Το Τραγούδι της εβδομάδας

Το musicity.gr επιλέγει το τραγούδι της εβδομάδας – Μανώλης Φάμελλος – Δυο κομμάτια!

Αντιγόνη ΚολοβέντζουΔευτέρα, 30 Ιανουαρίου, 2017Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου, 20171 ' ανάγνωση1

Μανώλης Φάμελλος

Δυο κομμάτια

Έχω μέσα μου δυο παιδιά, ένα άτακτο και ένα υπάκουο. Το ένα τρέχει στην περίμετρο της γης και αλλάζει τις μέρες σε νύχτες με τον βηματισμό του. Πετά στο γαλαξία και για παιχνίδι αλλάζει θέση στα αστέρια. Το άλλο μένει να με κοιτά στο πάτωμα ενός δωματίου και να παίζει τα παιχνίδια των καιρών. Στέκεται και περιμένει την τροφή από το στήθος της μητέρας. Το πρώτο πίνει γάλα από το σύννεφο και νερό από τον Κρόνο. Το φυλακισμένο κοιμάται τις νύχτες μέσα στα κάγκελα της κούνιας, το ελεύθερο κρέμεται από πλανήτες και κάνει κούνια.

Έχω μέσα μου δυο παιδιά που αγαπούν ένα κορμί. Αυτό που γέννησες εσύ με τη ματιά σου. Εκείνο που ο καθένας γεννά στον άλλο. Ο φίλος στο φίλο, ο σύντροφος στη σύντροφο, ο αδελφός στον αδελφό, η σύζυγος στο σύζυγο και όλα ανάποδα.
Έχω μέσα δύο μορφές. Και οι δύο μοιάζουν στη σκιά τις άλλης. Άλλοτε σκοτεινές και άλλοτε φωτεινές. Καμία δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Και αν το προσπαθήσω πονώ. Καμία δεν συγχωρεί την άλλη και οι δυο κυνηγούν τη σκιά τους ή εκείνη αυτές.

Κάνεις δεν ξέρει ποτέ έγινε ο διαχωρισμός. Ποιανού Θεού το θέλημα ή μάγου ξόρκι έκανε να σχιστεί ο εαυτός. Ψάχνεις το άλλο μισό στους γύρω σου, εκείνον που ταιριάζει με το υπάκουο παιδί ή με τον επαναστάτη σου. Ακολουθείς τα βήματα τους και μοιάζει να ζεις. Είναι οι χτύποι της καρδιάς σου. Ψάχνεις να βρεις τον ρυθμό για να τον ταιριάξεις με κάποιας άλλης. Να ακούσεις την μουσική της αγάπης μέσα από την ένωση.

Πάρε τα δυο σου παιδιά και ένωσε τα. Εκεί στο λυκαυγές, βγες και δες τις δυο σκιές. Η μια να φωτίζει το σκοτάδι και η άλλη να φλέγεται στις αχτίνες του Ήλιου. Εκεί που το ένα γίνεται άλλο και τα δυο μαζί εσύ.

Όλα στη ζωή είναι ζευγάρια και μένουν κοντά όταν το ένα συγχωρεί το άλλο. Όταν και τα δυο αποδεχτούν το όλο. Κάνεις δεν είναι μισός και κανείς δεν ψάχνει το υπόλοιπο του.

Είμαστε ολόκληρα κομμάτια μιας καρδιάς. Ένα πάζλ από δυο που χρειάζεται να αποδεχτούν και να αλληλοσυγχωρεθούν.
Ένα τραγούδι, «Δυο κομμάτια», ένας δίσκος πολλά διπλά κομμάτια και όλα μαζί ένα. Συγκεντρωμένα στο βλέμμα του δημιουργού, εκείνου που ξέρει να ενώνει το στίχο, με τη μουσική. Το δημιούργημα, με τον δημιουργό του. Το στιχούργημα, με τη φωνή και τον ακροατή, με τον ερμηνευτή. «Δύο κομμάτια» που βιώνουν την ενέργεια του ενός και συνδέονται σε κάθε άκουσμα. Ένα προμήνυμα για την νέα δισκογραφική δουλειά του Μανώλη Φάμελλου που υπόσχεται και προτείνει την καρδιά εκείνη «Τη χωρισμένη στα δυο κάποιος ν’ αγαπά».

Μανώλης Φάμελλος – Δυο Κομμάτια

Στίχοι: Μανώλης Φάμελλος

Μουσική: Μανώλης Φάμελλος

Στίχοι:

Θυμάσαι άραγε αυτή η καρδιά
Πότε χωρίστηκε σε δυο κομμάτια
Και το ένα απέμεινε ψηλά να πετά
Το άλλο γκρεμίστηκε εδώ, στα βράχια

Σ’ ένα κατώφλι έχει τώρα σταθεί
Δεν ξέρει πώς να πει το ναι
Δεν ξέρει πώς να σου αρνηθεί
Πόσο είναι δύσκολο αυτή την καρδιά
Τη χωρισμένη στα δυο κάποιος ν’ αγαπά

Μα εσύ το ξέρεις πως δεν μπορούσε να ‘ναι αλλιώς
Πως ό,τι κλέβει απ’ το σκοτάδι καίγεται στο φως
Εσύ συγχώρεσε αυτή την καρδιά
Που ήταν στο άνεμο φτερό, που είναι σαν πέτρα βαριά

Πέρασαν σύννεφα, κοπάδια, πουλιά
Το θαύμα ακόμη περιμένει
Αυτή στη μάχη ορμούσε μπροστά
Μπροστά στο τίποτα να τρέμει

Και στο μηδέν ξαναγυρνά, στην αρχή
Ανυποψίαστη κι αθώα, όμως για όλα ένοχη
Και αναρωτιέσαι ακόμη αυτή η καρδιά
Η χωρισμένη στα δυο πώς καταφέρνει να χτυπά