Συνέντευξη: Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης – Τσολιάς | Με αφορμή τα live του στο Σταυρό του Νότου

Οι ζωντανές εμφανίσεις του Τσολιά τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν. Αυτή η περσόνα έχει βρει τον εαυτό της πάνω στη σκηνή;

Αυτή η περσόνα θα λέγαμε έχει απασφαλίσει πάνω στη σκηνή.

Θυμάσαι πότε ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκες τον Τσολιά ως τον χαρακτήρα που θα εκφράζει τα όσα θέλεις να πεις;

Ναι. Ήταν όταν η Ελληνοφρένεια ξεκίνησε να προβάλλεται στον Alpha. Το καθεστώς που συμφωνήσαμε να πάμε ήταν πλήρους ελευθερίας – άλλο αν αυτό άλλαξε στην πορεία και μας έκοψαν λογοκρίνοντάς μας – κι έτσι σκέφτηκα πως εκεί υπήρχε πρόσφορο έδαφος να αναπτύξω τον Τσολιά όπως ήθελα. Έτσι, το πολιτικό κείμενο, όπως λέμε στις επιθεωρήσεις, το ευθύ πολιτικό κείμενο της εκπομπής το έλεγε ο Τσολιάς.

Γιατί επέλεξες τον Τσολιά ως σύμβολο; Τι σημαίνει για σένα ο Τσολιάς;

Με ποιον καλύτερο τρόπο να σατιρίσεις τον Νεοέλληνα; Είναι η πιο χαρακτηριστική στολή του έθνους. Ο Τσολιάς εδώ χρησιμοποιείται ως μια αρχετυπική φιγούρα και συμβολίζει το κρυφό μέσα μας που βγαίνει άτσαλα προς τα έξω. Αυτό το άτσαλο μες στα χρόνια το διόρθωσε λιγάκι. 

Στα άμεσα σχέδια του Τσολιά και της μπάντας του βρίσκονται οι εμφανίσεις στον Σταυρό του Νότου. Τι θα περιέχει αυτό το νέο πρόγραμμα με τον τίτλο «Αριστεία Καπαμά»;

Πρόκειται για την καινούρια παράσταση που θα παρουσιάσουμε φέτος, με τίτλο φανερά εμπνευσμένο από την τρέχουσα επικαιρότητα σε συνδυασμό με την εξέχουσα (sic) επικαιρότητα που μας χαρίζει η κυβέρνηση. Περιέχει stand up comedy με ζωντανή ορχήστρα, ζωντανές υποκλοπές, ιντεράξιον με το κοινό, φάρσες, χιουμοριστικά βίντεο, σατιρικά τραγούδια και χαμηλά λιπαρά.

Ποια είναι τα θέματα που ενέπνευσαν τα κείμενα της νέας παράστασής σου;

Η παράσταση κατά κύριο λόγο είναι εμπνευσμένη από τα πεπραγμένα της εκάστοτε κυβέρνησης. Οι υποκλοπές είναι ένα ζουμερό σατιρικά θέμα, το καλάθι του νοικοκυριού, η στρέβλωση της πραγματικότητας από τα ΜΜΕ, καθώς και η ανικανότητα ουσιαστικής και σοβαρής αντιπολίτευσης σε όλα αυτά. Αυτά κυρίως απασχολούν τη φετινή παράσταση. Στη διάρκεια του έτους βέβαια, καθώς η επικαιρότητα αλλάζει ταχύτατα, η παράσταση προσαρμόζεται και ανανεώνεται συνεχώς με καινούρια κείμενα.

