Το Τραγούδι της εβδομάδας

Το musicity.gr επιλέγει το τραγούδι της εβδομάδας 15/12!

Μάρη ΓαργαλιάνουΔευτέρα, 15 Δεκεμβρίου, 2014Δευτέρα, 15 Δεκεμβρίου, 20141 ' ανάγνωση12

Σωκράτης Μάλαμας & Αλκίνοος Ιωαννίδης – Ο τιμονιέρης

Έχοντας «τιμονιέρη», τον Τιμονιέρη μας

Προσταγή, υποταγή, βραχνάς αιώνιος. Οι τιμονιέρηδες του κόσμου οι «άυλοι», αυτοί οι γνωστοί- άγνωστοι διατάζουν, χωρίς να διατάζουν φαινομενικά, χαμογελώντας σου γλυκά στα δελτία τρομοκρατίας των οχτώ, κοροϊδεύοντάς σε φωναχτά και κεκαλυμμένα μαζί. Πίνουν κρασί ακριβό, καπνίζουν πούρα υπεροχής, κινούν τα νήματα, κάνοντας νεύματα σε υπουργούς, διευθυντές και άλλα λογής τσιράκια τους και δημιουργούν καταστροφές. Εσύ να δράσεις θες, να αντιδράσεις. Αυτοί το νιώθουν από την πλευρά τους με όσα συναισθήματα τους έχουν απομείνει φυσικά, φτηνά, πονηρά και δόλια και σε θέλουν εκεί, μπροστά από το χαζοκούτι, απαθή, νωθρό και μίζερο, να φωνάζει το «είναι» σου «επανάσταση» και να τηγανίζεις για τρίτη φορά μέσα στη βδομάδα στα παιδιά σου πατάτες, που τις είχε προσφορά.

«Ο τιμονιέρης», ένα κομμάτι γροθιά. Ένα κομμάτι αλήθεια και πραγματικότητα ελληνική, εντός μιας «Μικρής βαλίτσας». Ολοκαίνουριο άλμπουμ από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη και την εταιρία Cobalt, ολοκαίνουριο κομμάτι. Ένα άλμπουμ εξολοκλήρου δικό του στιχουργικά και συνθετικά. Αγγελική χροιά Αλκίνοου σε συνδυασμό με βαθύ Σωκράτη Μάλαμα. Ένα ντουέτο, μια συνεργασία αδιαπραγμάτευτα από τις πιο ταιριαστές. Εκπέμπουν σε κοινό μήκος κύματος και αυτό πάντα ξεχωρίζει. Η μουσική ταξιδεύει, τα νοήματα ανεμίζουν κι ας είναι σκληρά και σα σωστοί τιμονιέρηδες και οι δυο αφυπνίζουν συνειδήσεις μέσα από την Τέχνη της μελωδίας, του ήχου, της φωνής και των ονείρων τους για κάτι ουσιαστικά ανθρώπινο κι αληθινό, για κάτι που πραγματικά μας αξίζει. Όχι το δήθεν, όχι το «φαίνεσθαι». Όχι η γραβάτα. Ξεκινάμε με παλμό την εβδομάδα αυτή λοιπόν, έχοντας «τιμονιέρη» τον «Τιμονιέρη» μας!

Σωκράτης Μάλαμας & Αλκίνοος Ιωαννίδης – Ο τιμονιέρης

Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Album: Μικρή βαλίτσα Εταιρεια: Cobalt

Στίχοι / Lyrics

Μη λες πολλά, μη θες πολλά, μην κάνεις το δικό σου
μην πας ψηλά, μη θες πολλά, μείνε στο μερτικό σου
Μείνε στο μαύρο σου κενό, στη γκρίζα σου την πόλη
μην έχεις μνήμη, μη ρωτάς, κάνε όπως κάνουν όλοι

Βολέψου αναπαυτικά κι άσε μου το τιμόνι
παντρέψου στα περιοδικά, σμίξε με την οθόνη
Μέσ’ απ’ της κάλπης τη σχισμή ξεγέννα τα παιδιά σου
κι ήσυχος κλείσ’ τα μάτια σου κι από τον κόσμο χάσου

Σου δίνω Σάββατο να βγεις στη νύχτα του άλλου κόσμου
μια Κυριακή να βαρεθείς κι αύριο ξανά δικός μου
Ζήτα μου αν θέλεις δανεικά, στέγη, τροφή κι αμάξι
δική μου η γη που σε γεννά κι η γη που θα σε θάψει

Αν μου σταθείς αντίπαλος σου εκδίδω και βιβλίο
και καπετάνιο κάμνω σε σ’ ένα μεγάλο πλοίο
Στης πλάνης σου τ’ απόνερα ελεύθερος κολύμπα
και κάθε χρόνο μια φορά σπάσ’ τα και κάν’ τα λίμπα

Είμαι η ομίχλη στο μυαλό κι ο φράχτης στην καρδιά σου
και στο πανί του ύπνου σου προβάλλω τα όνειρά σου
Είμαι εσύ κι είσαι εγώ και πώς να με νικήσεις
χωρίς εμένα δεν μπορείς να ζήσεις ή να σβήσεις