Το Τραγούδι της εβδομάδας

Το musicity.gr επιλέγει το τραγούδι της εβδομάδας – Δραμαμίνη – Όταν δίπλα μου δεν ήταν κανείς!

Αντιγόνη ΚολοβέντζουΤετάρτη, 29 Μαρτίου, 2017Τετάρτη, 29 Μαρτίου, 20171 ' ανάγνωση8

Δραμαμίνη

Όταν δίπλα μου δεν ήταν κανείς

«Να μένεις δυνατός. Να κάνεις λάθη. Να μη μετανιώνεις». Αυτό ήθελα να του φωνάξω. Τον έβλεπα να φεύγει με το λεωφορείο, να απομακρύνεται και να νιώθει χαμένος μέσα στις σκέψεις του. “ Έκλεψα” τη συνομιλία του με ένα φίλο, λίγο πριν κατέβω στη στάση μου. «Έκανα λάθος, μεγάλο λάθος» έλεγε και ξαναέλεγε.

Στάθηκα στη στάση και έβλεπα τα κόκκινα φωτά του λεωφορείου. Και όλα τα πράσινα των φαναριών. Μακάρι και αυτός να καταλάβαινε τώρα. Έτσι χρόνια πριν, πνιγμένη σε σκέψεις και απογοητεύσεις. Κανείς δεν καταλάβαινε, κανείς δεν άκουγε, κανείς δεν μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω. Ούτε εγώ.

Μάζεψα τα βασικά σε ένα σάκο και έφυγα. Αν είναι να μην ακούω τότε δεν θα ακούω κανένα. Αν είναι να σταματήσω να μιλώ τότε θα το κάνω ουσιαστικά. Αν είναι να μη μπορώ να αλλάξω όσα έγιναν και να επιστρέψω πίσω. Έστω ας το “παγώσω”, για μένα μόνο.

Άδεια από τη δουλειά, σάκος , αυτοκίνητο και μακριά. Ξεχνώ φίλους, ατέρμονες συζητήσεις, συμβουλές, κατηγορίες και επαίνους. Θέλω να σταματήσουν όλα μέχρι να σκεφτώ το σωστό.

Ποτέ δεν είχα καταλάβει πόσες σκέψεις κάνω όταν απλά δεν μιλώ. Πόσες φωνές ζαλίζουν το μυαλό και πόσους ρόλους παίζω καθημερινά. Έφυγα και περπατώ ανάμεσα σε ξένους. Μόνη. Τριγυρνώ σε μια άγνωστη πόλη μέρες τώρα. Ακολουθώ διαφορετικούς δρόμους και βάζω σημάδια ή ακόμα και στοιχήματα με τον εαυτό μου. Αν δω αυτό θα γίνει εκείνο , αν βρεθώ εκεί θα κάνω αυτό. Τίποτα δεν έκανα, καμία αλλαγή σε όσα πέρασαν. Απλά αποδέχτηκα όσα έγιναν, λάθη ή σωστά.

Χρόνια μετά περπατώ τους ίδιους δρόμους και ένα χέρι με τραβά να ακολουθήσω άλλες διαδρομές. Τώρα στο μυαλό ακούγεται μια και μόνο φωνή. Δεν διαγράφω, δεν διορθώνω, δεν ακυρώνω τίποτα. Τα στοιχήματα πια είναι όλα δικά μου και τα σημάδια όλα δείχνουν απλά την δική μου πορεία.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το σωστό. Η κοινή λογική επιβάλει κανόνες για να υπάρξει ισορροπία σε όσα κάποιοι θεσπίζουν σωστά. Όλα είναι ορθώς καμωμένα αν είναι από την καρδιά σου και αν κάτι τώρα σε πληγώνει τρέξε στο χρόνο και δες πόσο μικρό θα είναι του χρόνου την ίδια μέρα. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Όλα. Έχω μάθει να λέω και να πιστεύω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα είναι κομμάτια του πάζλ της ζωής. Εκείνου, που όταν ήσουν μικρός πολύ, έφτιαξες με τα απαλά χεράκια σου. Μόνο που τώρα δεν θυμάσαι την εικόνα. Τώρα την ανακαλύπτεις. Όλα είναι σωστά. Μην αφήνεις κανένα να σου πει πως κάνεις λάθος. Όταν γυρίσεις τη σελίδα του χρόνου θα το ανακαλύψεις και θα δεις την ανατολή στο πρόσωπο σου. Εκείνη της πραγματικά σωστής πορείας σου, που μάτωσε τα πόδια ίσως και τα γόνατα σου ή ακόμα και τα χέρια όταν χρειάστηκε να συρθείς ανάμεσα σε αγκάθια και πέτρες. Κοίτα όμως ψηλά, γιατί αν θυμηθείς, θα ζήσεις και σίγουρα θα πάρεις, τη σωστή απόφαση.

Το μυστικό σε ένα τραγούδι είναι να σου κρατά παρέα, να σου μιλά σαν άλλος εαυτός και να μπορεί να μεγεθύνει τα συναισθήματα σου για ό,τι σου συμβαίνει. Να ανατρέπει σκέψεις αλλά και υποστηρίζει άλλες. Όταν αυτό γίνεται από τον πρώτο στίχο, τότε το ακούς με την καρδιά. Ξέρω καλά πως είναι αυτό, το γνώρισα «Όταν διπλά μου δεν ήταν κάνεις» και αν αυτό είναι το δείγμα της δουλειάς του συγκροτήματος Δραμαμίνη τότε η αναμονή για τα επόμενα μοιάζει με διαδικασία κάθαρσης για να υποδεχτείς το ξεχωριστό!

Οι αδελφοί Γιάννης και Χάρης Μιχαηλίδης ,η καρδιά του συγκροτήματος υπογραφούν τους στίχους και τη μουσική του νέου άλμπουμ που δείχνει τα σωστά λάθη τους, για μια ακόμα φορά, των πρωτοποριακών ιδεών τους και οι σκέψεις του κάθε ακροατή επιβεβαιώνει τις επιλογές τους.