Συναυλίες & Lives

Είδαμε: Τάνια Τσανακλίδου «Μείναν τα τραγούδια μόνα» στο Ηρώδειο. Τάνια εξ’ ουρανού!

Διονύσης ΧριστόπουλοςΔευτέρα, 5 Σεπτεμβρίου, 2016Δευτέρα, 5 Σεπτεμβρίου, 20161 ' ανάγνωση10

Τάνια Τσανακλίδου “Μείναν τα τραγούδια μόνα” στο Ηρώδειο

Τάνια εξ’ ουρανού

Τα φώτα σβήνουν και ένα φυσικό σκοτάδι απλώνεται στο Ηρώδειο. Λίγα δευτερόλεπτα πριν ο Παναγιώτης Τσεβας είχε χτυπήσει τρεις φορές το ξύλινο κοντάρι του. Μέσα στις μουσικές και σε κάποια απομεινάρια καπνού εμφανίζεται εκείνη. Το φως δεν έχει πέσει ακόμα πάνω της. Φωτίζεται μόνο από τα λευκά της ρούχα και τα λευκά της μαλλιά. Θα τραγουδήσει το τραγούδι της Αηδόνας σε μουσική Μάνου Χατζηδάκι από τους θρυλικούς Όρνιθες του Κάρολου Κουν, του οποίου υπήρξε μαθήτρια στο θέατρο Τέχνης. Όταν τελειώσει θα έρθει μπροστά και το φως άπλετο θα πέσει πάνω της. Η Τάνια Τσανακλίδου. Η παθιασμένη αυτή παρουσία που φέτος έκανε για ακόμα μια φορά την έκπληξη. Μια παράσταση με τραγούδια μόνο από το θέατρο. Τραγούδια που σημάδεψαν την ίδια. Τραγούδια που σημάδεψαν την ιστορία και τραγούδια που σημάδεψαν χιλιάδες καρδιές.

Ο Τάκης Φαραζής στο πιάνο, ο Γιάννης Παπαζαχαριάκης στην κιθάρα, ο Παναγιώτης Τσεβάς στο ακορντεόν, ο Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου στο κόντρα μπάσο και ο Τάσος Μισυρλής στο τσέλο. Έπαιξαν μαζί της τραγούδια σημαντικά και ξεχωριστά, από το σύνολο της θεατρικής πορείας τόσο της ίδια της Τάνιας, όσο και της θεατρικής ιστορίας της Ελλάδας γενικότερα. Και βέβαια ένα κοινό απόλυτα παρόν. Απόλυτα αποφασισμένο και βέβαιο για την παρουσία του. Οι χιλιάδες των ψυχών που καθορίστηκαν ψυχικά από την Τάνια Τσανακλίδου ήταν εκεί, μαζί της στην βραδιά της. Φαινόταν τόσο πολύ ότι το περίμενε, ότι ήθελε να βρεθεί απέναντί τους. Έτσι. Ολόλευκη. Με λευκά ρούχα και λευκή ψυχή. Φωτισμένη τέλεια από τον Περικλή Μαθιέλλη.

Μέσα στα τόσα τραγούδια πολλά άγνωστα στο ευρύ κοινό, εκείνη κατάφερε να τα «περάσει», κατάφερε να τα κάνει δικά μας. Μέσα από την ειλικρίνεια των λόγων της και τις σπίθες των ματιών της. Προσωπικά ξεχώρισα το «Φεύγουν τα πλοία» της Ελένης Καραΐνδρου από την παράσταση «Διαμάντια και μπλουζ» σε πρώτη εκτέλεση της Τζένης Καρέζη, την αειθαλή «Τζένη των πειρατών» και το χορικό της Μήδειας σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη «Του έρωτα μέγα κακό».

Αλλά και τις στιγμές που τραγούδησε με τον κόσμο. Μόνη σε ένα ντουέτο με χιλιάδες. Γιατί λοιπόν η Τάνια Τσανακλίδου καθορίζει σε τέτοιο βαθμό τους ανθρώπους που την ακολουθούν; Γιατί ακολουθείται τόσο φανατικά και απόλυτα από ένα κοινό πολυπληθές και αυξανόμενο; Μα γιατί είναι πάντα καινούρια. Καινούρια μα όχι άλλη. Είναι η ίδια Τάνια απ’ το «Πάτωμα», το «Μαμά γερνάω», το «Αν μ’ αγαπάς». Η Τάνια που έλεγε πάντα στα ανκόρ της το «Παπάκι». Η Τάνια που όποτε τελείωναν οι “Μοίρες” φώναζε “μαγκιά μας”. Η Τάνια που κάπνιζε και έκλαιγε τραγουδώντας. Είναι η ίδια Τάνια, αλλά είναι τόσο καινούρια. Μυρίζει τόσο όμορφα ο αέρας της και ο κόσμος της έχει τόση ανάγκη να τον φυσήξει.

Στην υγειά σου Τάνια! Στα επόμενα!

Υ.Γ: Οι φωτογραφίες είναι από την παράσταση της Επιδαύρου. Σύντομα θα αναρτηθεί νέο υλικό από την παράσταση ου Ηρωδείου.

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.