Είδαμε: Ο Μπάμπης Στόκας στο Σταυρό του Νότου [Φωτογραφίες]

Δωρικός και ακίνητος, αποστασιοποιημένος, αφοσιωμένος στην κιθάρα του, στις νότες, τα λόγια και το συναίσθημα των τραγουδιών. Ο Μπάμπης Στόκας ανήκει στην φουρνιά των τραγουδοποιών που επικοινωνούν περισσότερο με το ίδιο το τραγούδι παρά με το κοινό. Δε νιώθει διαφορετικός από όσους βρίσκονται κάτω από τη σκηνή και τον ακούνε, όμως είναι. Είναι η στιβαρή φωνή του και το συναίσθημα που ξεπηδά χωρίς να εκβιάζεται από τις ερμηνείες του.

Η φωνή του, μία από τις καλύτερες Έλληνα τραγουδιστή, λαϊκή και περίτεχνη, μπορεί να τραγουδήσει με την ίδια ευκολία τις «Ανόητες αγάπες» και το «Μάτια που κλαίνε» προκαλώντας τους ίδιους παλμούς σε ένα κοινό ετερογενές, χτισμένο χρόνια τώρα από τις εποχές των Πυξ Λαξ και έπειτα με μία προσωπική διαδρομή σε εσωτερικά μονοπάτια, που βρήκαn ακολούθους και περιπατητές.

Ο ένας από τους τρεις πρίγκιπες της Δυτικής όχθης, ο Μπάμπης, τραγουδά ακόμα στη Μεσόγειο και εμφανίζεται για περιορισμένες Παρασκευές στο Σταυρό του Νότου, σε ένα μέρος τόσο γνώριμο για εκείνον. Καθισμένος στο σκαμπό του, θα παίξει στην κιθάρα του το νέο του ακυκλοφόρητο τραγούδι από το επερχόμενο άλμπουμ του αλλά και τη διασκευή του «Μια ζωή μέσα στους δρόμους» που έχει αγαπηθεί.

Έπειτα οι Πυξ Λαξ. Όσο άκουγα τις «Ανόητες αγάπες», το «Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο», τη «Συνουσία μυστική» σκεφτόμουν ότι τα τραγούδια των Πυξ Λαξ είναι κάτι παραπάνω από μελωδίες και λόγια. Είναι τα πιο επιδραστικά τραγούδια μιας γενιάς που ερωτεύτηκε μαζί τους, σκέφτηκε, φιλοσόφησε, έκανε κοπάνες, αποτυχίες, απογοητεύσεις και που θέλοντας και μη προχώρησε παρακάτω. Τα κομμάτια των Πυξ Λαξ έχουν περάσει στο συλλογικό ασυνείδητο ως οι σημαίες μιας απροσδιόριστης νιότης.

Η μετάβαση θα γίνει με το «Μια ζωή στο ρίσκο», το ζεϊμπέκικο που έγραψαν ο Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Μπάμπης Στόκας και ο Μάνος Ξυδούς και τραγούδησε η μαγική Σωτηρία Λεονάρδου, γιατί όπως είπε ο Μπάμπης «τα λόγια ήταν μεγαλύτερα από την ηλικία τους». Ζεϊμπέκικο βαρύ, αυθεντικό, ένα σκαλοπάτι για τα μεγάλα λαϊκά που πάντα αγαπάμε να ακούμε από τον Στόκα.

«Καλοκαίρια και χειμώνες», «Απόψε σιωπηλοί», «Υπάρχω», τα «Μεγάλα» του Άλκη Αλκαίου και του Θάνου Μικρούτσικου, «Το ερωτικό», «Το κακοήθες μελάνωμα», τόσες ανατρεπτικές στιγμές διαδέχτηκαν η μία την άλλη. Εκείνος στεκόταν πάντα δωρικός αλλά όλο και πιο παθιασμένος. Όταν άνοιγε τα χέρια του, αγκάλιαζε όλο το κοινό κι εκείνο με τη σειρά του τραγουδούσε δυνατά.

Στη σκηνη με τον Μπάμπη Στόκα ακούμε και την Έλενα Φερεντίνου. Θα τραγουδήσουν μαζί το ντουέτο του Στόκα με την Άννα Βίσση “Κι Όμως Δεν Τελειώνει” και στη συνέχεια θα πει κι εκείνη τραγούδια περασμένα στο υποσυνείδητο, όπως το «Σώσε με» της Ρίτας Σακελλαρίου. Θα τα πει με την μεστή και βραχνή φωνή της και θα τα πει υπέροχα.

Αυτή η συνάντηση του Μπάμπη Στόκα με τους φίλους του κάθε Παρασκευή είναι μια συνάντηση που μας είχε λείψει. Μας είχε λείψει η φωνή του, ο τρόπος που τραγουδάει, οι ανατρεπτικές ακομπλεξάριστες επιλογές στα προγράμματά του. Πάνω απ’ όλα ο ίδιος. Ο πρίγκιπας που μεγάλωσε, αλλά διατήρησε εκείνη την μνημειώδη αποστασιοποίηση και εξέλιξε τη σπουδαία φωνή του που μπορεί πια να ελίσσεται όπου το θέλει και τη θέλουμε.

Info:

Ο Μπάμπης Στόκας
στο Σταυρό του Νότου
Κάθε Παρασκευή για περιορισμένες εμφανίσεις 

Περισσότερα