Το musicity.gr επιλέγει το τραγούδι της εβδομάδας: Πλέγμα & Γλυκερία - Αστεία Όνειρα

Πλέγμα & Γλυκερία

 Αστεία Όνειρα

Τότε μια ανάσα έσβησε το κερί στην άκρη του μπαλκονιού. Ο καπνός περιέγραψε τη μορφή του. Το σκοτάδι έπνιξε τις σκέψεις. Μουδιασμένο σου κορμί στηρίχτηκε στην καρέκλα. Τα μάτια έγιναν άστρα. Αποφάσισε να φύγει την ώρα που συνήθιζε να σιγοτραγουδά.

Καλοκαίρια μετά... γυρνάς την πλάτη στον ήλιο, σχεδιάζεις στην άμμο καρδιές. Θυμάσαι και μετράς στιγμές στους κόκκους που περισσεύουν από το περίγραμμα της ζωγραφιάς. Τις κρατάς στην παλάμη και τις χάνεις στη στιγμή. Επιμένεις να είσαι εκεί. Πετάς βότσαλα στην ήρεμη επιφάνεια της θάλασσας και οι κύκλοι που δημιουργείς ακουμπούν την ξηρά κάπου σε μια άλλη μακρινή παράλια... ταξίδια που σχεδιάζατε σκαρώνοντας στιχάκια.

Τώρα πια, ψάχνεις τη σκιά την ώρα που δύει ο ήλιος, τη φωνή λίγο πριν το ξημέρωμα, όταν τα πουλιά κελαηδούν, την αναπνοή στην αρχή του φθινόπωρου καθώς ο άνεμος κάνει την επιδερμίδα να αναριγεί κάτω από το κοντομάνικο μπλουζάκι· δεν είναι κανείς εκεί.

Κάθε φορά λάθη, πώς μπορείς να σκεφτείς λογικά όταν ερωτεύεσαι; Παραδίνεσαι σε μεγάλες απαιτήσεις του μυαλού που δεν τολμάς να ξεστομίσεις. Κανείς τον άλλο γίγαντα με όσα εσύ φαντάζεσαι πως δεν μπορείς. Ψαρεύεις τις λέξεις του σε δίχτυα που δεν μπορείς να πλέξεις.
Μα έτσι απλά χωρίς προγραμματισμό, ένα φύσημα και ο ήρωας γίνεται νιφάδα, που σαν την κρατήσεις, χάνεται!

Όσες φορές κι αν επιστρέψεις δεν είναι ποτέ το παρελθόν εκεί. Μόνο εσύ να συνεχίζεις να μετράς άστρα μέχρι να αποκοιμηθείς.

Και κάπως έτσι· στη μέση του χρόνου συναντήθηκαν η καλλιτεχνική κολεκτίβα Πλέγμα και η Γλυκερία, ο αυθορμητισμός και η εμπειρία στον έρωτα της μουσικής για να μετρήσουν «Αστεία όνειρα», να κάνουν απολογισμό στιγμών και σκέψεων μέσα από ανάγλυφους στίχους, ιδιαίτερη μελώδια και με τη δική της χαρακτηριστική φωνή να συντροφευόσουν όσους θυμούνται, επιστρέφουν, κάνουν λάθη, ερωτεύονται..
Μια υπέροχη συνδημιουργία εμπνευσμένη από την ομάδα των Πλέγμα που φτάνουν «Ως Την Άκρη Της Κλωστής» και απελευθερώνονται από τον λαβύρινθο της απλά παραγωγικής μουσικής και το μινώταυρο της εμπορευματοποίησης.