Δήμητρα Γαλάνη – Ώρες Κοινής Ησυχίας | Το musicity.gr προτείνει

Μπορεί να κυκλοφόρησε το 2006 με αφορμή την ταινία της Κατερίνας Ευαγγελάκου «Ώρες κοινής ησυχίας», όμως το ομώνυμο τραγούδι της Δήμητρας Γαλάνη, σε στίχους Στεφανίας Χαρσούλα επανέρχεται χρόνια μετά. Και όπως κάθε επαναφορά που αξίζει τον κόπο μας υπενθυμίζει πως τα μεγάλα νοήματα και οι σημαντικές αξίες της ζωής παραμένουν ανεξίτηλες και χαραγμένες.

«Ώρες ανίας κοινής ησυχίας» ώρες παρόμοιες με αυτές που βιώνει σήμερα ο καθένας μας, είχαν αφομοιωθεί με μια μεταφορική διάθεση στους στίχους του τραγουδιού, το οποίο κατέληγε στο ρεφρέν «ποιος θα τολμήσει ν’ αλλάξει ζωή». Ποιος θα τολμήσει να σπάσει την κοινή ησυχία με τη δική του φωνή και ποιος θα κάνει ένα βήμα που θα τον διαχωρίσει από τη λέξη «κοινός»; Καμιά φορά οι πιο σημαντικές επαναστάσεις είναι οι προσωπικές. Εκείνες που κάνει ο ίδιος ο άνθρωπος για να βγει από τους δικούς του τυράννους, είτε προσωποποιούνται, είτε όχι.

Ας μη φοβόμαστε τη μοναξιά, λέει η μελωδική και πάντα σίγουρη φωνή της Δήμητρας Γαλάνη. Κι όταν θα ξαναέρθουμε στη θέση της επιλογής, ανάμεσα σε εκείνο που θα μας κάνει χαρούμενους και εκείνο που θα διατηρήσει την κοινή ησυχία, ας κάνουμε επιτέλους τη διαφορά. Μπορεί αυτή τη φωνή να μην την ακούσει κανείς άλλος, αλλά θα την έχουμε ακούσει εμείς και ίσως είναι το σημαντικότερο.

Συντάκτης: Διονύσης Χριστόπουλος

Λίγο πριν το τέλος του 2020 και ενώ βιώνουμε όλοι τον εγκλεισμό και τις καταστροφικές συνέπειες του για πολλούς επαγγελματικούς κλάδους όπως αυτός των καλλιτεχνών και των εργατών της τέχνης, η Δήμητρα Γαλάνη κάνει, όπως όλοι, μια παύση αναγκαστική. Ταυτόχρονα, όμως, βρίσκει την ευκαιρία να κοιτάξει πίσω στο χρόνο, να ψάξει στα αρχεία της και να θυμηθεί όλες τις ιστορίες που γέννησαν τις μουσικές (μελωδίες) και τα τραγούδια που έγραψε.

Από παιδί η Δήμητρα Γαλάνη ήθελε να ασχοληθεί με τη μουσική. Την τράβηξε το τραγούδι καθώς η φωνή ήταν το όργανο που της χάρισε η φύση αλλά στο μυαλό της υπήρχε πάντα η μουσική. Ήθελε να λέγεται Μουσικός. Το χάρισμα της μαζί με τον βαθύ σεβασμό που τρέφει για την ελληνική γλώσσα την οδήγησαν στο να εξελιχθεί ερμηνευτικά αλλά και να μελοποιεί στίχους. Να γράφει τραγούδια. Η Μουσική παρέμενε πάντα το μεγάλο της ζητούμενο…

Κάθε φορά που της δίνεται η ευκαιρία να γράψει μουσική για τον κινηματογράφο ή το θέατρο ενθουσιάζεται. Γιατί το αποτέλεσμα προϋποθέτει, σε πρώτη φάση, την ανάγνωση και κατανόηση του έργου, την απόλυτη συνεργασία με τους δημιουργούς (σκηνοθέτη, σεναριογράφο) και αμέσως μετά την υλοποίηση, δουλεύοντας πλέον πάνω στην εικόνα και «αναπνέοντας» με τις εικόνες, τις ερμηνείες των ηθοποιών και γενικότερα με κάθε στιγμή δράσης ή και σιωπής. Όλη αυτή η διαδικασία την μαγεύει. Το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική για το Θέατρο. Όλοι και όλα στην υπηρεσία του έργου.

