Θάνος Μικρούτσικος-Γιάννης Κότσιρας-Ρίτα Αντωνοπούλου @ Σταυρός του Νότου Κεντρική Σκηνή
Αφουγκράζεται η ψυχή σε κάθε μορφή έκφρασης
Τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες ;
Θα μπορούσε εκτός απ’ την εισαγωγή του προγράμματος , με το Γιάννη Κότσιρα στη σκηνή, να είναι ο τίτλος σε κάθε βραδιά που μας χαρίζει ο ”Δίεση”, προσπαθώντας με επιτυχία κάθε φορά να κάνει ένα βήμα πριν την πρεμιέρα και να το καταφέρνει.
Στην παράσταση με τίτλο «Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται», ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Γιάννης Κότσιρας και η Ρίτα Αντωνοπούλου δίνουν άλλη διάσταση στο «δεν υπάρχουν αλλιώτικοι άνθρωποι – μονάχα ξεχωριστοί». Αποκαλύπτουν διάσπαρτες πτυχές από τον έρωτα της νύχτας για το κάθε τι, που αναταράζει τον εσωτερικό σου κόσμο με τρόπο μαγικό, σαν εγκάρσιος σπαραγμός, που σε παρασέρνει καθώς ξεχύνεται το βλέμμα σου στη σκηνή του Σταυρού του Νότου. Μετά τον ”Τυμβωρύχο” και την εκπληκτική εκτέλεση του Γιάννη Κότσιρα, χωρίς την παραμικρή διάθεση να μιμηθεί την εκτέλεση του Μητροπάνου, αλλά με σεβασμό και αγάπη για να το φέρει στα μέτρα του, μας ισοπεδώνει με στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου και το ”Μια πίστα από φώσφορο”. Στρώσε τ’ όνειρό σου μάγκα με βρισιές και προσευχές και της μάνας τις ευχές, στου αιώνα την παράγκα … σε στίχους Άλκη Αλκαίου πάντα με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου ”Για μια Ντολόρες” και φωνή, που ξεπερνά κάθε προσδοκία σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς αυτός ο άνθρωπος κάθε φορά ανεβαίνει κατηγορία στα μάτια σου. Κοντεύω να γίνω γραφική στην προσπάθειά μου να μεταφέρω με λέξεις το συναίσθημα που αναιδέστατα πολεμά παραμερίζοντας τον απλό θαυμασμό σε ατέρμονη λατρεία. Η φωνή του, προορισμένη να σου τρυπάει το μυαλό, σε αφοπλίζει, σε μαγνητίζει ενδόμυχα με την κορυφαία αίσθηση του ανεξιχνίαστου και το μόνο που σου αφήνει περιθώριο είναι η ανυπεράσπιστη αναστάτωση του ανέφικτου ονείρου σου.
Βγαίνει στην σκηνή η Ρίτα Αντωνοπούλου και με το πέρασμά της αφήνει μακριά κάθε σου σκέψη. Δεν αφήνει στιγμή να αντιδράσεις και να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από πάνω της. Δυναμική και συγχρόνως εύθραυστη, μ’ αυτή την υπέροχη φλόγα στα μάτια, που διεκδικεί να σε κερδίσει και το πετυχαίνει χωρίς κόπο. Φωνή ατίθαση, κινήσεις, λικνίσματα και γλύκα σε χαμόγελο και βλέμμα, σε καταδικάζει να της παραδοθείς κι ας προσπαθεί να σε πείσει πως θα της τα μάθει της ζωής τα μαγικά, όταν θα γεννηθεί ο γιος της, μέσα απ’ τα μάτια ”ενός πιτσιρικά” σε στίχους Οδυσσέα Ιωάννου. Είναι περίεργο το ”δέσιμο” που έχουν οι τρεις τους σ’ αυτό το, ομολογουμένως, πετυχημένο σχήμα, αν και κατά την γνώμη μου η επιλογή των τραγουδιών θα έπρεπε να έχει ένα διαφορετικό ύφος. Θα μου ήταν πολύ πιο ευχάριστο να ακούσω τραγούδια όχι τόσο εμπορικά του Γιάννη Κότσιρα, δίνοντας μια ευκαιρία σε αγαπημένα ακούσματα, που έχουμε την δυνατότητα να τ’ αγαπήσουμε μόνο μέσα απ ‘τους δίσκους του, με αποτέλεσμα κομμάτια διαμάντια να μένουν κρυμμένα. Ειλικρινά μπορώ να ζήσω ένα live και χωρίς το ”Εφάπαξ”. Δε θέλω να αδικήσω κανένα τραγούδι, γιατί το καθένα έχει την αξία του, όμως κάποια στιγμή σαν κοινό απαιτώ να δοθεί μια ευκαιρία και σ’ αυτά που έχουμε ανάγκη να βγουν επιτέλους στην επιφάνεια και με το θράσος που με διακρίνει τα ονομάζω «αγαπημένα-αδικημένα».
