Με μία δυναμική μπαλάντα, με τίτλο «Τ’ Αστέρια Μου», που συνοδεύεται από ένα συγκινητικό music video, ο Αναστάσιος Ράμμος επιστρέφει με νέο single, που κυκλοφορεί από την Panik Records.
Από το ξεκίνημά του, ο Αναστάσιος έχει δείξει ότι είναι ένας πολυτάλαντος και πολυδιάστατος καλλιτέχνης, με διαρκώς ανοδική πορεία. Μετά την νίκη του στο διαγωνισμό «Jumping Fish» το 2017, έχει γράψει και ερμηνεύσει τραγούδια που αγαπήθηκαν αμέσως από το κοινό και «σκαρφάλωσαν» σε υψηλές θέσεις στο airplay chart και το YouTube, ενώ οι on stage εμφανίσεις του, τόσο σε νυχτερινά κέντρα, όσο και σε φεστιβάλ και συναυλίες, είναι πάντα «εκρηκτικές». Συνεχίζοντας να μας εκπλήσσει ευχάριστα, πρωταγωνίστησε σε δύο μιούζικαλ (τα «Hair» και «Grease»), αλλά και έγραψε επιτυχίες που ερμήνευσαν άλλοι καλλιτέχνες. Ενδεικτικά, συνέθεσε το «Αν Με Δεις Να Κλαίω» το οποίο ερμήνευσε μαζί με την Έλενα Παπαρίζου και βραβεύτηκε ως ντουέτο της χρονιάς, αλλά το νέο τραγούδι του Σάκη Ρουβά, «Καλημέρα», με τον οποίο έκανε μία μοναδική εμφάνιση στο stage των βραβείων MAD VMA.
Με το νέο του τραγούδι, «Τ’ Αστέρια Μου», σε μουσική και στίχους των Arcade, μέλος των οποίων είναι και ο ίδιος, ο Αναστάσιος έρχεται να μας κερδίσει ακόμα μία φορά, τόσο με τη σύνθεση, όσο και με την μοναδική ερμηνεία του.
Η δυναμική μπαλάντα συνοδεύεται από ένα εξίσου δυναμικό music video, που σκηνοθέτησε ο Γιάννης Μιχελόπουλος και αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης μεγάλης επιτυχίας του Αναστάσιου «Τα Καλά Παιδιά». Στο video πρωταγωνιστεί ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης και το σενάριο μας μεταφέρει τις διακυμάνσεις που έχει η σχέση μητέρας – γιου: από την τρυφερή βρεφική ηλικία, στις δυσκολίες της εφηβείας και, εν τέλει, στο δυσάρεστο συμβάν που θα κάνει το γιο να αναθεωρήσει τη συμπεριφορά του προς εκείνη.
Στίχοι: ARCADE
Μουσική: ARCADE
Εταιρεία: Panik Records
Στίχοι:
Λέω πως σ’ έχω ξεπεράσει
πως την παλιά ζωή μας έχω κάνει παύση.
Ίσως να σ’ εχω πια ξεχάσει
ο πόνος της καρδιάς μου να ‘χει ξεθωριάσει.
Μα όταν αλλάζει ο καιρός, ξαναθυμάμαι
αυτό που λεν πως οι παλιές πληγές πονάνε.
Τ’ αστέρια μου ραγίσανε
μα η νύχτα μου αντέχει
δεν ξέρω ποιος πονάει πιο πολύ
εγώ ή αυτός που σ’ έχει.
Τ’ αστέρια μου χαθήκανε
και η νύχτα μου κοιμάται.
Μα όποιος αγαπάει δυνατά
τον πόνο δε φοβάται.
Μα όποιος αγαπάει δυνατά
τον πόνο δε φοβάται.
Λέω πως έχω προχωρήσει
απ’ τη στιγμή που είχαν οι δρόμοι μας χωρίσει.
Ίσως να σ’ εχω συγχωρήσει.
Ίσως ποτέ δε σ’ είχα αντιμετωπίσει.
Μα όταν αλλάζει ο καιρός ξαναθυμάμαι
αυτό που λεν πως οι παλιές πληγές πονάνε.
Τ’ αστέρια μου ραγίσανε
μα η νύχτα μου αντέχει
δεν ξέρω ποιος πονάει πιο πολύ
εγώ ή αυτός που σ’ έχει.
Τ’ αστέρια μου χαθήκανε
και η νύχτα μου κοιμάται.
Μα όποιος αγαπάει δυνατά
τον πόνο δε φοβάται.
Μα όποιος αγαπάει δυνατά
τον πόνο δε φοβάται.
Τ’ αστέρια μου ραγίσανε
μα η νύχτα μου αντέχει
δεν ξέρω ποιος πονάει πιο πολύ
εγώ ή αυτός που σ’ έχει.
Τ’ αστέρια μου χαθήκανε
και η νύχτα μου κοιμάται.
Μα όποιος αγαπάει δυνατά
τον πόνο δε φοβάται.
Μα όποιος αγαπάει δυνατά
τον πόνο δε φοβάται.
