Παραστάσεις

Θέατρο/ Είδαμε:«Πιάφ» της Παμ Γκεμς με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη στο Εθνικό Θεάτρο – Σκηνή Κοτοπούλη Rex

Βάσω ΤσίκουΠαρασκευή, 6 Μαρτίου, 2015Παρασκευή, 6 Μαρτίου, 20151 ' ανάγνωση12

Εθνικό Θέατρο – Σκηνή Κοτοπούλη Rex

«Πιάφ» της Παμ Γκεμς με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Πάνω – κάτω όλοι έχουμε μια ιδέα για την πολυτάραχη ζωή της Πιαφ, για τα καμπαρέ στο Παρίσι στην δεκαετία του ’30, για τους έρωτες – τον πόνο, τους πόθους και τα πάθη – τα όνειρα – την χλιδή – την εύθραυστη και συγχρόνως δυναμική παρουσία και τις δυνατότητες της φωνής της που ξεπερνούν τον όρο ”χάρισμα”. Εξάλλου είχε μια ζωή γεμάτη δόξα – δεν το λες και εύκολο… Αυτή την αληθινή “ζωή σαν παραμύθι” αγάπησαν και μεταφέρουν στην σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, ακολουθώντας το θεατρικό κείμενο της Παμ Γκεμς, ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας και οι συντελεστές της παράστασης με πρωταγωνίστρια, για πρώτη φορά σε θεατρική σκηνή, την Ελεωνόρα Ζουγανέλη.

Το στοίχημα μεγάλο…το ίδιο και το πάθος της Ελεωνόρας για το νέο αυτό “ρόλο”. Βγαίνοντας στην σκηνή, απ’ την πρώτη στιγμή ως την τελευταία, ειλικρινά έμεινα άφωνη, στην προσπάθεια να βρω ψεγάδι. Δεν βρήκα. Παρόλο που προσπάθησα. Ιδιαίτερη κίνηση χεριών και στάση ποδιών, έντονο συναίσθημα στις εκφράσεις του προσώπου της και μια εκπληκτική φωνή με σπαραγμό ψυχής και κυρίως χωρίς να μιμείται αλλά να ενσαρκώνει. Όχι απλά την καμάρωνα, αλλά έφτασα στο σημείο να την θαυμάζω. Νομίζω ένα μπράβο είναι πολύ λίγο και το εντυπωσιακό είναι πως όχι απλά τα καταφέρνει αλλά είναι εκπληκτική.

Λίγο πριν ανοίξει η αυλαία του θεάτρου, έξι μουσικοί δεξιά και αριστερά πλαισιώνουν τον χώρο και ήδη σε έχουν εντυπωσιάσει με την μελωδία. Στην ενορχήστρωση καθώς και στο πιάνο ο Θοδωρής Οικονόμου. Στην μετάφραση ο Αντώνης Γαλέος και στα σκηνικά και τα κοστούμια η Αναστασία Αρσένη. Την προσαρμογή των τραγουδιών στα Ελληνικά και στις ανάγκες της παράστασης έχει αναλάβει ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος με μεγάλη επιτυχία, αν και θα προτιμούσα να άκουγα ατόφια τα τραγούδια της κι ας μην καταλαβαίνω τι λένε. Οι χορογραφίες του Φώτη Διαμαντόπουλου, στην μουσική διδασκαλία η Μελίνα Παιονίδου και στα φώτα ο Λευτέρης Παυλόπουλος.

Ανοίγει η αυλαία, στο βάθος ένα σκηνικό λιτό, αφίσα με τον πύργο του Άιφελ και στο κέντρο περιστρεφόμενη βάση με τους καλλιτέχνες επί σκηνής προσαρμόζοντας εν κινήσει μικρά ”στολίδια” σκηνικού ανάλογα με την περίσταση. Η αίσθηση που σου αφήνει είναι πως ο καθένας έχει δικαίωμα να δημιουργήσει τον δικό του κόσμο.

Θες δεν θες, έχοντας δει το ”Ζωή σαν Τριαντάφυλλο” (La Vie En Rose), μια βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του 2007, με τη Μαριόν Κοτιγιάρ, σε σκηνοθεσία Ολιβιέρ Νταχάν, μπαίνεις αυτόματα στην σύγκριση σε σχέση με το θεατρικό. Κακώς, παρόλο που κι εγώ το έκανα. Η ταινία έχει βασιστεί στο ίδιο κείμενο της Παμ Γκεμς και αναπόφευκτα τα στιγμιότυπα από τη ζωή της Εντίθ Πιαφ ακολουθούν την ίδια σχεδόν ροή.

Η παράσταση είναι αρκετά μεγάλη σε διάρκεια, με έντονα μπερδεμένο θα έλεγα, το στοιχείο παρόν- παρελθόν- μέλλον και σε κάποια σημεία άνισα μοιρασμένο χρόνο στις σκηνές μεταξύ των σημαντικών εποχών της ζωής της Πιαφ, όπως για παράδειγμα την σχέση της σε μικρή ηλικία με την πόρνη Τιν-Τίν στον οίκο ανοχης της γιαγιάς της η οποία περασε αρκετά επιφανειακά.