Μουσική και στίχοι μέσα απ’ το Σταύρο Σταύρου, να ξημερώνει κι η ζωή μου να μπορεί να ζει ”Για σένα”. Σε δικούς του στίχους ξανά και μουσική αυτή τη φορά του Γιάννη Κότσιρα ακούμε ”Τα μπλουζ των Βαλκανίων” .
Ξανά στην σκηνή η Αντωνοπούλου να σε διαλύει στην κυριολεξία με το ”Καίγομαι” και αμέσως μετά να σε οδηγεί στον προβληματισμό «Μα τολμάς να αγγίξεις το ”δεν είμαι άλλος”»; Όχι μόνο τολμά, αλλά το απογειώνει και δεν φτάνει αυτό, θέλει να σε παρασύρει στον ήχο της περιπλάνησης με τον ”Αμλετ”. Πάμε στους απλούς εραστές των θαλασσινών ονειροπολήσεων και στα τατουάζ, που χαράζουν οι επιθυμίες της σάρκας στ’ απώτερα βάθη της ψυχής… και ”Σταυρός του νότου” Νίκου Καββαδία – μουσική Θάνου Μικρούτσικου, στο Σταυρό του Νότου με Γιάννη Κότσιρα.
Μαζί Γιάννης και Ρίτα μας αφήνουν άναυδους στο ”Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί” , χωρίς περιγραφές … μόνο όταν το ζήσεις θα το καταλάβεις! Εκπληκτική στιγμή, σου κόβει την ανάσα!
Θάνος Μικρούτσικος και ”Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia” ένας άνθρωπος μια ιστορία… τι να τολμήσεις να πεις ; Φτωχές οι λέξεις, εμποδίζουν την τέλεια έκφραση και το μόνο που μπορείς να αποτυπώσεις είναι η βαριά ευθύνη που σε πνίγει με τις κραυγές της σιωπής σου δοσμένες σ’ αυτό, που σου χαρίζει με πάθος. Γιάννης Κότσιρας και ”Λίγα ψίχουλα αγάπης”. Το άκουσα; νομίζω ότι το άκουσα; ή το άκουσα και δεν το πιστεύω;!
Πρέπει επειγόντως να ξαναδώ αυτή την παράσταση, γιατί είναι γεμάτη ενέργεια, ”Ατομική μου ενέργεια” . Πως αλλιώς, αφού σ’ αυτό το ανεξέλεγκτο πρόγραμμα της απόλαυσης στην διάρκεια, χωρίς τους αγαπημένους εξαιρετικούς μουσικούς και σ’ αυτό το ταξίδι δεν γίνεται. Θύμιος Παπαδόπουλος, χρόνια τώρα συνεργάτης σε πνευστά και ενορχηστρώσεις, Βαγγέλης Μαχαίρας μπουζούκι, Κώστας Μιχαλός κιθάρα, Γιάννης Κατσουπάκης σε πιάνο και ενορχηστρώσεις, Άκης Γαβαλάς τύμπανα και Γιάννης Γρυπαίος στο μπάσο.
Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή ; Δεν γίνεται … η ανάγκη γίνεται ιστορία και η δική μας είναι να τους ακολουθούμε…
1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article ρεπορτάζ}
