Μαίρη Λίντα @ Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Μια αληθινή αρχόντισσα
Έχοντας ζήσει τις χρυσές εποχές του ελληνικού, λαϊκού και έντεχνου τραγουδιού, έγραψε ιστορία στο πεντάγραμμο, κέντησε φωνητικά πάνω στις νότες και με το ηφαιστιώδες σκέρτσο και ταπεραμέντο της, δημιούργησε την ταυτότητα μιας παντοτινής πρωταγωνίστριας στο ελληνικό, μουσικό στερέωμα. Ακαταμάχητα λαμπερή, αυθεντικά γλυκιά, αληθινή και κυρίως ανθρώπινη αγαπήθηκε από γενιές και γενιές. Πάντα ξεχωριστή και ταυτόχρονα άμεση και απλή, με τον αέρα μιας πραγματικής κυρίας με «Κ» κεφαλαίο, η μοναδική Μαίρη Λίντα μας μάγεψε όλους ανεξαιρέτως το βράδυ της 25ης Ιουνίου στο Ηρώδειο, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών.
Η νύχτα, που πολλοί από εμάς περιμέναμε πώς και πώς, πλησίαζε και είχε ήδη ξεκινήσει να σουρουπώνει. Χρώματα ροζ, μοβ, πορτοκαλιά λούζουν το Ηρώδειο και εμάς μαζί, προαναγγέλλοντας τα «μουσικά ηλιοβασιλέματα»… Οι πόρτες ανοίγουν και χαζεύεις κόσμο να κατακλύζει τα διαζώματα σαν πολύχρωμα μυρμηγκάκια μικρά και ταπεινά μπροστά στο δέος της βαριάς ιστορίας του χώρου, ο οποίος γεμίζει ευχάριστα. Σκοτεινιάζει σιγά σιγά. Το ρολόι δείχνει 21.00 και οι προβολείς ανάβουν. Η λαϊκή και κλασική ορχήστρα κάνει την εμφάνισή της στη σκηνή και προετοιμάζεται ώστε να συνοδεύσει επάξια και με σεβασμό βαθύ τη Μούσα του Χιώτη. «Περασμένες μου αγάπες, όνειρα που σβήσανε..» Δε μπορεί να ΜΗΝ είναι αυτή η φωνή, η τόσο βαθιά και χαρακτηριστική, η φωνή της Μαίρης! Και όμως, να’ τη! Με ένα μακρύ, ρηχτό, μαύρο φόρεμα και φορώντας το πάντα αστραφτερό, γνήσιο χαμόγελό της, κάνει την είσοδό της και το πρόγραμμα ξεκινάει νοσταλγικά αναπολώντας αυτές τις αγάπες… τις περασμένες.
«Ευχαριστώ θερμά που είστε όλοι εσείς εδώ απόψε και με τιμάτε, να είστε πάντα καλά!» αναφωνεί συγκινησιακά φορτισμένη και συνάμα με ενθουσιασμό δεκαπεντάχρονου παιδιού. «Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω και τον Πρέσβη του Καναδά στην Αθήνα που είναι εδώ απόψε κοντά μας, όπως και την υπέροχη γυναίκα του. Φυσικά το διευθυντή του Ηρωδείου, Γιώργο Λούκα, που επίσης είναι εδώ…». Εκείνη τη στιγμή ειλικρινά είχα την εντύπωση πως αν μπορούσε να ευχαριστήσει τον καθένα από εμάς, θα το έκανε, όμως ο χρόνος είναι πολύτιμος, όπως και η ταπεινότητα αυτής της θαυμάσιας γυναίκας. Μην έχοντας συνηθίσει τα νέα «τεχνολογικά δεδομένα» βγάζει τα ακουστικά και με ένα βλέμμα όλο παιχνίδι δηλώνει φωναχτά στο κοινό της: «Ξεκαλωδιώθηκα, δεν είμαι εγώ για τέτοια!» Ο κόσμος την αποθεώνει και το ταξίδι ξεκινάει.
«Ηλιοβασιλέματα», «Το τελευταίο μου τσιγάρο», «Αφού το θες», «Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω», «Η Μαργαρίτα, η Μαργαρώ», «Λαός και Κολωνάκι», «Το σύννεφο έφερε βροχή», κομμάτια- σταθμοί, στο χρόνο και τη φθορά του ανεξίτηλα, που μας παρέσυραν σε διαρκή παλαμάκια, ένωση φωνών και ακαταμάχητης ενέργειας με τη μοναδική Μαίρη Λίντα. Η σκηνή τεράστια, γεμάτη μουσικούς και όμως ένιωθες να υπάρχει μόνο εκείνη. Γεμάτη ζωή και πάθος τραγουδάει και χορεύει, κάνοντας τα παιχνιδιάρικα της κόλπα με τα χαμηλά τακούνια εποχής που φοράει, πάντα αγαπημένα και διαχρονικά. Πάνω στη μια ώρα ρίχνει ένα βλέφαρο στις πρώτες θέσεις, χαμογελάει και φαίνεται πως για λίγο τα χάνει «Μίμη; Είναι και ο Μίμης Πλέσσας εδώ! Αγαπημένε μου, τι τιμή!». Μια στιγμή βαθιάς συγκίνησης. Ο μεγάλος κ. Πλέσσας σηκώνεται και της κάνει χειροφίλημα.
