Έντεχνη Δισκογραφία

Ευανθία Ρεμπούτσικα – Νοτιάς ( Το soundtrack της ταινίας “Νοτιάς” του Τ. Μπουλμέτη) / Νέο άλμπουμ!

MusicityΔευτέρα, 21 Δεκεμβρίου, 2015Δευτέρα, 21 Δεκεμβρίου, 20151 ' ανάγνωση11

Ευανθία Ρεμπούτσικα
«Νοτιάς»

Η Ευανθία Ρεμπούτσικα, μετά την τεράστια επιτυχία της «Πολίτικης Κουζίνας», συνεργάζεται και πάλι με τον Τάσο Μπουλμέτη, συνθέτοντας την πρωτότυπη μουσική για τη νέα του ταινία «Νοτιάς», που θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 14 Ιανουαρίου.

Πρόκειται για το πιο πολυποίκιλο και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα soundtracks με την υπογραφή της Ευανθίας Ρεμπούτσικα. Η γνωστή και αγαπημένη συνθέτρια σκηνοθετεί ιδανικά τους ήχους της πλοκής και φλερτάρει με διάφορα είδη, από λαϊκό μέχρι tango,ντύνοντας μουσικά τις διαφορετικές δεκαετίες και τα γεγονότα που παρουσιάζει η ταινία.

Ο Νοτιάς περιέχει 14 ορχηστρικά θέματα που εναλλάσσονται σε είδος, ρυθμό, προέλευση και δένουν μοναδικά. Από το αργεντίνικο tango “La Boca” που ανοίγει την ταινία, στο χασάπικο «Στις Γειτονιές» και από εκεί στο «Ρέκβιεμ της Μεταπολίτευσης» και στα ερωτικά θέματα. Το soundtrack ολοκληρώνουν δύο τραγούδια, σε ρυθμό χασάπικο και σε στίχους του Τάσου Μπουλμέτη, το «Μην Ξαναγυρνάς» με την Ανατολή Μαργιόλα και το «Νοτιάς» με την μοναδική ερμηνεία του Γιώργου Μαργαρίτη.

Η Ευανθία Ρεμπούτσικα σκύβει με μια νοσταλγική μουσική ματιά και με τον λεπτότεχνο και ταυτόχρονα πληθωρικό τρόπο της μας αφηγείται μουσικά τις ιστορίες του ήρωα της ταινίας, και όχι μόνο. Οι 16 συνολικά συνθέσεις αποτελούν μια μουσική ανασκόπηση ενός παρελθόντος που μοιάζει οικείο με τον τρόπο του, για τον κάθε ακροατή ξεχωριστά.

Το soundtrack της ταινίας «Νοτιάς» θα κυκλοφορήσει στις 21 Δεκεμβρίου από τη Feelgood Records.

Οι μελωδίες του Νοτιά

Είναι η δεύτερη ταινία του Τάσου Μπουλμέτη, μετά την Πολίτικη Κουζίνα, για την οποία γράφω μουσική. Έχουμε μια σχέση χρόνων, γίναμε πολύ φίλοι πριν ακόμα γυρίσει την Πολίτικη Κουζίνα. Όταν βρεθήκαμε για να μου μιλήσει για το σενάριο και μετά πήγα και στα γυρίσματα, σκεφτόμουν πάρα πολύ πώς θα την πιάσω αυτήν την ταινία, λόγω εποχής ή μάλλον λόγω εποχών, ΄60, ΄70 μέχρι αρχές ΄80. Ο Νοτιάς ήταν μια απαιτητική ταινία γιατί είχα να διαχειριστώ μουσικά τρεις δεκαετίες και έπρεπε να κάνω κι εγώ αυτό το ταξίδι. Ο Τάσος είχε εξ αρχής στο μυαλό του ότι ήθελε ένα αργεντίνικο τάνγκο που δένει τον γιο με τη μητέρα, καθώςκαι ένα λαϊκό κομμάτι με μπουζούκι. Ήθελε επίσης ένα μουσικό θέμα για τη μεταπολίτευση.

Υπάρχει, επίσης, ένα ερωτικό θέμα που συνοδεύει τις ερωτικές σκηνές της ταινίας και ένα πιο επικό. Όσο έγραφα τη μουσική για τον Νοτιά, ήμουν πολύ μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Από την άλλη, λειτουργώ αυθόρμητα, κι ας μαγειρεύεται κάτι μέσα μου για καιρό. Όταν διαβάζω ένα σενάριο, νιώθω αυτόματα ότι θα μπορούσα να έχω κι εγώ έναν ρόλο μέσα στην ταινία, γίνομαι αμέσως κομμάτι της ιστορίας. Έτσι, αρχίζω να αντλώ πράγματα και ξεκινάει ένα μουσικό τραγούδισμα μέσα στο κεφάλι μου που μετά γίνεται νότες. Έμπνευση μπορώ να πάρω από πολλά πράγματα, από την ίδια την ταινία, αλλά και από βιώματα μου. Υπάρχει για παράδειγμα μια σκηνή στον Νοτιά που διαδραματίζεται στον κινηματογράφο Ρεξ, όπου μεγάλωσα, κι αυτό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη σύνθεση. Πολλές σκηνές του Νοτιά είναι σαν να της έχω ζήσει, όπως ας πούμε οι σκηνές της μεταπολίτευσης, είναι κάτι που έχω ζήσει στην εφηβεία μου. Αυτό με φορτίζει και το αποτυπώνω στη μουσική μου. Η μουσική για μένα είναι ψυχοθεραπεία, το ίδιο και το σινεμά. Και τα δύο με γιατρεύουν και με απελευθερώνουν.

Η σύνθεση μουσικής για μια ταινία γίνεται σαν παιχνίδι με τον εαυτό που γεμίζει, αλλά και αδειάζει μέσα στον κόσμο της ιστορίας. Στις ακροάσεις που έκανα αργότερα σε φίλους με τις μελωδίες του Νοτιά, άρχισα να αποστασιοποιούμαι και να καταλαβαίνω τι ακριβώς έχω γράψει. Ήταν σαν γέννα, και τώρα το παιδί μεγάλωσε και φεύγει, βγαίνει στον κόσμο.

Ευανθία Ρεμπούτσικα

Λίγα λόγια για την ταινία:

Από τη μέρα που εμφανίζονται στον Σταύρο οι πρώτες ερωτικές ανησυχίες φουντώνει και η επιθυμία του να λέει ιστορίες με ένα δικό του, ανατρεπτικό, τρόπο. Οι ταραχώδεις, αλλά και ταυτόχρονα πολλά υποσχόμενες για την Ελλάδα, δεκαετίες του ‘60,’70 και ‘80 πυροδοτούν τη φαντασία του ασταμάτητα. Στο ταξίδι από την εφηβεία προς την ενηλικίωση, για να κατακτήσει αυτά που ποθεί, θα σκαρφιστεί ιστορίες για αρχαίους μύθους, μακρινά ταξίδια και όμορφες γυναίκες. Όταν έρθει αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, θα κάνει τις ιστορίες του εικόνες, και θα ανακαλύψει τον εαυτό του.