Συνέντευξη: Nana Simopoulos «Το μυστήριο του κόσμου κατοικεί σε κάθε κύτταρο των ρευστών σωμάτων μας»!

Πληροφορίες

Nana Simopoulos

Το μυστήριο του κόσμου κατοικεί σε κάθε κύτταρο των ρευστών σωμάτων μας

Η Nana Simopoulos είναι από εκείνες τις περιπτώσεις ανορθόδοξων καλλιτεχνών, που έχει τον τρόπο να παρατηρεί τις αντιθέσεις αυτού του κόσμου και να τις μετατρέπει σε ισορροπίες. Κουβαλώντας στα προσωπικά και καλλιτεχνικά της συρτάρια τις ελληνικές της ρίζες, ζει και δημιουργεί στην Αμερική, μνημονεύοντας με κάθε τρόπο το πλέξιμο των πολιτισμών που την εμπνέουν και της γεννούν την ομορφιά. Συνθέτρια, μουσικός και τραγουδίστρια αντιμετωπίζει την τέχνη με μια προδιάθεση ελευθερίας, αφήνοντάς την μακριά από καλλιτεχνικά ταμπού. Έτσι, στα μουσικά της αποτυπώματα που προσιδιάζουν σε μια ελεύθερη Jazz σκηνή και τα οποία η ίδια ονομάζει «Μουσική του Κόσμου της Nana», το μπουζούκι συνυπάρχει αρμονικά με τον ινδικό ταμπουρά και το σιτάρ και αυτό φθάνει ως ένα ηχητικό αποτέλεσμα που καταλήγει να γίνεται μια ιεροτελεστία, στην οποία ολόκληρο το σώμα συμμετέχει ενεργά, μιας και όπως θα πει και η ίδια «όλα τα κύτταρα μας έχουν την ικανότητα να ακούσουν μουσική». Με μια κοσμοθεωρία που τοποθετεί την ανθρώπινη ψυχή στο κέντρο και φροντίζει για την αφύπνισή της, ταξιδεύει τον κόσμο, γνωρίζει ανθρώπους, συνεργάζεται μαζί τους, πειραματίζεται, εμπνέεται, εμπνέει, ζει. Στις 24 Ιουλίου προσγειώνεται στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου Αθηνών και παρέα με μια πολύχρωμη καλλιτεχνική ομάδα παρουσιάζει τον μουσικό της κόσμο. Γίνετε κάτοικοι!

 

M.C: Η μουσική σας έχει ethnic χροιά, κάτι που γίνεται φανερό τόσο στις διαφορετικές κουλτούρες που φέρετε ως καλλιτεχνική προσωπικότητα όσο και στο πάντρεμα των ήχων, το οποίο ενισχύεται από το συνδυασμό μουσικών οργάνων με διαφορετικές «καταγωγές». Ποιο είναι το κοινό στοιχείο που ενώνει τις διαφορετικές αυτές πολιτισμικές διαδρομές και σας γεννά το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον;

