Έντεχνα Τραγούδια

Βασιλική Καρακώστα – Το βουνό!

Χάρις ΔημητριάδουΔευτέρα, 18 Μαΐου, 2015Δευτέρα, 18 Μαΐου, 20151 ' ανάγνωση19

H απολαυστική ερμηνεία της Βασιλικής Καρακώστα στο Βουνό του Μανώλη Χιώτη.

Η Βασιλική μπαίνει στο στούντιο με τους συνεργάτες της και μεταμορφώνει το τραγούδι του Μανώλη Χιώτη σε μια μοναδική ατμόσφαιρα. Από τα καφενεία του Πειραιά κατευθείαν στα Jazz στέκια της Νέας Ορλεάνης!

Βιογραφικό

Γεννήθηκε στη Γλύφα Φθιώτιδας. Έζησε για 10 χρόνια στον Βόλο όπου και ξεκίνησε να τραγουδά επαγγελματικά με δημοτικές και λαϊκές ορχήστρες όπως η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας Βόλου από 16 χρονών.

Φοίτησε στο Ωδείο Ν. Ιωνίας Βόλου πιάνο, βασικά θεωρητικά, φωνητική και βυζαντινή μουσική με υποτροφία.

Από το 2001 ζει στην Αθήνα. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες παραστάσεις με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως “Βαλκανικά ποδήλατα” και “Αχαρνείς του Αριστοφάνη” του Διονύση Σαββόπουλου στο Ηρώδειο και σε θέατρα στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια και στην Ιαπωνία.

Τραγούδησε δημοτικά τραγούδια με τον Πετρολούκα Χαλκιά την πρωτομαγιά του 2011 στο Terra Vibe. Συμμετείχε στο μέγαρο μουσικής Αθηνών στις “100 κιθάρες ” του Βαγγέλη Μπουντούνη το οποίο και κυκλοφορεί σε ηχογράφηση.

Από το 2008 πραγματοποιεί δικές της παραστάσεις σε διάφορες μουσικές σκηνές της Αθήνας, σε όλη την Ελλάδα, όπως και σε καλοκαιρινές περιοδείες.

Τη Βασιλική Καρακώστα θα τη δούμε άλλοτε με κιθάρες ηλεκτρικές και μπασοτύμπανα άλλοτε με λαούτα, βιολοντσέλα και γκάιντες πάντα όμως να μεταφέρει με τη δωρική φωνή της τα βασικά, καλά κρυμμένα υλικά της καταγωγής της μέσα από βιώματα που είναι τα δημοτικά και τα λαϊκά τραγούδια, τα παραδοσιακά, αλλά και τα σύγχρονα όπως η” Αστροπαλιά” τραγούδι που αγαπήθηκε πολύ από τον πρώτο προσωπικό δίσκο της Βασιλικής σε στίχους και μουσική του Νίκου Πορτοκάλογλου.

Βασιλική Καρακώστα – Το βουνό

Μουσική: Μανώλης Χιώτης

Στίχοι: Μανώλης Χιώτης

Εταιρεία: Protasis Music

Στίχοι:

Ένα μήνα σ’ έχω χάσει βρε μπαμπέσα
κι όποιο κέντρο κι αν θα δω μπουκάρω μέσα,
θα σε βρω, που θα μου πας κι αν έχεις φύγει,
το βουνό με το βουνό ποτέ δε σμίγει.

Κι αν τυχόν καμιά φορά και σε τρακάρω,
μ’ όποιον να `σαι, να το ξέρεις, θα σε πάρω,
σαν σε σκέφτομαι με πιάνουν πάντα ρίγη,
το βουνό με το βουνό ποτέ δε σμίγει.

Τι σου φταίω, κάθε βράδυ κι είμαι σούρα
και οι φίλοι να μου κάνουνε καζούρα,
να μου λένε, θα τη βρεις κι αν έχει φύγει,
το βουνό με το βουνό ποτέ δε σμίγει.