστές και όλους τους παλιούς συνεργάτες και φίλους απ’ το παρελθόν που δέχθηκαν να συμμετέχουν. Τα τραγούδια ερμηνεύουν ο ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Γλυκερία, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Δημήτρης Μπάσης, η Λένα Αλκαίου, ο Κώστας Μακεδόνας, η Κατερίνα Κούκα, ο Χρήστος Δάντης, η Σοφία Βόσσου η Τζώρτζια των «Μπλε», η Δόμνα Κουντούρη, ο Γιώργος Λιανός, ο Βασίλης Λέκκας κ.α..

Το cd κυκλοφορεί στις 13 Νοεμβρίου με το επετειακό τεύχος του Ελεύθερου Τύπου και είμαι πολύ περήφανος για το αποτέλεσμα.
 
 
M.C: Ξεκίνησες να γράφεις και μετά σκέφτηκες τους ερμηνευτές ή έγραψες τα κομμάτια πάνω τους;
 
Χ.Ρ:  Η επιλογή έγινε και βάση της φιλικής σχέσης που προϋπήρχε αλλά και βάση του ποιος θα μπορούσε να αποδώσει το κάθε τραγούδι ξεχωριστά.
Το άλμπουμ χωρίζεται στις ενότητες λαίκό τραγούδι, ροκ και τζαζ. Υπάρχει όμως κοινός στόχος, το έντεχνο και καλο λαϊκό τραγούδι. Υπάρχουν σπουδαίες φωνές και κάποια τραγούδια που θα γίνουν διαχρονικά, όχι μόνο λόγω του στίχου αλλά και λόγω της μουσικής και των μεγάλων φωνών.
Κανείς από τους καλλιτέχνες που συνεργαστήκαμε σ’ αυτή την δουλειά δεν επαναπαύτηκε και θέλησαν όλοι να εργαστούν σκληρά για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα. Αυτό που μετράει πια ειδικά στον χώρο της τέχνης, σε μία άνυδρη μουσικά περίοδο, αφού ούτως ή άλλως τα λεφτά είναι λίγα, είναι ότι κάνεις να γίνεται με ψυχή και με καρδιά. Για μένα είναι μεγάλη τιμή.
 
M.C: Νωρίτερα είπες πως γράφεις στίχους για προσωπική εκτόνωση. Χρησιμοποίησες στίχους που είχες γράψει στο παρελθόν σε αυτή τη νέα δισκογραφική δουλεια;
 
Χ.Ρ:  Ναι χρησιμοποίησα αλλά κυρίως έγραψα καινούριους στίχους. Αποφάσισα τις συναισθηματικές εμπειρίες μου να τις κάνω στίχο. Κάθισα όμως στο γραφείο μου.Γιατί όπως έλεγε Τσέχοφ « η γραφή ξεκινάει από την μύτη του μολυβιού», εάν δεν κάτσεις με μολύβι και χαρτί δεν θα γράψεις ποτέ. Ένας επαγγελματίας που σέβεται την δουλειά του δεν παύει να λειτουργεί και άκρως επαγγελματικά και άκρως ερασιτεχνικά Εάν χάσεις και τον ερασιτεχνισμό γίνεται αποστειρωμένη η δουλειά σου.
 
M.C: Εάν σου ζήταγα να διαλέξεις ένα κομμάτι απ’ όλα αυτά που εμπεριέχονται στο δίσκο, ποιο θα διάλεγες;
 
Χ.Ρ:  Υπάρχουν δύο τραγούδια που αντιπροσωπεύουν περισσότερο εμένα σαν άνθρωπο. Το ένα απ’ αυτά είναι το κομμάτι του Κώστα Μακεδόνα που λέγεται «δίνω στίγμα» και είναι γραμμένο για την μητέρα μου και το άλλο «Θέλω δικιά μου μουσική» που ερμηνεύει ο Δημήτρης Μπάσης. Αντικατοπτρίζουν τον ίδιο μου τον εαυτό και τον χαραχτήρα μου, όλα τα τραγούδια που γράφω εμπεριέχουν φυσικά την εμπειρία μου απ’ την ζωή αλλά αυτά τα δύο είναι καθρέπτης του εαυτού μου απ’ την αρχή μέχρι το τέλος.
 
M.C: Οι στίχοι πώς σου προκύπτουν, βλέπεις εικόνες, σκέφτεσαι δικές σου εμπειρίες ;
 
Χ.Ρ:  Οι δικοί μου στίχοι προκύπτουν σαν ένα είδος ποίησης, βλέποντας κάποια εικόνα και ζώντας κάποια κατάσταση ξαφνικά μου έρχεται στο μυαλό κάποιος στίχος. Το καταγράφω σ’ ένα χαρτάκι, το βάζω στο πορτοφόλι μου, το επεξεργάζομαι για μήνες και το εξελίσσω σε τραγούδι μετά.
 