N.S: Στο μυαλό μου, οτιδήποτε παράγει έναν όμορφο και ενδιαφέροντα ήχο, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική του προέλευση, είναι κάτι το οποίο συχνά μου προκαλεί ενδιαφέρον για να το χρησιμοποιήσω στις μουσικές συνθέσεις μου. Όταν ηχογράφησα το δίσκο μου «Daughters of the Sun», ένας φίλος μου που παίζει τρομπόνι, αφού άκουσε τα κομμάτια, μου είπε πως είναι ένα είδος μουσικής που δεν είχε ξανακούσει. Τότε είναι που συνειδητοποίησα πως αυτό το οποίο κάνω με τους ασυνήθιστους συνδυασμούς μουσικών οργάνων, ρυθμών, μελωδιών και ηχητικών υφών, δημιουργεί μία νέα μουσική φόρμα. Όντως, ο Γερμανικό Τύπος, γράφοντας για το άλμπουμ μου «Wings and Air», είπε πως οι ρίζες της μουσικής μου δεν είναι πια ευδιάκριτα αναγνωρίσιμες. Όταν καθόμουν να γράψω μουσική, ποτέ η πρόθεσή μου δεν ήταν να εφεύρω κάτι, το οποίο δεν υπήρχε. Όπως κάθε συνθέτης επιλέγει εκείνο το μουσικό όργανο, το οποίο θα χρωματίσει τις ενορχηστρώσεις του, είτε αυτό είναι ένα μπάσο, είτε ένα σαράγκι, έτσι κι εγώ θα επέλεγα το όργανο που αισθανόμουν ότι έδινε το πιο έντονο χρώμα ή την πιο έντονη υφή στη σύνθεσή μου. Έψαχνα για ασυνήθιστα όργανα, όπως είναι η αρμόνικα γυαλιού, η οποία αποτελείται από μια σειρά γυάλινων κυπέλλων, τα οποία περιστρέφονται και τα αγγίζει ο μουσικός έχοντας βρεγμένες τις άκρες των δαχτύλων του για να κάνει τον ήχο να αναδυθεί. Για παράδειγμα, πήρα αυτόν τον ήχο και τον ανέμειξα με τον Ινδικό ταμπουρά και το didgeridoo των Ιθαγενών για να φτιάξω μία ηχητική βάση για τις φωνές και τα υπόλοιπα μελωδικά όργανα και μία αντίθεση για να παίξω πάνω της. Η έμπνευση προήλθε από το βυζαντινό «Ισοκράτημα» και τους βόμβους που χρησιμοποιούνται στην Ινδική μουσική. Ενώ οι περισσότεροι σύγχρονοι συνθέτες χρησιμοποιούν το συνθεσάιζερ, εγώ προτιμώ να χρησιμοποιώ το φυσικό ήχο των οργάνων. Είναι περισσότερο κοπιώδες, αλλά για μένα αξίζει τον κόπο.

M.C: Μια μουσική τόσο «ανοιχτή» στις επιρροές μπορεί να δεχθεί την «ταμπέλα» μιας συγκεκριμένης ονομασίας;

N.S: Πάντα αποτελούσε για μένα πρόκληση η ονοματοδοσία του μουσικού μου στυλ, με σκοπό να μπορέσω να το κατηγοριοποιήσω. Αρχικά, ένας Αμερικανικός ραδιοφωνικός σταθμός την ονόμασε «Ανάμειξη του Κόσμου», το οποίο είναι ένας τρόπος να το περιγράψεις. Εγώ την αποκαλώ «Μουσική του Κόσμου της Nana», γιατί πιστεύω πως συγκεκριμενοποιεί αυτό που κάνω. Οι άλλες ονομασίες είναι «Μουσική του Κόσμου», το οποίο βρίσκω έναν ευρύ τίτλο, ή «Jazz του Κόσμου», που επίσης μου αρέσει.

M.C: Εάν σχεδιάζατε το καλλιτεχνικό σας πορτραίτο, πώς θα ήταν;

N.
S: Η καριέρα μου ξεκίνησε πριν 30 χρόνια ως jazz κιθαρίστρια και συνθέτρια. Σε όλη την ενήλικη ζωή μου πάντα εμφανιζόμουν με groupsτων δύο έως επτά ατόμων. Ηχογράφησα πολλά albums με πρωτότυπη μουσική με τη συμμετοχή καλλιτεχνών από ολόκληρο τον κόσμο, όπως ο CharlieHaden, που πέθανε πρόσφατα, ο Ustad Sultan Khan, ο Billy Higgins, ο Don Cherry, που είναι μερικοί εξαιρετικοί καλλιτέχνες της κλασικής, αλλά και ethnicκαι jazzμουσικής. Παράλληλα με τις προσωπικές μου ηχογραφήσεις, συμμετείχα και σε ηχογραφήσεις άλλων. Ως συνθέτρια έγραψα μουσική για χορό, θέατρο και κινηματογράφο. Πιστεύω πως η καριέρα μου έχει ενδυναμωθεί από κορυφαία στιγμιότυπα, όπως το να παίζω ως σολίστ στο σιτάρ με τον TanDun και με μια ορχήστρα ογδόντα οργάνων στη Νέα Υόρκη, το Τορίνο και την Ιταλία. Επίσης, ιδιαίτερη στιγμή ήταν όταν προσκλήθηκα για να διευθύνω και να συνθέσω μουσική για εκκλησιαστικές χορωδίες από έξι διαφορετικές παραδόσεις, το Θιβέτ, την Αφρική, την Ινδία, το Ισραήλ, την Τουρκία και το Βυζάντιο, στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, στις 11 Σεπτεμβρίου 2011. Φυσικά, η μουσική διεύθυνση στο Broadway ανήκει επίσης σε αυτή την κατηγορία, ενώ, μία από τις πλέον σημαντικές στιγμές μου ήταν όταν άκουσα τις συνθέσεις μου να παίζονται δίπλα σε αυτές του Bach,του Beethoven, του Dvorakκαι του Maller, τιμώμενη ως η μόνη εν ζωή Ελληνίδα συνθέτρια σε μία ζωντανή εμφάνιση της συμφωνικής ορχήστρας του Westfield και του Dance Theaterτου Harlem.

