Χάρις Αλεξίου «Δύο κόσμους έχει η ψυχή μου» με τους «Nouveau Sextet» @ Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”
«Σινιάλο συναισθημάτων»
Το μόνο πράγμα, που μπορείς να δώσεις χωρίς να έχεις, είναι η ευτυχία… Η Χάρις Αλεξίου στο δίνει απλόχερα, χρόνια τώρα, με κάθε της εμφάνιση.
Μαζί της αυτήν τη φορά στο θέατρο Βράχων μια νέα μουσική μπάντα, οι «Nouveau Sextet», με κορυφαίους Έλληνες σολίστες. Θα μας ταξιδέψουν από μπαλάντες σε ανατολίτικα και από δημοτικά σε έντεχνα ακούσματα με έναν εντελώς ακαθόριστο και συγχρόνως ασύγκριτο έθνικ-τζαζ ήχο.
Σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική Χρήστου Νικολόπουλου ξεκινά με το «Αγάπησέ με»… μεσ’ τη ζωή σου σεργιάνισε με… Δεν το απαιτεί, δε σε διεκδικεί, δε σε προστάζει να το κάνεις, το κάνεις μόνος σου αυθόρμητα ακούγοντάς την. Ένας αναστεναγμός της και έχεις παραδοθεί στην απόλαυση να τη λατρεύεις. Τα τραγούδια της αμέτρητα, παλιά, καινούργια όλα αγαπημένα απ’ το πρώτο άκουσμα ως το τελευταίο χειροκρότημα.
Ο συνδυασμός αυτής της γυναίκας έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο… Ομορφιά, φωνή, ταλέντο, πάθος σε όλα της. Παίζει με τον κάθε μουσικό της με τέτοιο νάζι, σκέρτσο, χάρη … Χάρις, όνομα και πράγμα…!
Σε μουσική Yehuda Poliker και στίχους Μανώλη Ρασούλη ισοπεδώνει κάθε «Δεδομένο» και σε κολλάει στον τοίχο δηλώνοντας σου πως είσαι ανάξιος και λίγος … «Πες, πες κάτι», εκλιπαρεί καθώς απευθύνεται στο Δημήτρη Τσάκα, που σε μαγεύει στο σαξόφωνο, στην κλασική κιθάρα & στο φλάουτο. Και η απάντησή του; «Πόσο μ’ αρέσει ο τρόπος που μ’ αγαπάς», απ’ τους Οlympians.
Δεν ξέρεις ποιός έχει αναλάβει να ‘χει τον έλεγχο και σε τι μονοπάτια σε στέλνει. Ο Θωμάς Κωνσταντίνου με ούτι, κιθάρα, μαντολίνο, λαούτο, ο Σωτήρης Λεμονίδης σε πιάνο και πλήκτρα, κλαρίνο και φλάουτο Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος, κοντραμπάσο Κώστας Κωνσταντίνου και Multipercussionset ο Κώστας Μερετάκης δηλαδή σε μπεντίρ, ντέφι, ταμπούρο, στάμνα, καχόν, νταούλι κλπ κλπ.
Αλλάζει ρούχο, διάθεση και από μαύρη εμφάνιση, φωτιά στα κόκκινα απ’ την κορφή ως τα νύχια. Νεύμα στο κοινό της να έρθει μπροστά… «Πώς αντέχετε να είστε καθισμένοι;». Ξεχύθηκαν από παντού να νιώσουν τον παλμό της πάνω στη σκηνή. Αρκετά τη θαύμασαν σε απόσταση, τώρα έχει σειρά αυτό το βάθος αγάπης προς εκείνη, που δε μπορείς να το εκφράσεις, παρά να το ζεις. «Χείλια έχεις μέλι κι άδικη καρδιά», αχ «Τέλι τέλι» κάλπικε ντουνιά! … Αφού του παράδεισου η κοιλάδα δεν χωράει την Ελλάδα, «Μία είναι η ουσία», να κολλάει χαρτονόμισμα στο μέτωπο του Αρκαδόπουλου, να της παίζει στο κλαρίνο «Τα καγκέλια» κι εκείνη να τον προκαλεί με λίκνισμα ώμων και συγχρόνως να τον καθηλώνει με ένα της βλέμμα!
Ντέφι βαράνε οι καρδιές μας! Είναι μάγισσα,τέλος!
Δεν υπάρχει περίπτωση να την αφήσεις να φύγει απ’ τη σκηνή, αλλά, δυστυχώς όλα τα όμορφα κάποια στιγμή τελειώνουν… σαν να περιμένουν κι αυτά μαζί μ’ εμένα, μ’ εσένα… να’ ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά.
Όλα τη θυμίζουν… απλά κι αγαπημένα !
1) Κάντε κλίκ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το play για να τις δέιτε σε slideshow ή κλικάρετε τα βελάκια πάνω δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article ρεπορτάζ}
