Την περασμένη Κυριακή είχα την ευκαιρία να βρεθώ στην παράσταση «Αισώπου… φίλοι» στο θέατρο Σταθμός στο Μεταξουργείο. Το θέατρο αυτό, φαίνεται να φιλοξενεί πολύ ενδιαφέρουσες παραστάσεις, όπως είδα και από τις κρεμασμένες αφίσες, ενώ παράλληλα το διαπίστωσα, καθώς είδα την εν λόγω παράσταση. Ένα πολύ όμορφο και απρόσμενο, κατ’ εμέ τουλάχιστον, γεγονός ήταν ότι οι ηθοποιοί ήταν παράλληλα και οι ταξιθέτες.
Τα τρία αυτά συμπαθέστατα πρόσωπα, με αυτόν τον τρόπο, κατάφερναν να έρθουν πιο κοντά στα παιδιά, αλλά και σε όλους τους θεατές και να γίνουν πιο προσιτοί. Άλλωστε, σε ποιο παιδί, και όχι μόνο, αρέσει να βλέπει έναν ηθοποιό μόνο επάνω στη σκηνή;
Η παράσταση ήταν πολύ ευχάριστη και συγχρόνως διδακτική. Μέσα από 4 μύθους (η αλεπού και τα σταφύλια, οι 2 φίλοι και η αρκούδα, το λιοντάρι και το ποντίκι, ο ψεύτης βοσκός) τα παιδιά φάνηκαν να χαίρονται ιδιαίτερα, να διασκεδάζουν και να απολαμβάνουν γενικά ό, τι μπορεί να προσφέρει το θέατρο σε μια ψυχή και, κυρίως, σε μία παιδική ψυχή. Ωστόσο, μέσα από τους ίδιους τους μύθους, αλλά και από μία μικρή εισαγωγή των ηθοποιών, γίνονταν σαφείς βασικοί συμβολισμοί και αρχές του μύθου του Αισώπου.
Αυτά τα υπέροχα παραμύθια, βέβαια, συνόδευσαν διάφορα παιχνίδια, στα οποία συμμετείχαν και οι μικροί μας φίλοι, οι οποίο ανέβηκαν στη σκηνή και ένιωσαν και αυτοί ηθοποιοί. Θα ήθελα να κλείσω, με μία φράση που εγώ θεωρώ σημαντική και συνηθίζω να λέω: «Δεν υπάρχει παιδικό θέατρο, ούτε θέατρο για τα παιδιά. Το θέατρο είναι για όλους!». Με αυτή μου, λοιπόν, την επισήμανση θα ήθελα να παρακινήσω όσους θεωρούν ότι παραστάσεις κατηγοριοποιούνται και είναι για συγκεκριμένες ηλικίες ότι χρειάζεται να το ξανασκεφτούν…! Αυτό, άλλωστε, έδειξε και η παρούσα παράσταση.
info
Η παράσταση “Αισώπου… Φιλοι” παρουσιάζεται Κάθε Κυριακή στις 12:00 στο Θέατρο Σταθμός.
Περισσότερα… κλικ εδώ
