«Μπλε Παπαγάλος» στο Μεταξουργείο έχει κάτι να σου πει...!

«Μπλε Παπαγάλος» στο Μεταξουργείο έχει κάτι να σου πει...!

Στο σημείο εκείνο που το ρετρό συναντά τη jazz, δεξιά της ηλεκτρισμένης από γοητεία ατμόσφαιρας και αριστερά του επίγειου παραδείσου, περικυκλωμένο από νεράιδες μιας άλλης δεκαετίας, εκεί όπου η λογική και το αίσθημα πορεύονται και η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει, γεννήθηκε ένας μικρός, γουστόζικος, δυναμικά ήσυχος, κελαηδιστός «Μπλε Παπαγάλος» και από ‘κείνη τη στιγμή και μετά δε λέει να βάλει γλώσσα μέσα του. Πότε σου μιλάει για την ταινία Casablanca – καθότι και πνευματική του μητέρα- πότε για τον Τζο Μπλάνκετ που θέλει να τον συμπεριλάβει στη συλλογή τους ως σπάνιο είδους πουλιού, πότε σου φτιάχνει μυρωδάτους καφέδες και τσάι, πότε σε μεθά με τα μαγικά του φίλτρα για να μάθει τα μυστικά σου. Κι εσύ, ενδίδοντας στο παιχνίδι του, του τα αποκαλύπτεις όλα καθήμενος ή στον κόκκινο μεγάλο καναπέ του ή στις λαδί βαθιές πολυθρόνες του με το ηχείο να πάλλεται ρυθμικά μεταξύ «Sway» από Dean Martin, «You know I’m no good» από Amy Winehouse και «La Vie En Rose» από Edith Piaf. Τα βράδια τον πιάνει χορευτική μανία και αρχίζει τις πιρουέτες και τα λικνίσματα σε ρυθμούς μόνο ταραχοποιούς και μουσικά άναρχους, αυτούς ακριβώς δηλαδή που αντιπροσωπεύουν και την ανυπότακτη ψυχή του.

Το πιο ενδιαφέρον όμως μ’ αυτόν τον «Παπαγάλο» είναι οι άνθρωποι που τον φροντίζουν ολημερίς κι ολονυχτίς.Ο λόγος για μια μικρή μυστική ομάδα άκρως συμπαθητικών και οικείων προσώπων, που έχουν βάλει στόχο ζωής να κάνουν τον «Παπαγάλο» τους τόσο ελκυστικό που να μη μπορεί να του αντισταθεί τίποτα λιγότερο απ’ τον έρωτα, αυτόν που σε χτυπάει κεραυνοβόλα και σε αφήνει να ζεις μόνο με το αίσθημα. Δε ζητάει πολλά. Μόνο χαμόγελο και η πόρτα ανοίγει.

Ανακαλύψτε τον!

Ο Μπλε Παπαγάλος είναι η ιστορία του θρυλικού Τζο Μπλάνκετ, ενός Κουβανού συλλέκτη σπάνιων πουλιών που στα τέλη της δεκαετίας του ’20 γύρισε όλη την Αμερική αναζητώντας τον εξωτικό μπλε παπαγάλο, κατηγορήθηκε για κατασκοπεία και έγινε ο νούμερο ένα στόχος της αμερικάνικης μαφίας. Η αγάπη της Ρίκα, μιας γαλανομάτας υπηρέτριας που έφτιαχνε το ωραιότερο γλυκό του κόσμου, στάθηκε η αφορμή για να μπορέσει ο Τζο να φυγαδευτεί από την Αμερική και να συνεχίσει το ταξίδι του για χρόνια στα καράβια της Μεσογείου, εκεί όπου του είχαν πει ότι θα συναντούσε τελικώς το σπάνιο εξωτικό πουλί. Αποβιβάστηκε στο λιμάνι του Πειραιά το ’48, με τη φυσαρμόνικά του στο χέρι που τον συντρόφευε σε όλες του τις αναζητήσεις και κάπου στη μεταπολεμική Αθήνα χάνονται τα ίχνη του.

Φήμες λένε για μια μαιτρέσσα του Μεταξουργείου που τον περιμάζεψε κι αφού άκουσε την ιστορία του, του έφτιαξε ένα ποτό και δίνοντάς του να το πιει, του είπε «Πιες και μόλις πάψεις να το ευχαριστιέσαι, μπορείς να συνεχίσεις να ψάχνεις τον μπλε παπαγάλο». Μέχρι και σήμερα, κάτοικοι της περιοχής μιλούν για ένα τύπο με μαύρη καπαρντίνα και γκρι Fedora που περιδιαβαίνει τους δρόμους παίζοντας ένα διαολεμένα μεθυστικό σκοπό με τη φυσαρμόνικά του και μονολογεί «Τον βρήκα».