Η Άννα Βίσση εξυμνεί το μεγάλο έρωτα και παρουσιάζει το «Ηλιοτρόπια», το τραγούδι που δίνει τον τίτλο στο νέο της album, το οποίο θα κυκλοφορήσει σύντομα από την Panik Gold.
Με την αισθαντική χροιά της, η «απόλυτη Ελληνίδα star» ερμηνεύει ένα τραγούδι με uptempo ήχο, ιδιαίτερο ηχόχρωμα και στίχο γεμάτο εικόνες και αλληγορίες, που φέρει την εμπνευσμένη και μοναδική υπογραφή του Νίκου Καρβέλα.
Τα πιο δυνατά συναισθήματα, η αιώνια πίστη και, εν τέλει, η ίδια η ζωή, μεταφέρονται μελωδικά μέσα από το «Ηλιοτρόπια», που μπαίνουν αμέσως στη λίστα με τις all-time-classic επιτυχίες της Άννας Βίσση. Μάλιστα, από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του στα ψηφιακά καταστήματα, το τραγούδι βρέθηκε στο no1 του iTunes chart.
Εκείνη ερωτεύτηκε τον Ήλιο. Εκείνος, όμως, πρόδωσε τα αισθήματά της.
Εκείνη μαράζωσε, αλλά μετατράπηκε σε λουλούδι, με το βλέμμα πάντα στραμμένο προς Εκείνον…
Σύντομα θα κυκλοφορήσει και το music video του τραγουδιού, το οποίο γυρίστηκε προ ημερών στη Σαντορίνη.
Κυκλοφορεί σε όλα τα ψηφιακά καταστήματα: https://smarturl.it/AV_Iliotropia
Στίχοι: Νίκος Καρβέλας
Μουσική: Νίκος Καρβέλας
Album: Ηλιοτρόπια
Στίχοι:
Πώς μικρύναν οι ώρες
μη μιλάς δυνατά
τι σε φέρνει κοντά μου
τι με παίρνει μακριά
νύχτα μου λευκή
έρχεται βροχή
Κράτησέ με μες στα καλοκαίρια
δυο ανέμους έχει η καρδιά μου
θα γυρίσω, ποτέ δεν έχω φύγει
η αγάπη αίμα που έγινε νερό
Μη μ’ αφήνεις στη φυγόκεντρό μου
μεγαλώνω δίχως παραισθήσεις
πάλι σκίζω τα τετράδιά μου
η αγάπη αίμα που έγινε νερό
Πάντα είμαι το ίδιο
πάντα είμαι αλλιώς
κυπαρίσσια ρωτάω
που υπάρχει ο Θεός
σύννεφα μαβιά
έρχονται κρυφά
Κράτησέ με μες στα καλοκαίρια
δυο ανέμους έχει η καρδιά μου
θα γυρίσω, ποτέ δεν έχω φύγει
η αγάπη αίμα που έγινε νερό
Μη μ’ αφήνεις στη φυγόκεντρό μου
μεγαλώνω δίχως παραισθήσεις
πάλι σκίζω τα τετράδιά μου
η αγάπη αίμα που έγινε νερό
Τα χαμόγελα του Αυγούστου
κρύβουν μέσα τους μουσώνες
κάθε μέρα μεγαλώνουν
μέσα μου μικρά
ηλιοτρόπια
Κράτησέ με μες στα καλοκαίρια
δυο ανέμους έχει η καρδιά μου
θα γυρίσω, ποτέ δεν έχω φύγει
η αγάπη αίμα που έγινε νερό
Μη μ’ αφήνεις στη φυγόκεντρό μου
μεγαλώνω δίχως παραισθήσεις
πάλι σκίζω τα τετράδιά μου
η αγάπη αίμα που έγινε νερό