Εξαιρετική η Μυρτώ Αλικάκη με μια νότα δροσιάς καθ’ όλη την διάρκεια της παράστασης. Ιδιαίτερα ταιριαστή στο ρόλο της Μαρλένε Ντίντριχ ήταν η Κωσταντίνα Τάκαλου. Ξεχωριστή η σκηνή, όταν η Πιαφ πηγαίνει να δει έναν αγώνα μποξ και ερωτεύεται τον πυγμάχο με τη χορογραφία της πάλης μεταξύ τους να μεταδίδει στο κοινό όλο τους τον ενθουσιασμό. Συγκλονιστική στιγμή στην ερμηνεία της Ζουγανέλη όταν πεθαίνει σε αεροπορικό δυστύχημα ο καλός της Μαρσέλ – φωνή και ερμηνεία αξεπέραστη! Όμορφο δέσιμο και πολυτέλεια εκφράσεων στις τελευταίες της στιγμές αναπολώντας καταστάσεις, με κάθε άνθρωπο που βρέθηκε στη ζωή της. Κορυφαία στιγμή και σκηνοθετικά αφού φέρνει στη σκηνή όλο τον θίασο, δημιουργεί ένα ζωντανό κάδρο αναμνήσεων και συναισθημάτων και κλείνει ανατριχιαστικά με το Non, je ne regrette rien.

Πρώτη φορά ένιωσα τον παλμό του Παρισιού στην Πανεπιστημίου, πήρα μαζί μου φυλακτό τη συμβουλή “…να αγαπώ, να αγαπώ, να αγαπώ”, αισθάνθηκα μαγεμένη και χαίρομαι που βρέθηκα στην θέση αυτή…

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.

Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση : Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία-διασκευή- Διασκευή : Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά – Κουστούμια : Αναστασία Αρσένη
Πρωτότυπη μουσική – Ενορχήστρωση τραγουδιών : Θοδωρής Οικονόμου
Χορογραφίες : Φώτης Διαμαντόπουλος
Φωτισμοί : Λευτέρης Παυλόπουλος
Μουσική διδασκαλία : Μελίνα Παιονίδου
Στιχουργός – Προσαρμογή τραγουδιών: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Βοηθός σκηνοθέτη : Μαριάννα Τουντασάκη
Β Βοηθός σκηνοθέτη : Μαρία -Ελένη Σολδάτου
Βοηθός Σκηνογράφου : Φώτης Μουρτάς

Διανομή:
Ελεονώρα Ζουγανέλη: Εντίθ Πιάφ
Μυρτώ Αλικάκη: Τουάν
Ευγενία Δημητροπούλου: Αγία Τερέζα
Χρήστος Στέργιογλου: Λουί Λεπλέ
Δημήτρης Αλεξανδρής: Λουί
Κωσταντίνα Τάκαλου: Λουίζ, Μαρλένε Ντίντριχ
Νίκος Μαγδαλινός: Μπρούνο
Σπύρος Μπιμπίλας: Νοσοκόμος , Βαμπέρ , Σαρλ Αζναβούρ, Σαρλό, Θαμώνας , Παρατρεχάμενος, Κλοσάρ, Ναύτης
Κωσταντίνος Γιαννακόπουλος: Λουί Γκασιόν , Ρεημόν Ασσό, Ναύτης, Νοσοκόμος , Παρατρεχάμενος
Δημήτρης Καραμπέτσης: Επιθεωρητής, Γιατρός ,Δημοσιογράφος, Παρατρεχάμενος , Θαμώνας, Κλοσάρ, Ναύτης
Μαρίνος Δεσύλλας: Σάρλ , Έντι, Γερμανός , Ναύτης, Παρατρεχάμενος ,Κλοσάρ
Δήμητρα Σιγάλα: Τιν-Τίν , Μαντλέν , Θαμώνας .
Τάσος Πυργιέρης: Ζώρζ ,Βαποράκι, Ναύτης ,Κλοσάρ
Αντώνης Χαντζής: Ζακ , Γερμανός , Μποξέρ , Ναύτης , Γκαρσόνι, Νοσοκόμος, Θαμώνας , Κλοσάρ
Στέφανος Μουαγιέ: Κομφερασιέ , Εμίλ , Λουσιέν , Σερβιτόρος , Ναύτης, Νοσοκόμος , Θαμώνας , Δημοσιογράφος
Γιάννης Αθητάκης: Μικρός Λουί, Μαρσέλ Σερντάν , Ναύτης , Γερμανός , Δημοσιογράφος , Παρατρεχάμενος , Κλοσαρ
Αλέξανδρος Μπαλαμώτης: Ζάν ,Γερμανός , Γιατρός ,Δημοσιογράφος , Νοσοκόμος, Μπάρμαν , Κλοσάρ , Σερβιτόρος , Παρατρεχάμενος
Γεωργία Μητροπούλου: Μικρή Πιάφ , Δημοσιογράφος , Θαμώνας , Παρατρεχάμενη.
Μιχάλης Λεβεντογιάννης: Αμερικάνος , Τεό Σαγαπώ , Γκαρσόνι, Νοσοκόμος , Θαμώνας, Παρατρεχάμενος , Κλοσάρ

Μουσικοί επί σκηνής:
Θοδωρής Οικονόμου : Πιάνο
Κώστας Ράπτης : Balan
Διονύσης Βερβιτσιώτης : Βιολί
Παρασκεύας Κίτσος : Κοντραμπάσο
Γιάννης Αγγελόπουλος : Drams / Κρουστά
Νίκος Πασσαλίδης : Ακουστική κιθάρα / Μαντολίνο

Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20.30, Κυριακή 19.30
Τιμή εισιτηρίων: Διακεκριμένη: 25 ευρώ
Α Ζώνη: 20 ευρώ,Β Εξώστης: 8 ευρώ
Φοιτητικό/Νεανικό: 10 ευρώ(πλην διακεκριμένης) Ανω των 65: 13 ευρώ
Κάρτα ανέργων: 5 € (πλην διακεκριμένης) Πέμπτη: 13 ευρώ γενική είσοδος

Εθνικό Θέατρο – Σκηνή Κοτοπούλη Rex
Διεύθυνση: Πανεπιστημίου 48, Αθήνα, Τηλέφωνο: 210 3305074

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.