M.C: Έχεις αλλάξει από τότε που έγραψες τον πρώτο σου στίχο;
 
Χ.Ρ:   Είναι σίγουρα πιο ώριμα όλα πια γιατί είναι οι εμπειρίες που σε βοηθάνε να γράψεις συναισθηματικούς στίχους. Ο στίχος είναι συναίσθημα αλλά βοηθά η εμπειρία να το εκφράσεις καλύτερα. Έτσι η χαρά συναντάει την πίκρα πολύ πιο εύκολα χωρίς να γίνεται ένας άγριος πόλεμος μεταξύ τους, αναγκαστικά δέχεσαι ότι το ένα πράγμα διαδέχεται το άλλο.
 
M.C: Ετοιμάζεις κάτι άλλο μες την φετινή σεζόν;
 
Χ.Ρ:  Φέτος ξεκινάει το θέατρο Rex που είναι η μεγαλύτερη σκηνή στην Αθήνα και θα γίνει παιδικό στέκι. Θα παρουσιαστεί ένα πολύ μεγάλο θέαμα. Το έργο μου λέγεται ο «Αυτοκράτορας της σοκολάτας» και παίζουν εξαιρετικοί ηθοποιοί. Η μουσική είναι του Γιάννη Ζουγανέλη και χορογραφίες Φώτη Μεταξόπουλου.
Ταυτόχρονα κάνω πρόβες σε άλλο δικό μου νέο έργο που παίζω εγώ ο ίδιος και θα κάνει περιοδεία σ’ όλη την Ελλάδα και την Κύπρο και θα καταλήξει στο Ίδρυμα Κακογιάννη και την Αμερική. Ο τίτλος της κωμωδίας αυτής είναι «Είδα το Χάρη με τα ματιά μου»Κάνω ακόμη και κλιμάκιο περιοδείας για την παιδική σκηνή με άλλο έργο «η πεντάμορφη και το τέρας» και όπως καταλαβαίνετε υπάρχει πολύ δουλειά και ελπίζω όλα να πάνε καλά.

Στην τηλεόραση, είναι δύσβατος ο δρόμος πλέον και λόγω οικονομικής δυσπραγίας που έχει περιορίσει την μυθοπλασία γιατί κοστίζει αλλά και γιατί και εγώ ο ίδιος δεν πετάω την σκούφια μου μετά από πορεία ετών. Είναι δύσκολο μετά από τόσο “εντυπωσιακή εμφάνιση” με σειρές που παίζονται και ξαναπαίζονται, να μπορείς ν’ ανεβάσεις θεατρικά έργα όπως αυτά που ανεβάζω τώρα.
 
Για χρηματικούς λόγους και μόνο σκέφτομαι να κάνω τηλεόραση και γράφω τώρα ένα σενάριο. Συζητάω πάντα με τον antenna γιατί επί 21 χρόνια είχα συμβόλαιο αλλά και με το mega. θα ήθελα να κάνω μία σειρά είτε κωμική είτε δραματική αλλά ιδιαίτερη γιατί είναι δύσκολο να ξεπεράσεις την εικόνα του «Κωνσταντίνου και Ελένης» του «Καφέ της χαράς» και των «Μεν και οι δε». Είναι καλύτερο για μένα να κάνω κάτι διαφορετικό για να αισθανθώ καλύτερα και πιο πολυσχιδής και πιο γεμάτος ως καλλιτέχνης.
Προς το παρόν με ενδιαφέρει περισσότερο το θέατρο γιατί πρέπει να αποστασιοποιηθείς από ένα μέσο ισχυρό όπως είναι η τηλεόραση για να σκεφτείς με διαφορετικό τρόπο. Στη σημερινή τηλεόραση ξεχωρίζουν λίγες δουλείες, αλλά τελικά τα περισσότερα χάνονται μέσα στα «σκουπίδια» και στους «ανθυπο-celebrities» και αυτό είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό.
 
M.C: Κάτι για να κλείσουμε όμορφα… θα θέλαμε να μας αφιερώσεις έναν στίχο σου...
 
Χ.Ρ:  «Τα πάθη τα ανθρώπινα, κρασί που όλο το’ πινα μετά ζητούσα κι’ άλλο. Η λογική δεν χώραγε μανούλα μου συγχώρα με ξανά θα υπερβάλλω»
 
M.C: Ευχαριστούμε πολύ!
 
Χ.Ρ: Να είστε καλά, παιδιά. Κι εγώ ευχαριστώ  

 

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.

Με την υποστήριξη μας:

Ανακοινώθηκαν πρόσφατα