Ο Γιώργος Καζαντζής και οι φίλοι του Ελένη Τσαλιγοπούλου- Γιώτα Νέγκα- Ερωφίλη @ Ρυθμός Stage
«Στην άκρη ενός πλήκτρου»
Γιάννης Καζαντζής… Φερμένος από τη Θεσσαλονίκη, κουβαλά τα αρώματα, που συναντάς εκεί στα βόρια. Καθαρά, βαθιά, με λίγη αλμύρα, με βλέμμα ευθύ, που κεντρίζει το στόχο.
Το μινόρε επισφραγίζει τη βραδιά. Από τα χέρια του μέχρι τα πλήκτρα και μέχρι τις φωνές τους. Ελένη Τσαλιγοπούλου, Γιώτα Νέγκα, Ερωφίλη.
Τρεις μαζί. «Σα μάγισσες», ακούω να λέει ο διπλανός μου αυθόρμητα.
Πράγματι.
«Σα μάγισσες», με εκείνον να ανακατεύει τα φίλτρα. Παίρνουν στο στόμα τους τα ξόρκια του και μετατρέπουν τη σκηνή σε κάτι διαφορετικό. Μη με ρωτήσεις «σε τι», δεν έχω απάντηση. Μάλλον, σε ό, τι έχει ανάγκη ο καθένας. Για άλλον είναι θάλασσα, για άλλον πλεούμενο, για κάποιον, ίσως και φωτιά. Κάπου- κάπου αφήνει το βιολί και η Δέσποινα Σκέντου και πιάνει κι εκείνη το μικρόφωνο, βάζοντας και το δικό της χέρι, με μια βαθιά φωνή να ενισχύει τις προθέσεις.
Τρία ορχηστρικά για εκκίνηση, με τον Κώστα Ματσίγκο στις κιθάρες και το μαντολίνο να κάνει σεκόντο στο «Σορόκο», το «Ελαφονήσι» και το «Βαλς της ουτοπίας» και μετά οι στίχοι σε πάλη. «Άγγελος ή Μάγισσα», «Φτερουγίσματα», «Η πανοπλία», «Χάρτες», «Στο παζάρι του έρωτα», «Ίσαλος γραμμή», «Μέλισσες», «Ήτανε αέρας» με τις φωνές τους να εναλλάσσονται, να συναντούν και τη δική του, να πλέκονται και να σε μπλέκουν. Όμορφες πάνω στη σκηνή, φωτεινές κι ας φορούν όλες μαύρα, με τις μπούκλες τους να πέφτουν μπροστά στα μάτια κι όμως να μην τα κρύβουν.
Δεν ξέρω για εσένα, εγώ εκεί μετράω την ομορφιά, σε αυτές τις στιγμές, που, αν και νιώθεις μια μικρή συστολή, καταφέρνεις να σηκώσεις το βλέμμα μέχρι τα μάτια τους και να σε δεις πιο «καθαρό» από ποτέ. Κι αν κάνεις λόγο για αντίσταση, χάνεις πανηγυρικά.
Κι όμως, κανείς δεν είναι σε εκείνη την πλευρά. Όλοι συμπράττοντες συγκινητικά. Άλλος σηκώνει το χέρι με φόρα και το προσγειώνει στο πόδι του, άλλος σιγοτραγουδά, άλλος φυσάει τον καπνό του. Όλοι τους μέρη του συνόλου…
Και οι μελωδίες του κουμπώνουν με τις δικές τους, τις προσωπικές, με τη «Μυρτιώτισσα» της Ερωφίλης, το «Έχω άνθρωπο» της Γιώτας, τις «Χίλιες Σιωπές» της Ελένης. Με το λυγμό και τη χαρά τους. Με τα χέρια τους τα δεμένα, που κλείνουν την αυλαία.
Και με τα χέρια τα δικά του, που αφήνουν τις χαραμάδες ανοιχτές για τη συνέχεια…
1) Κάντε κλίκ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το play για να τις δέιτε σε slideshow ή κλικάρετε τα βελάκια πάνω δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article ρεπορτάζ}
- Video 1
- Video 2
- Video 3