Το μουσικό μας ταξίδι στο χρόνο συνεχίζεται, την ίδια στιγμή που νιώθεις πως ο χρόνος δεν υπάρχει. Οι ζεστοί φωτισμοί του χώρου, το απαλό αεράκι και αυτή η αύρα ξεγνοιασιάς έχουν κατακλύσει το μέσα μας. «Και τώρα θα κάνουμε κάτι μαγειρικό. Κάτι Imam Baildi!» μας ανακοινώνει η Μαίρη Λίντα όλο ενθουσιασμό. Στο πίσω μέρος και παράλληλα της κεντρικής σκηνής, ξεπροβάλλουν οι ιδιαίτεροι Imam Baildi, οι ανατρεπτικοί Gadjo Dilo και τέλος οι ευχάριστοι Apurimac. Κάθε μια μπάντα τη συνοδεύει σε δύο με τρία κομμάτια με το δικό της προσωπικό στίγμα μέσω των διασκευών, ενώνοντας το τότε και το τώρα, παντρεύοντας το πριν και το μετά και χτίζοντας μουσικά το αύριο με αποχρώσεις του χτες. «Θα’ θελα να κάνω μια συνεργασία με τα παιδιά. Έχουν κάνει τρομερές διασκευές του Χιώτη» δηλώνει η κ. Λίντα για τους Gadjo Dilo, ενώ και εκείνη και τα συγκροτήματα αλλά κυρίως το κοινό φαίνεται να περνά θαυμάσια.
Πέρασαν κιόλας δυόμιση ώρες και δεν το κατάλαβε κανείς.. Τα χειροκροτήματα του κόσμου, ο οποίος ρυθμικά φωνάζει «Κι άλλο, κι άλλο» δε σταματούν δευτερόλεπτο. Μια βραδιά βαθιάς, ελληνικής νοσταλγίας φτάνει στο τέλος της. Η Μαίρη Λίντα ευχαριστεί το κοινό, που ήρθε, την είδε, τη στήριξε… «Να είστε πάντα καλά, να είστε υγιείς και να αγαπάτε την Ελλάδα». Στο τέλος την περιμένει μια μεγάλη έκπληξη, η μορφή της τεράστιας Χαρούλας Αλεξίου στο κοινό, στις μπροστινές θέσεις. «Μια μεγάλη μου αγάπη είναι εδώ! Χάρις Αλεξίου! Χαρούλα μου, τη μεγαλύτερη χαρά μου έδωσες απόψε Χαρούλα μου» της απευθύνεται φανερά φορτισμένη, την αγκαλιάζει και με αυτά τα λόγια σιγά σιγά μας αφήνει. Συναισθήματα, αγκαλιές, χαμόγελα, παλαμάκια, χορός, φιλιά, νοσταλγίες και αγάπες περασμένες, ηλιοβασιλέματα και τελευταία τσιγάρα, μαγκιά, τσαμπουκάς και νάζι… Όλα αυτά σε ένα βράδυ γιατί… Άνθρωποι είμαστε!
Σκηνοθετική επιμέλεια: Θωμάς Μοσχόπουλος
Μουσικός συντονισμός: Κορνήλιος Σελαμσής
Σχεδιασμός φωτισμών: Λευτέρης Παυλόπουλος
Ηχητικός σχεδιασμός: Αλέξης Πολίτης
Λαϊκή ορχήστρα
Πιάνο, Ενορχηστρώσεις: Γιώργος Παγιάτης
Τύμπανα: Νίκος Καπηλίδης
Κοντραμπάσο, Ηλεκτρικό Μπάσο: Άγγελος Παπαδάτος
Ξυλόφωνο, Μεταλόφωνο, Μαρίμπα, Κρουστά: Μιχάλης Διακογιώργης
Κρουστά: Αλέξανδρος Ρούπας
Ακουστική Κιθάρα: Χριστόφορος Κροκίδης
Ακουστική, Δωδεκάχορδη Κιθάρα: Σπύρος Βλάχος
Πλήκτρα, Ακορντεόν: Σπύρος Παγιάτης
Φλάουτο, Κλαρινέτο, Σαξόφωνο Tenor: Γιώργος Χαλκιαδάκης
Κλαρινέτο, Σαξόφωνο Alto: Αλέξανδρος Μανάτος
Τρομπέτα, Φλικόρνο: Νίκος Σακελαράκης
Μπουζούκι: Μανώλης Καραντίνης
Μπουζούκι: Θανάσης Βασιλάς
Κλασική ορχήστρα έγχορδων: Σύνολο 18 άτόμων
Συμμετέχουν: Apurimac , Gadjo Dilo , Imam Baildi
Φωνητικό τρίο: Νίκος Κοτενίδης, Αρκάδιος Ρακόπουλος, Μπάμπης Αλεξανδρόπουλος
1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article ρεπορτάζ}
