Το musicity.gr επιλέγει το τραγούδι της εβδομάδας - Σωκράτης Μάλαμας - Του ανέμου το φτερό!

Πληροφορίες

Σωκράτης Μάλαμας

Του ανέμου το φτερό

Είναι η πνοή της όταν περνά από κοντά σου, που μοιάζει να σε παρασέρνει στην άκρη του γαλαξία. Είναι εκείνη η στιγμή που νιώθεις πως ο Θεός μέσα σου φυσά τη μικρή φλόγα και την κάνει δυνατή φωτιά, να λιώνει σίδερο. Αρχίζει τότε να σφυρηλατεί ρυθμικά την πυρωμένη μάζα. Περπατάς στα πιο απομακρυσμένα σοκάκια του μυαλού και ακούς γύρω σου τον ήχο της πιο βαριάς πανοπλίας που σε κρατά ριζωμένο σε πλάνες πρότυπων που όμως καθημερινά καταρρέουν.

Φυσάς τον καπνό και στέκεις στο παράθυρο. Σκέπτεσαι την μορφή της στον κόσμο που κατοικείς και ακολουθείς το σύννεφο του καπνού που χάνεται στο απέναντι παράθυρο. Και τότε γίνεσαι Θεός. Εκείνος που σου χαρίζει τα φτερά για να μπορείς να ακολουθείς τα βήματα της. Ένα μικρό φυλλαράκι στα μαλλιά της μπλεγμένο στις σκέψεις της και στις δικές σου. Παρακαλείς για να τη δεις ακόμα και στα όνειρα σου και θέλεις τόσα να της πεις που δεν κρατά η καρδιά σου.

Ζητάς να γίνεις αόρατος για να την έχεις αγκαλιά σε κάθε στιγμή. Να τη χαζεύεις για να δεις, αν όλα αυτά που αναζητείς, τα έχει στη ματιά της. Ακούς τους άλλους να μιλούν για εκείνη και σωπαίνεις και νιώθεις πως την αδικούν, τα λόγια τους δε σου αρκούν για να την περιγράψουν. Την θέλουν να είναι απόμακρη και πονηρή, μα εσύ γνωρίζεις το άρωμα της. Εκείνο που κάθε άνοιξη σε κάνει να πετάξεις. Έχεις πάντα τη φωτιά στο στήθος να σε καεί και τον μικρό Θεό να συνεχίζει να χτυπά σε κάθε βήμα της, όταν έρχεται όλο και πιο κοντά η αγαπημένη.

Κοιτάς τον ουρανό και ξέρεις πως και εκείνη τον ίδιο θα κοιτά. Του ζητάς να σε μεταμορφώσει. Νιώθεις το δέρμα σου να σχίζεται και να μεγαλώνεις να γίνεσαι γίγαντας για να μικρύνεις αποστάσεις και διαφορές. Περνάς βουνά, λιβάδια, πεδιάδες, θάλασσες και οι χτύποι δυναμώνουν καθώς έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τη φορά της γης και να τη δεις.

Θέλεις να της προσφέρεις μια γουλιά από νερό πηγής. Να πιείς και εσύ μαζί της. Μα μοιάζει το νερό να σβήνει το πυρωμένο σίδερο και το φοβάσαι. Αναζητάς τη δύναμη και πάλι από ψηλά μα πόσο πιο πολύ, είσαι πελώριος και τόσο κοντά στον ήλιο που με την άκρη του ματιού σου κοιτάς και τη σελήνη στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Μονάχα τα πουλιά που τόλμησαν να σε ακολουθήσουν ίσως να θελήσουν φτερά να σου χαρίσουν. Μα όχι σαν και τα δικά τους, αλλά εκείνα τα δικά σου που άφησες στη γη πριν μεγαλώσεις. Εκείνα που έκαναν τα μάτια σου να λάμπουν και να ονειρεύονται. Εκείνα που μπορούν να πετάξουν παντού και να μπουν στην ψυχή των ανθρώπων, στη δική της για να δεις μια ανατολή μαζί της.

Τότε, μόνο τότε, «Του άνεμου το φτερό» μπορείς να περπατάς και να τραγουδάς ψιθυριστά ακολουθώντας τα βήματα εκείνου που ξέρει να πετά με την μουσική και να τη δένει χαμηλά για τους θνητούς, με λόγια. Για να μπορούμε να αγγίξουμε λίγο από το γαλάζιο της έμπνευσης του. Ο Σωκράτης Μάλαμας δημιούργησε για εμάς μια ακόμα προσευχή, μέσα στο νέο του δίσκο, για να ενώσει η μουσική τους πόθους και τις σκέψεις με λέξεις που δύσκολα μπορούν να ειπωθούν και να εκφραστούν.

Σωκράτης Μάλαμας - Του ανέμου το φτερό

Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας

Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

               

Στίχοι: 

Πάνω στου ανέμου το φτερό
θ' ανέβω να πετάξω
με το βοριά θε να ντυθώ
στην πόρτα της ν' αράξω

Ουρανέ, τα χείλη της να κάψω

Έχει στα χέρια της φωτιά
μάγοι τη λεν αγρίμι
έχει τον ήλιο στα μαλλιά
και ένα φεγγάρι ασήμι

Ουρανέ καίγομαι στο καμίνι

Ταξιδεμένο μου πουλί
βγάλε με στα όνειρα της
να δω τον κόσμο από ψηλά
ν' ακούσω τη λαλιά της

Ουρανέ να μπω μεσ' την καρδιά της

Έξυπνη αναζήτηση Μουσικής:

Γράψε τον τίτλο ή τον καλλιτέχνη και βρες το τραγούδι που θέλεις:


Tip: Γράψε μία λέξη κλειδί ή το επίθετο του καλλιτέχνη