M.C: Το άκουσμα των μελωδιών σας γεννά μια αίσθηση ελευθερίας. Ποια είναι η προσωπική φιλοσοφία σας, την οποία διοχετεύετε στην τέχνη;

N.S
: Αλλάζει συνέχεια και παίρνει μορφή. Όπως ακριβώς το νερό συνεχώς αλλάζει και βρίσκει τη μορφή του, πιστεύω ότι το μυστήριο του κόσμου κατοικεί σε κάθε κύτταρο των ρευστών σωμάτων μας. Για να συγχρονιστώ με το σύμπαν, θα χρησιμοποιήσω τα όργανα που μπορούν να επιτύχουν τη συνηχώ στο μέγιστο βαθμό, όπως είναι το didgeridoo ή το σιτάρ κι έτσι θα είμαι ικανή να κινήσω το νερό από το οποίο αποτελούμαστε, έτσι ώστε το κοινό να αισθανθεί τη μουσική στον πυρήνα της. Ελπίζω το κοινό μου να ακούει τη μουσική όχι με τα αυτιά, αλλά με ολόκληρο το σώμα. Άλλωστε, πιστεύω πως όλα τα κύτταρα μας έχουν την ικανότητα να ακούσουν μουσική.

M.C: Κατ’ επέκταση, πώς αντιλαμβάνεστε την έννοια της δημιουργίας;

N.S: Η δημιουργία είναι μία μοναδική εμπειρία για τον καθένα. Πιστεύω πως η τέχνη λειτουργεί αυτοβιογραφικά, από την άποψη πως εκφράζουμε τις μοναδικές εμπειρίες που έχουμε ζήσει. Έπειτα, χρησιμοποιούμε το μέσο που έχουμε, ανεπτυγμένο, είτε αυτό είναι η δημιουργία ενός πίνακα ή το τραγούδι ή η υποκριτική είτε το παίξιμο ενός οργάνου, ώστε να φέρουμε στη ζωή αυτό το εσωτερικό κομμάτι τέχνης.

M.C:  Ερχόμενη σε επαφή με κοινό διαφορετικών καταβολών, κατά πόσο ορίζετε ως εύκολο να μυηθεί ουσιαστικά ο κόσμος σε τέτοια ερεθίσματα;

N.
S: Όταν κάλεσα για πρώτη φορά τον Ustad Sultan Khanν για να ηχογραφήσει στο άλμπουμ μου «After The Moon», ήταν αδύνατον να επικοινωνήσουμε με λέξεις, παρά μόνο με τη μουσική. Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης με τράβηξε στην άκρη και μου έδειξε το κεφάλι του. Είχε μόλις ηχογραφήσει με μια φημισμένη μουσικό της ελεύθερης jazz και μου υποδείκνυε πως η μουσική του πηγάζει από το κεφάλι του. Μετά έδειξε εμένα και ακούμπησε την καρδιά του και έδειξε τους ουρανούς. Οι άνθρωποι μου λένε πως οι μελωδίες μου τους  συνδέουν με την καρδιά τους. Αυτός ίσως είναι ο λόγος για τον οποίο μπορώ να συνδεθώ με ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμών και ηλικιών.