Τι διαφορετικό να περιμένουμε σε σχέση με τις προηγούμενες παραστάσεις;

Όλα! Είναι μια ριζικά καινούρια παράσταση με νέα κείμενα, νέα τραγούδια, νέα βίντεο, νέες ιδέες και απίστευτες προσφορές! Τη λιγουρεύεστε;

Stage, τηλεόραση, ραδιόφωνο. Πού νιώθεις πιο άνετα; Έχεις βρει τον φυσικό σου χώρο;

Δεν μπορούν να μπουν αυτά τα τρία στην ίδια πρόταση γιατί δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Είναι τελείως διαφορετικά μέσα έκφρασης, με τα θετικά και τα αρνητικά του το καθένα. Η σκηνή έχει την ίντριγκα του ζωντανού και το μοναδικού. Κάτι που θα γίνει σε μια παράσταση πάνω στον αυτοσχεδιασμό ή κάτι αναπάντεχο, θα συμβεί μόνο μια φορά. Στην τηλεόραση αυτό είναι διαφορετικό, επίσης δημιουργείται ένας τοίχος απόστασης με τον θεατή. Το ραδιόφωνο έχει την αμεσότητα με τον δέκτη σε μικρότερη απόσταση από την τηλεόραση και μεγαλύτερη από τη σκηνή. Δεν θα πω το κλισέ ότι τα αγαπάω όλα σαν παιδιά μου, αγαπάω το ένα μέσο για κάποια πράγματα και ένα άλλο για άλλα. Το προβάδισμα όμως το δίνω στη σκηνή.

Πώς ξεκίνησε η ιδέα του ζωντανού stand up; Από τη μεριά της σάτιρας, υπήρξαν καλλιτέχνες που σε ενέπνευσαν με τον τρόπο που έκαναν σάτιρα και ήταν σα να σου «έδειξαν τον δρόμο»;

Η ιδέα ήρθε σαν φυσική εξέλιξη του ρόλου του Τσολιά, όπως είπαμε και προηγουμένως, την περίοδο του Alpha. Δηλαδή γύρω στο 2015. Ένα κομμάτι του Τσολιά στην τότε εκπομπή έκανε κάτι σαν νεο-stand up. Η ανάγκη μου για έναν ακόμα τρόπο και τόπο έκφρασης, πέραν της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, τον έφερε στις μουσικές σκηνές και τα θέατρα. Όσο για το αν κάποιοι μου έδειξαν τον δρόμο, ο Πανούσης, με τον οποίο είχα προσωπική σχέση απ’ όταν συνεργαζόμασταν στον ΣΚΑΪ στη ραδιοφωνική του εκπομπή, ήταν από αυτούς που με παρότρυναν προς αυτή την κατεύθυνση. Είμαι περήφανα εμπνευσμένος λοιπόν από τον Πανούση, ένα κομμάτι του Χάρρυ Κλυνν και του Γιώργου Μαρίνου, τον Άντι Κάουφμαν και κάποιους ακόμη της κάστας μας.

Έχεις εμφανιστεί δίπλα σε πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες ως guest. Πώς είναι να μοιράζεσαι τη σκηνή μαζί τους; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη συνεργασία που να σου έχει δώσει κάτι πολύ ιδιαίτερο ή αξέχαστο για να το μοιραστείς μαζί μας;

Για την ακρίβεια, το αντίθετο συνέβη. Πολύ σημαντικοί καλλιτέχνες έχουν εμφανιστεί ως guest σε δικές μου παραστάσεις. Οι οποίοι με τίμησαν και με το παραπάνω, μιας και δεν ήρθαν απλώς να πουν τις επιτυχίες τους. Ακολούθησαν πιστά τον ρόλο που τους είχα ετοιμάσει και εντάχθηκαν πλήρως στην παράσταση και στο ύφος της. Αυτό από μόνο του ήταν πολύ ιδιαίτερο και τιμητικό. Θυμάμαι πολύ καλά τις συμβουλές της Γαλάνη και τη χαρά της που θα συμμετείχε στην τρέλα μου. Θυμάμαι την έντονη στήριξη της Μποφίλιου, καθώς και μια σπάνια στιγμή την ώρα που τραγουδούσαμε ντουέτο το «Κοίτα Εγώ», που σε μια παύση συνειδητοποιήσαμε πως ο κόσμος είχε συντονιστεί πλήρως μαζί μας και χτυπούσε ρυθμικά τα πόδια του στο πάτωμα καθ’ όλη τη διάρκεια του τραγουδιού. Θυμάμαι με τον Μουζουράκη και με τη Ρένα Μόρφη, που είχαμε έτσι κι αλλιώς καλή χημεία, πως είχε γίνει πολύ ωραίο «δέσιμο» μεταξύ μας, με τον Δημήτρη Μεντζέλο που ήταν το απόλυτο ταίριασμα, όπως και με πολλούς άλλους, που ο καθένας είχε μια σταγόνα εμπειρίας που μου δώρισε απλόχερα σε κάθε παράσταση.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που δεν έχεις βρεθεί δίπλα του και θα ήθελες να βρεθείς;

