Το musicity.gr επιλέγει το τραγούδι της εβδομάδας! Σταμάτης Μορφονιός - Ο άρχοντας!

Σταμάτης Μορφονιός

Ο άρχοντας

Ετοιμάζεται, κλείνει τα μανικετόκουμπα, σηκώνει το γιακά και τοποθετεί με μεγάλη προσοχή τη γραβάτα του. Τα δάχτυλα του με χειρουργική ακρίβεια δημιουργούν τον κόμπο που θα ενώσει τις δυο άκρες της στη μέση. Κοιτά το πρόσωπο του στον καθρέφτη και σα μοντέρνα κακιά μάγισσα ρωτά ποιος είναι ο πιο δυνατός... Παραμύθια δεν υπάρχουν και εκείνος προσπαθεί να ζήσει σε ένα ακόμα θέλοντας να αποφύγει το δίδαγμα του αντίστοιχου παλιού.

«Ψέματα είναι τα παραμύθια» σκέφτεται και γυρίζει την πλάτη του καθώς φεύγει από το δωμάτιο... η γκριμάτσα στο πρόσωπο του καθρέφτη αποδεικνύει πως τίποτα πιο αληθινό από την κατάληξη μιας επιλογής.

Η πόρτα της μεγάλης αίθουσας ανοίγει και εκείνος όμοιος των όμοιων του, απολαμβάνει την ποικιλία στη μεγάλη τράπεζα των φαγητών. Χαμογελούν και είναι ενθουσιασμένοι με τον κόμπο του. Τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους και εύχονται σε μέρες ευημερίας τη στιγμή που τα παπούτσια τους είναι γεμάτα λάσπες από την μεγάλη αυλή που πέρασαν και σκάλισαν πρόσφατα.

Προσοχή! Κάποιες φορές μπορεί να βρεθείς πρωταγωνιστής σε λάθος παραμύθι. Το ρολόι μόλις σημαίνει 12 και η γραβάτα αρχίζει να τον πνίγει. Τρέχει προς την έξοδο, μα καμιά άμαξα δεν τον περιμένει. Η γραβάτα τον τραβά απότομα προς το δρόμο και εκεί την χάνει, δεν έχει πλέον μίτο για να επιστρέψει και αυτός ο κόμπος στο λαιμό παραμένει καθώς ανάμεσα από τους καπνούς παρακολουθεί τους όμοιους στην αλήθεια να τον κοιτούν και αυτοί δεν έχουν κρασί στο ποτήρι τους, αυτοί δεν έχουν καν ποτήρι, έχουν συρμάτινες θηλιές που τους κρατούν στα όρια της όμορφης αυλής. Και μόλις η νύχτα θα περάσει περιμένουν να ακούσουν τρεις φορές την άρνηση του στην αλήθεια.

Όταν ζεις και νιώθεις τι γίνεται γύρω σου εμπνέεσαι και αντιδράς με τον δικό σου τρόπο. Όταν είσαι ο πρωταγωνιστής της ζωής σου ξέρεις να ορίζεις τα βήματα σου, αφήνεις ψιχουλάκια για να επιστρέψεις, γιατί δεν φοβάσαι την επιστροφή, δεν ξεχνάς τις σκέψεις που σε οδήγησαν μπροστά σε επιλογές άλλοτε οδυνηρές και αναγκαίες και άλλοτε ευχάριστες και ο Σταμάτης Μορφονιός ξέρει να ορίζει τις σκέψεις και να τους δίνει ήχο και πνοή. Ξέρει να αφήνει ψιχουλάκια στην καρδιά των ανθρώπων που μπορούν να ακούσουν και συνθήματα στους τοίχους του μυαλού των σκεπτόμενων. Βάζει λοιπόν μια διαφορά σε ό, τι κάνει μέχρι τώρα με αυτό το τραγούδι και βάζει μεράκι σε στίχο, μουσική και μας θυμίζει το δίδαγμα από τα παραμύθια που κάποτε μας διάβαζαν για να «αποκοιμηθούμε».