Μίνως Μάτσας «Έξω» @ Κήπος Μεγάρου Μουσικής
Μουσικό πορτραίτο χρωμάτων
Οι όμορφοι κήποι είναι φτιαγμένοι για όμορφους ανθρώπους. Ξαπλώνεις στο γρασίδι και κοιτώντας ψηλά διαπιστώνεις πως δεν υπάρχει πιο ευλογημένη αίσθηση από αυτήν την ελευθερίας. Άλλοι τη βρίσκουν στη θέαση του ουρανού, άλλοι στη δροσιά που ακουμπά τα μάγουλά τους κι άλλοι στον ήχο των μελωδιών που έχουν τη δύναμη να προσφέρουν ταξίδια. Σε αυτόν τον, κρυμμένο από το θόρυβο της πόλης, κήπο του Μεγάρου Μουσικής, ο συνδυασμός όλων των προϋποθέσεων έφτιαξε κλίμα κατάλληλο για πτήσεις: ο ουρανός έκανε τη χάρη και δεν έβρεξε, ο αέρας βρήκε τα σωστά μποφόρ και ο Μίνως Μάτσας, κάνοντας μια μουσική εξιστόρηση της καλλιτεχνικής του πορείας, γέμισε τους αιθέρες με τις εικόνες που κρύβονται στις μουσικές του.
Τραγούδια από τηλεοπτικές και κινηματογραφικές στιγμές, θεατρικές παραστάσεις, ορχηστρικές μελωδίες, τραγούδια από τις επερχόμενες δισκογραφικές συναντήσεις του με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη, την Ανδριάνα Μπάμπαλη, τη Φωτεινή Βελεσιώτου και το Γιάννη Χαρούλη, που στεκούμενοι δίπλα του στη σκηνή, έχτισαν μαζί του το καλλιτεχνικό του πορτραίτο και έδωσαν το περίγραμμα της ιδιαίτερης συνθετικής του φιγούρας. Φιγούρα μυστήρια, που με την πολλαπλότητα των εκφάνσεών της επιβεβαιώνει τον κανόνα που θέλει την ολότητα σπασμένη σε κομμάτια, προκειμένου να διατηρείται ζωντανή και αυτόφωτη.
Από το «Νησί» και το «Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι» μέχρι τους «Όρνιθες», οι τέσσερις ερμηνευτές έδωσαν τη δική τους ματιά, διατηρώντας πάντα ζωντανούς με τον προσωπικό τους τρόπο, τους κόσμους που αναπαριστούν οι μελωδίες του. Δροσιά και μαγεία, δυναμισμός και «ησυχία», πτήση και προσγείωση, εικόνες όμοιες με ζωγραφιές που ο καθένας έδινε το χρώμα που φαντασιωνόταν, όλα με φόντο τον κόσμο που κατακλύζοντας τις γωνίες του κήπου, έγινε μάρτυρας της γλύκας που πότισε το χώρο. Μία βιογραφία, με σεμνότητα στην αφήγηση, αλλά πληθωρικότητα στην πρόθεση για δημιουργία ουσιαστικών δεσμών, έκανε το γύρο του χρόνου, περνώντας από στιγμές και σημεία που δίνουν χαρακτηριστικά τις απαντήσεις στο «ποιος», τα «πώς» και τα «πότε».
Ωστόσο, η ακροβασία α έδειξε σε στιγμές να κλίνει προς μια πιο τυπική μορφή παρουσίασης παρά αυθορμητισμού , καθώς ήρθαν φορές που η συνεχής εναλλαγή των τραγουδιστών στη σκηνή, επομένως και η αναγκαστική εναλλαγή «τοπίου», την περιόρισε σε πλαίσια πιο στενά, προκαλώντας μια δυσκαμψία στη συνοχή και την απρόσκοπτη ροή της συναισθηματικής περιπλάνησης. Έτσι, αν και το φως κυριαρχούσε, υπήρχαν και κάποιες λίγο πιο σκοτεινές γωνίες που στερούσαν την ολοκληρωτική επικράτησή του.
Με αυτό το παιχνίδισμα, λοιπόν -όμοιο με αυτό της ζωής, άλλωστε- το πορτραίτο βρήκε όλες τις πλευρές του και έγινε καμβάς χρωμάτων. Από τα έντονα, τα δυνατά, μέχρι εκείνα, τα λίγο πιο ουδέτερα..
1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article ρεπορτάζ}