Ναι, ο Freddy Mercury. Όμως όχι στο άμεσο μέλλον.

Ο Τσολιάς έχει κάποιο crush; Αγαπάει να ασχολείται περισσότερο με κάποιον και, αν ναι, γιατί;

Νομίζω πως λατρεύει να ασχολείται με οτιδήποτε έχει σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πώς γίνεται να μη λατρεύεις να ασχολείσαι συνεχώς μαζί του; Αυτός ο άνθρωπος είναι γεννημένος για σάτιρα, τον θέλει η σάτιρα! Σε αντίθεση με αυτόν, που δεν τη θέλει καθόλου.

Έχεις νιώσει ποτέ ότι αυτός ο χαρακτήρας μπορεί να κάνει κάποια στιγμή τέλμα; Να έρθει το τέλος του Τσολιά;

Και βέβαια θα κάνει. Θα το σκηνοθετήσω όμως πριν κάνει, γιατί πρώτα σε μένα θα δημιουργηθεί η ανάγκη να του «κρεμάσω τα τσαρούχια». Όμως όποια μορφή και να έχει ένας χαρακτήρας, ακόμα και να κορεστεί ή να καταναλωθεί επαρκώς η μορφή του, σημασία θα έχει πάντα τι λέει.

Ο λόγος δίνει τη διαχρονικότητα. Οι μορφές φθείρονται, ο χρόνος είναι οριστικός και αμείλικτος χωρίς διακρίσεις. Αυτό έχει καταφέρει ο Τσολιάς αυτά τα 15 χρόνια ύπαρξής του, να μη δίνεται σημασία στα φαινόμενα, αλλά στα λεγόμενα. Και, αν θέλετε, αυτός είναι και ο στόχος ο δικός μου για τον Τσολιά. Να παρουσιάζω στους θεατές μια ήδη αποδομημένη φιγούρα για να μην δίνεται έμφαση στο πώς είναι και πώς μοιάζει εμφανισιακά κάποιος, αλλά να εστιάζουν επιτέλους σε αυτά που λέει αυτός ο κάποιος. Να έχει δευτερεύοντα ρόλο η εικόνα από τον λόγο.

Μετά τα live του Σταυρού του Νότου έχουμε να περιμένουμε κάτι καινούριο τον χειμώνα; Πώς τον βλέπεις τον χειμώνα που μας έρχεται;

Μια τέτοια χρονιά, με έναν χειμώνα που δεν λέει να έρθει και μια κυβέρνηση που δεν λέει να φύγει, το να κάνεις μακροπρόθεσμα σχέδια είναι αφελές. Αυτό που δειλά προγραμματίζουμε μετά τα live στον Σταυρό του Νότου, είναι μια περιοδεία στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας.

Info: 

Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης – Τσολιάς εν δε Τσόλια μπάντ! “Αριστεία Καπαμά” στον Σταυρό του Νότου τις Τετάρτες 23 & 30 Νοεμβρίου 2022

Περισσότερες πληροφορίες και προσκλήσεις για το live  θα βρείτε εδώ