Η Δήμητρα Γαλάνη συναντήθηκε με την εξαιρετική σκηνοθέτρια Κατερίνα Ευαγγελάκου για πρώτη φορά, το 2001. Τις σύστησε ο στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος, ο οποίος κι έγραψε τους στίχους στα τραγούδια της ταινίας της Ευαγγελάκου «ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ». Από τη πρώτη στιγμή διαπιστώθηκε μια ουσιαστική «συγγένεια» ανάμεσα στις δύο γυναίκες, στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα πράγματα και γενικότερα στην αισθητική τους. Η Δήμητρα ως συνθέτης αφέθηκε απόλυτα στις οδηγίες της σκηνοθέτριας, όπως έκανε η τελευταία και με όλους τους συντελεστές των ταινιών της. Έτσι γεννήθηκε η μουσική για την ταινία «ΘΑ ΤΟ ΜΕΤΑ ΝΟΙΩΣΕΙΣ» (2002) που τότε, για άλλη μια φορά, σάρωσε τα βραβεία του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Για την Ευαγγελάκου ήταν ακόμα μια σπουδαία επιβράβευση, για την Γαλάνη όμως αποδείχτηκε ο ιδανικότερος τρόπος για να ξεκινήσει αυτόν το καινούργιο δρόμο στη μουσική που ονειρευόταν από μικρό παιδί. Να γράφει δηλαδή μουσικές για ταινίες.

Στην επόμενη ταινία της, «ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ» (2006) η Ευαγγελάκου θεώρησε αυτονόητο ότι θα συνεργαστεί μαζί της ξανά. Από αυτή την ταινία προέρχεται και το ομότιτλο τραγούδι «ΩΡΕΣ ΚΟΙΝΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ» το οποίο δεν είχε εκδοθεί μέχρι τώρα. Τους στίχους έχει γράψει μια νέα στιχουργός η Στεφανία Χαρσούλα αποτυπώνοντας με εξαιρετικό τρόπο το αίσθημα και το νόημα της ταινίας. Είναι πλέον διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες (από το Νοέμβριο) και σηματοδοτεί μια σειρά εκδόσεων που θα ακολουθήσει και που σταδιακά θα συγκεντρώσει την δουλειά που έχει κάνει η Δήμητρα Γαλάνη μέχρι σήμερα στο στον Κινηματογράφο, το Θέατρο και την Τηλεόραση.

«Πραγματικά, κάθε μουσική κρύβει μια ιστορία από πίσω: μιλάει για το πώς ήσουν όταν την έγραφες, πώς ένιωθες και τί ζούσες, τί σε επηρέαζε και τί σε ενθουσίαζε… Τα τραγούδια μας είναι τελικά τα ίχνη που αφήνουμε από το πέρασμα μας από τη ζωή και είναι ευλογία πραγματικά να μπορείς αυτή τη ζωή να την μοιράζεσαι με αυτούς που αγαπάς.»
Δήμητρα Γαλάνη

Στίχοι/Lyrics:

Καθώς ξημερώνει
το φως δυναμώνει
και μες απ’ τα στόρια
στα σπίτια τρυπώνει

Στον ύπνο μας πιάνει
και μας ξεσκεπάζει
ευθύνες μοιράζει
ευθύνες φορτώνει

Ώρες ανίας
κοινής ησυχίας
κανείς να μη βγάζει μιλιά
Ώρες ουσίας
κοινής απουσίας
κοινής συμφωνίας θηλιά
Ώρες χαμένες
μάχες δοσμένες
πλάτη με πλάτη
και μες στη σιωπή
ποιός θα μιλήσει
ποιος θα νικήσει
ποιος θα τολμήσει να αλλάξει ζωή

Θα υπάρχουνε κι άλλοι
που ξύπνησαν πάλι
κι αντι να μιλήσουν
γυρνούν το κεφάλι

σε τούτη την πόλη
που μένουνε όλοι
μονάχα από φόβο
μη ζήσουνε μόνοι

Λίγα λόγια για την ταινία..,

Σύνοψη: Καλοκαίρι. Ένας πεζόδρομος στην καρδιά της πόλης. Κάποιος παρκάρει το αυτοκίνητό του, ενεργοποιεί τον συναγερμό και φεύγει. Δε θα τον δούμε ποτέ. Ο συναγερμός χτυπάει όλη τη νύχτα, χωρίς προφανή λόγο. Κλεισμένοι στα διαμερίσματά τους οι ήρωές μας ενοχλούνται, διαμαρτύρονται, απειλούν. Αυτό το αυτόκλητο επίμονο ξυπνητήρι δεν θ΄ αφήσει κανένα να ησυχάσει. Γιατί αυτή τη νύχτα οι ιστορίες τους θα διασταυρωθούν

Παίζουν : Υβόννη Μαλτέζου, Χρήστος Στέργιογλου, Ταξιάρχης Χάνος,Ερρίκος Λίτσης, Αλεξία Καλτσίκη, Αγγελική Παπαθεμελή, Δημήτρης Ξανθόπουλος (Μάριος), Μάκης Παπαδημητρίου, Αναστάσης Κολοβός, Βάσω Καβαλιεράτου, Λουκία Μιχαλοπούλου, Όμηρος Πουλάκης, Γιώργος Βελέτζας, Ειρήνη Μοράκη, Γιώργος Σουξές, Δημήτρης Λιώλιος

Σενάριο : Νίκος Παναγιωτόπουλος, Κατερίνα Ευαγγελάκου
Σκηνοθεσία : Κατερίνα Ευαγγελάκου