M.C: Στις 24 Ιουλίου θα εμφανιστείτε στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου, παρέα με μια «πολύχρωμη» παρέα μουσικών. Τι θα παρουσιάσετε;

N.S: Την Πέμπτη θα παρουσιάσουμε όλη την πρωτότυπη μουσική μου. Θα παίξω σιτάρ, κιθάρα, μπουζούκι και θα τραγουδήσω, ο Samui lMalieri θα παίζει σοπράνο σαξόφωνο και Ewi, ο Μάνος Λούτας θα παίξει ακουστικό μπάσο, ο Γιώργος Γλινός ταμπλάς και σαρόντ και ο Caryn Heilman θα τραγουδήσει,  θα παίξει κρουστά και θα παρουσιάσει video art, το οποίο με έναν έξυπνο τρόπο θα προβληθεί πάνω στα σώματα των μουσικών.

M.C: Σε ποια καλλιτεχνική διάθεση βρίσκεστε αυτή την περίοδο;

N.S: Πρόσφατα έκανα ένα καλό ξεκίνημα με το αυτοσχέδιο τραγούδι. Δουλεύω σε νέες τραγουδιστικές τεχνικές και με μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων. Διαπιστώνω πως η ανάπτυξη αυτοσχέδιων φωνητικών μοτίβων ενισχύει τη σύνθεσή μου με έναν καινούριο τρόπο. Το πιο απολαυστικό μέρος αυτών των κύκλων είναι το να καταφέρνεις να ενώνεις τους τραγουδιστές, από όπου κι αν προερχόμαστε και να δημιουργείς μία κοινότητα. Όλες αυτές οι κοινότητες συνδέονται με μία άλλη κι έτσι οι τραγουδιστές μπορούν να συμμετέχουν σε κύκλους από όλο τον κόσμο. Επίσης, δουλεύω πάνω σε μία νέα μουσική, αλλά περιμένω να ολοκληρώσω τη φόρμα της, πριν προσπαθήσω να την εξηγήσω. Κάθε φορά που κάτι νέο είναι έτοιμο να αναδυθεί, νιώθω πως είμαι ο τελευταίος που μπορεί να το συλλάβει διανοητικά.

 

 

M.C: Your music is colored with an ethnic tint, which creates a remarkable sense due to your multicultural artistic personality and your ability to create melodies using musical instruments from different countries. Please tell us about this “element” that combines all those different cultural influences and impregnates your artistic interest.

N.S: In my mind anything that makes a beautiful and interesting sound regardless of where it is from in the world is something I am often interested in using for my musical compositons. When I was recording my album Daughters of the Sun, after listening to the pieces, a jazz trombone player friend of mine told me this was a kind music that he had never heard before.  At that time I realized that what I was doing with the unusual combination of music instruments, rhythms, melodies and sonic textures what creating a new form of music. Indeed the German Press said about my album Wings and Air that the origins of my music were no longer clearly recognizable. It was never my intention when I would sit down to write music to invent something that had not been heard before. Just as any composer chooses instruments in which to color their orchestrations, whether is be a bassoon or a sarangi, I would choose the instrument that I felt gave the most color or texture to my composition. I did actively search unusual ones such as the glass armonica which is a series of glass bowls spinning and the musician touches it with wet finger tips to make the sound emerge.  For instance, I took that sound and blended it with the Indian tanpura and the Aboriginal didgeridoo to make a bed of sound for the voices and other melodic instruments and percussion to play over. This was inspired by the Byzantine «isokratima» and the Indian droning tones. Whereas most modern day composers use synthesizers, I like to use the natural sound of the instruments.  It is a lot more work but definitely worth it to me.  

M.C: Is it possible, for such an open to all influences music like yours, to be labeled with statement names?

