Δυο ήμερες πριν ο ήλιος σταθεί στο ψηλότερο σημείο του ουρανού και μετά από μια κυριακάτικη βροχή που προσπάθησε να μας ηρεμήσει από τις πρώτες καυτές αχτίδες του. Την Δευτέρα στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», λίγο μετά τη δύση του, ήρθε η στιγμή να γίνει μια έκρηξη. Μια ηφαιστειακή έκρηξη απόλυτα δεμένη με το τοπίο και με την λάβα να χύνεται πάνω στην σκηνή του θεάτρου. Φορώντας το κόκκινο φουστάνι της και την άκρως θεατρική της παρουσία, η Ελεονόρα δείχνει αποφασισμένη να κάνει την αλλαγή, τόσο στην εμφάνιση της, όσο και στην παρουσίαση του προγράμματος.
Η μεγάλη καλοκαιρινή περιοδεία, με τίτλο «Love tour» δεν θα μπορούσε παρά να γεμίσει με κόκκινο την ματιά των θεατών και οι καρδιές να χτυπούν ασταμάτητα. Η φωνή της έχει τη δύναμη να κινήσει οποιοδήποτε βράχο αμφιβολίας για την ύπαρξη της αγάπης , ακόμα και αν είναι «Η αγάπη (που) αργεί» ή που σε κάνει να ακολουθείς τις πινακίδες «Αττική οδός» για να ξεφύγεις ή να βρεθείς πιο κοντά σε αγαπημένους.
Η Ελεωνόρα είναι ανοιχτή να επικοινωνήσει περισσότερο από κάθε άλλη φορά γεμάτη με θετική ενέργεια και αισιοδοξία. Μοιάζει με βασίλισσα που ξέρει να απολαμβάνει και να φροντίζει τον κλήρο. Γονατισμένη στη σκηνή μιλά για την «Μετακόμιση», εκείνη που σε αλλάζει και η ίδια ξέρει καλά πως είναι αυτό. Άλλωστε το έχει μοιραστεί με το κοινό της, όπως όλα όσα την απασχολούν και πάντα ξέρει να μοιράζεται και την γνώση της: «Αλλάξτε πορεία, θυμηθείτε τον εαυτό και τις επιλογές σας» προτείνει στο κοινό και μοιάζει να μιλά εξ ονόματος του καθενός μας. Επιλογές από παλαιότερα τραγούδια που παρακινούν τους θεατές άλλοτε να δακρύζουν και άλλοτε να χορεύουν. Είναι τα ματιά τους «Βεγγαλικά» που συναντούν τα δικά της στο νυχτερινό ουρανό της πόλης για να βρουν την τροχιά που θα φέρει κοντά τις σκέψεις τους.
Η γυναίκα στη σκηνή έχει ωριμάσει αλλά δεν έχει χάσει τη φρεσκάδα και το χιούμορ της. Ζει και μιλά μες τις καρδιές των ανθρώπων που ξέρουν να επιλέγουν και να την ακολουθούν, ενώ προσπαθεί να πλησιάσει όσους ακόμα δεν έχουν γοητευτεί από την ίδια. Έχει μια σχέση μαζί τους δυνατή γιατί, όπως εκείνη έχει το θάρρος και το θράσος να παραδεχτεί˙ σε κάποια τραγούδια «βρήκα κομμάτια του εαυτού μου» έτσι και όλοι όσοι την παρακολουθούν βρίσκουν τα δικά τους ή προσπαθούν να παραδεχτούν πως έχουν νιώσει αυτό τη μικρή ενόχληση στην καρδιά, που τους κάνει να νιώθουν ανακούφιση.
Ξέρει να εκθέτει τα συναισθήματα, να τα κατανοεί, να τα τραγουδά και να αντηχεί η φωνή της στις καρδιές και στο μυαλό του κοινού της. Γνωρίζει πως η αγάπη μοιράζεται και φέτος το αποδεικνύει με δυναμική και αποφασιστικότητα. Τα νέα της τραγούδια αγκαλιάζονται από τα παλαιά και όσοι γνωρίζουν την πραγματική αγάπη ξέρουν πως το να μοιράζεσαι μια «Δύσκολη σιωπή» με τους ανθρώπους σου είναι ο πιο δυνατός διάλογος , όπως ακριβώς έγινε με τον Σταυρό Σιόλα στη σκηνή.
Επιλεγεί το καλύτερο για όσους αγαπά και η Ελεωνόρα αγαπά τους ακροατές των συναυλιών της. Διαλέγει τραγούδια όχι μόνο από το δικό της ρεπερτόριο αλλά κομμάτια από διάφορα είδη μουσικής ξένης και ελληνικής δισκογραφίας , μοντέρνας αλλά και όχι. Δεν τα δανείζεται, τα κάνει δικά της και τα απολαμβάνει σε κάθε νότα και σε κάθε στίχο μαζί με το κοινό. Μια νέα σχέση ξεκινά αυτό το καλοκαίρι και λειτουργεί ανθρώπινα, με κάποιους να την υποδέχονται με ενθουσιασμό, αλλά και άλλους που δυσπιστούν αρχικά στο ερωτικό κάλεσμα των αλλαγών, που εκείνη επέλεξε για να τους κατακτήσει.
Η συναυλία αυτή είναι η αρχή μιας πλημμύρας αγάπης που δεν θα αφήσει κανένα αρνητικό συναίσθημα να πληγώσει το καλοκαίρι που μόλις ξεκίνησε. Γιατί «ο θυμός κάθεται χαμηλά στη κοιλιά και εγώ είμαι εδώ να τον ανασύρω», λέει η ίδια. Η λάβα της σκηνής μεταμορφώνεται και καίει την αρνητικότητα μέσα στο κόκκινο της αγάπης, στο πρώτο της φλερτ.
