Το νέο τραγούδι της Ευρυδίκης, «Ανθισμένο Κεφάλι», σε συνεργασία με τον Αφανή Ήρωα στη σύνθεση και την παραγωγή, μιλάει για τις μικρές καθημερινές μας νίκες, για εκείνες τις στιγμές που υπάρχουμε ολόκληροι στο εδώ και το τώρα, απαλλαγμένοι από φόβους κι ανασφάλειες… για μια γιορτή εσωτερικής συμφιλίωσης με όλα τα κομμάτια του εαυτού μας.
Ένα άνοιγμα στο φως, ένα αισιόδοξο ναι στη ζωή, ένα βλέμμα στην ομορφιά που κρύβει ο καθένας μέσα του.
Μια βόλτα μ’ ένα «Ανθισμένο Κεφάλι»!
Μέσα από τον ιδιαίτερο ήχο, τους στίχους του και την τρυφερή ερμηνεία της Ευρυδίκης, το νέο τραγούδι περιγράφει τις μικρές και μεγάλες ανθρώπινες νίκες σε σχέση με τη ζωή, με όλα τα «εύκολα» και τα «δύσκολα» που συναντούμε στο δρόμο της. Όταν πέφτεις κάτω, όταν σηκώνεσαι και όταν λάμπεις και πάλι από την αρχή. Σαν μια γαλήνια γιορτή, σε μια παράξενη περίοδο όπου όλοι ψάχνουμε τον εαυτό μας ξανά ενώ προσπαθούμε να «επανενταχθούμε» σε μια κοινωνία με νέα δεδομένα.
Το «Ανθισμένο Κεφάλι», που κυκλοφορεί από την Panik Records, θα μιλήσει στην ψυχή και την καρδιά σου για τη μάχη και τη συμφιλίωση με τον εαυτό σου και μόνο με αυτόν. Μια πτώση δική σου, μια μάχη δική σου, ένα ταξίδι από το σκοτάδι στο φως, όπου στο τέλος έρχεται η άνθηση, η άνοδος και η εσωτερική νίκη μέσα από χιλιάδες χρώματα σε ένα ολόδικό σου ουράνιο τόξο!
Βρείτε το «Ανθισμένο Κεφάλι» στα ψηφιακά καταστήματα μουσικής:
Spotify: https://spoti.fi/42rWbqK
iTunes/Apple Music: https://apple.co/42w9JkV
Deezer: https://bit.ly/3qvyLDv
Στίχοι: Σταυρούλα Παγώνα
Μουσική: Αφανής Ήρωας
Εταιρεία: Panik Records
Στίχοι:
Δικοί σου οι πόνοι που γίναν δρόμοι
για τον καινούριο σου εαυτό
Δικός σου ο ήλιος
κι αυτός ο φίλος
που κάποτε έμοιαζε μ’εχθρό
Και να που τώρα καμία μπόρα
τα όνειρά δεν απειλεί Έχεις εσένα
τα περασμένα
και μία νίκη σιωπηλή
Και τριγυρίζεις
μέσα στην πόλη
με ένα ανθισμένο κεφάλι
Κι αυτό που νιώθεις
Το νιώθουνε όλοι
Και μοιάζει κάπως με ζάλη
Κοιτάς το πλήθος
χτυπάει στο στήθος μια τρυφερή αποδοχή
Για αυτά που φύγαν
Κι αυτά που γίναν λιμάνια μέσα στην ψυχή
Και τριγυρίζεις
μέσα στην πόλη
με ένα ανθισμένο κεφάλι
Κι αυτό που νιώθεις
Το νιώθουνε όλοι
Και μοιάζει κάπως με ζάλη