N.S: Giving a name to my style of music for the purpose of being able to categorize it has always been a challenge. Originally a radio station in the USA called it «world fusion» which is one way to describe it.  I call it «World Music of Nana» because I think it is specific to what I do.  The other names have been «World Music» which I find to broad a title or «World Jazz» which I also like.

M.C: What about describing your artistic portrait…?

N.S: My career began 30 years ago as a jazz guitarist and composer. Throughtout my adut life I have always performed in groups ranging from two to seven musicians. I recorded several albums of original music with featured artists from around the world such as Charlie Haden, who recently passed away, Ustad Sultan Khan, Billy Higgins, Don Cherry to name a few and also excellent musicians in classical music as well and ethnic music and jazz. In addition to my own recordings, I also participated in other people’s recordings. As a composer I wrote a great deal of music for dance companies, theater and films.  I believe my career as been punctuated by highlights such as playing as a soloist on the sitar with Tan Dun and an 80 piece orchestra in New York City and Torino, Italy. Also by being invited to direct and compose music for spiritual vocal groups from 6 different traditions, Tibet, Africa, India, Israel, Turkey and Byznatium at the Cathedral of St John The Divine for the September 11th memorial in 2011. Conducting music on and off on Broadway was also a highlight. One of the most special moments was having my composition played alongside Bach, Beethoven, Dvorak and Maller as the only living, Greek, female composer for a live performance of the Westfield Symphony Orchestra and Dance Theater of Harlem

M.C: Hearing your music creates a sense of freedom. On which personal ideology is your art based?

N.S: It is continuously changing and morphing. Just like the water continuously changes and morphs, I believe that the mystery of the world resides in every cell of our fluid bodies. In order to resonate with the cosmos, if I use the most resonating instruments I can find such as the didgeridoo or the sitar, I will be able to move the water that we mostly are so that audiences feel the music on a core level.  I hope to have audiences listen to my music not with the ears but with the entire body. I believe all of our cells have the ability to hear sound.  

M.C: So, how do you perceive the meaning of creativity?

N.S: Creativity is a unique experience to all of us. I believe art is autobiographical in that we express the unique experiences we have had in life. We then use the medium we have developed to whether through a painting or singing or acting on stage or playing an instrument to bring that internal piece of art to life.

M.C: Getting in touch to audience that comes from different cultural origins, is it possible to make people being sincerely initiated to that king of incentive?

N.S:When I invited Ustad Sultan Khan to record on my After The Moon album for the first time, we were not able to communicate with words only through the music. During the recording he pulled me aside and pointed to his head. He had just recorded with a renowned free jazz music artist and he indicated that his music was coming from the head.  He then pointed at me and then touched his heart and pointed to the heavens. From what people tell me my melodies connect people to the heart.  This may be why my music seems to resonate with people from different cultures and different ages.

M.C: On July 24th you will be performing at the garden of Numismatic Museum of Athens, accompanied by a “colorful” band, what are some features that your performance will include?

N.S: On Thursday we will be performing all of my original music. I will be playing sitar, guitar, bouzouki and singing, Samuil Malieri will pay soprano sax and Ewi, Manos Loutas will play acoustic bass, George Glinos will be on tablas and sarod and Caryn Heilman will sing and play hand drums and will also be presenting video art subtly projected onto the performer’s bodies.

M.C: Concluding, tell us about your artistic mood at this moment.

N.S: Lately I have been doing a good deal of improvised singing. I am working on developing new vocal techniques and working with larger groups of people. I am finding that developing spontaneous vocal patterns is informing my composing in a new way. The most enjoyable part of these circles is being able to bring singers together from anywhere we all are and create a community. All of these communities are connected to one another and singers can join circles all around the world.  

I am also working on new music but I would rather wait for it to fully form before I try to explain it at this time. When something new is about to emerge I feel almost as if I am the last one to know about it intellectually. 

 

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.

 

Σχετικά Άρθρα:

Έξυπνη αναζήτηση:

Που εμφανίζεται ο κάθε ηθοποιός ή τραγουδιστής;


"Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα" = Δεν υπάρχουν προγραμματισμένες εμφανίσεις του καλλιτέχνη