Θέατρο/Review: "Εγώ, η Γωγώ" @ Θέατρο Αθηνών!

Θέατρο Αθηνών

Εγώ, η Γωγώ

Έτσι φαίνεται πως έπλασε στο μυαλό της τη νέα της ηρωίδα, η Ελένη Γκασούκα, στο νέο της θεατρικό έργο, «Εγώ, η Γωγώ», που ανεβαίνει κάθε Δευτέρα, Τρίτη & Τετάρτη στο Θέατρο Αθηνών. Πολυγραφότατη και με κοφτερή ματιά στα πράγματα, το νέο της έργο σκιαγραφεί όλα όσα θέλουμε να πούμε, όλα όσα νιώσαμε και όλα όσα ελπίζουμε από τη ζωή μας.

Μέσα σ' ένα σκηνικό απόλυτου εγκλωβισμού, μια γυναίκα προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της ξανά, να αναρριχηθεί απ' τα συντρίμμια της ζωής της, να γεννηθεί ξανά και να πορευτεί προς το φως. Επηρεασμένη από το μοτίβο των «Ευτυχισμένων Ημερών» του Σ. Μπέκετ, η Ελένη Γκασούκα φτιάχνει με το λόγο της μια αλληγορία του σημερινού έλληνα, της σημερινής Ελλάδας, του σημερινού ανθρώπου, που κόντρα στις δυνάμεις που τον υποτάσσουν στο σκοτάδι, εκείνος προσπαθεί, με τις δικές του δυνάμεις, να πιστέψει ξανά, να ονειρευτεί και να προχωρήσει αναγεννημένος από τις στάχτες του. Είναι, ίσως, θα έλεγε κανείς, όλο το έργο, μια ωδή προς μια χαμένη ανθρώπινη δύναμη, ένα σκουριασμένο εαυτό, που όλοι κουβαλάμε και που ποτέ δεν πιστέψαμε σ' αυτόν. Κι όμως! Είναι αυτός, που θα μας βγάλει απ' το χάος που μας περιβάλλει. Η ηρωίδα τοποθετείται ακριβώς σ' αυτή τη στιγμή της έκρηξης, στη στιγμή που ξεσπά, μέσα από έναν παραληρηματικό μονόλογο, η ελπίδα για φυγή από τα συντρίμμια που την περιβάλουν, τα δικά της και όλων όσων φέρει στις πλάτες της από τότε που θυμάται τον εαυτό της.

Η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, καλείται να ερμηνεύσει ένα ρόλο, όχι και τόσο έξω από τα ερμηνευτικά νερά της, σίγουρα όμως, περισσότερο βαθύ και πολυεπίπεδο απ' ό, τι την έχουμε συνηθίσει. Δίνει μια άριστη σκηνική ερμηνεία, αμφιταλαντευόμενη στις ψυχικές διακυμάνσεις του ρόλου, με μέτρο και αισθαντικότητα, καταφέρνοντας να κερδίσει ακόμα και τον πιο αρνητικά προκατειλημμένο θεατή, που στο μυαλό του την έχει ταυτίσει με ανάλαφρους τηλεοπτικούς ρόλους. Φυσικά, η σκηνοθετική επιμέλεια και καθοδήγηση της Ελένης Γκασούκα, συμβάλλει ακόμα περισσότερο, στην άψογη διεκπεραίωση των υποκριτικών απαιτήσεων του ρόλου, δίνοντας συνάμα αυτή τη γεύση του εγκλωβισμού, της πίστης και εν τέλει της απελευθέρωσης. Στο πλάι της, συμπράττει υποκριτικά και ένας ταλαντούχος νεαρός ηθοποιός, ο Νίκος Πιζάνης, ο οποίος, αν και βουβό πρόσωπο στην ιστορία της Γωγώς, συμβάλλει σ' ένα αξιοπρεπές σκηνικό αποτέλεσμα, δίνοντας το στίγμα μιας θεατρικής παράστασης, που σίγουρα θα ξεχωρίσει φέτος, στο θεατρικό ουρανό της Αθήνας!