Γιώτα Νέγκα- Θέμης Καραμουρατίδης
@ Σταυρός του Νότου Plus
Μια αγκαλιά που θα ανασαίνει φως
Η επανάληψη της χαράς… Αυτή η συναισθηματική απληστία, που σε κάνει να ζητάς επίμονα «λίγο ακόμη», θα είναι πάντα η πιο θεμιτή μορφή αμαρτήματος. Εκείνη, που φτιάχνει τις πιο παράδοξες συμμαχίες καρδιάς και μυαλού και σε κάνει έστω για λίγο να εντοπίζεις τη διαφορά μεταξύ του κενού αυτού του κόσμου από τη δική σου αποβάθρα… Έστω, για λίγο… Για ένα αιώνιο τρίλεπτο ενός Σαββάτου, που ο άλλοτε φάλτσος εαυτός θα μοιάζει με καλλίφωνο, όταν θα τον πιάσεις δειλά να παραδέχεται «την έκανα τη βόλτα στα βαθιά»…
Θα είναι δύο και θα τους βρεις κάτω από τα φώτα για δεύτερη χρονιά.
Θα είναι η Γιώτα του. Θα είναι ο Θέμης της.
Θα είναι τα τραγούδια τους. Αυτά, που έφτιαξαν μαζί δίνοντας ο καθένας το χώμα και το νερό του. Εκείνο το μαγικό ραβδί του Θέμη θα τους δώσει μια πνοή λαϊκού ύφους, πραγματοποιώντας επιτέλους την απενεχοποίηση και μια σαφή διαφορά ανάμεσα στο λαϊκό απ’ το λαϊκίστικο! Τραγούδια φρέσκα, ουσιαστικά με λόγια απλά, που ζητούν «Το δίκιο μου», δείχνουν «Το τέλος του κόσμου» ή ισορροπούν σε μια «Ευθεία γραμμή». Θα μπλεχτούν με εκείνα που τόσα χρόνια γλιστρούν από τις παρτιτούρες του και έχουν φτιάξει μια ολόκληρη γενιά, με ένα «Μονάχα εγώ», ένα «Εν λευκώ» ή ένα «Έχω ένα σχέδιο», με εκείνο το πρώτο τους «Θρυψαλάκι». Δίπλα τους οι «ρίζες», εκείνο το «Επεμβαίνεις» του Ζαμπέτα, δίπλα στον Καλδάρα και το «Γυάλινο κόσμο» μιας μαγεμένης Παπαγιαννοπούλου. Αυτές οι κλωστές που ενώνουν τα τρία μουσικά τοπία χωρίς να προκαλούν μια ανούσια φασαρία, αλλά ένα πρόγραμμα που λες και έχει καρδιά και χτυπάει σαν τρελή. Στα πάνω, στα κάτω, στα χαρούμενα, στα «πάνω στο τραπέζι» και στα σιγανά.
Στο κέντρο εκείνη. Στο σημείο που φύσει, θέσει και ουσία μοιάζει να της ανήκει. Να αλωνίζει στα βαθιά και να κάνει τα επιφανειακά να αλλάζουν υπόσταση. Να δίνει, να γελάει, να χορεύει, να παίρνει πίσω και έτσι να συγκεντρώνει όλα τα υλικά για να φτιάξει μια ζωή καινούρια πάνω στη σκηνή. Μια ζωή, που ξεκινάει από ένα «Καινούριο φιλί» και φτάνει να πολλαπλασιάζεται επί το άπειρο, ως μονάδα μέτρησης των ματιών που φλέγονται μαζί της. Στα χέρια της, όλα θα τα πάρει εκεί και θα τους δώσει το χρώμα που έχει ανάγκη εκείνη ακριβώς τη στιγμή, από το νάζι που τη θέλει να γίνεται «μια γατούλα, μούρλια θηλυκό», τη χαρά ενός έρωτα που της επιτρέπει να λέει «έχω άνθρωπο, φύλακα και άγγελό μου» μέχρι το ρίγος που θα κάνει τις δονήσεις να μετουσιώνονται σε σεισμικά δευτερόλεπτα με ένα «δε μπορώ να με βλέπεις να γέρνω».
Το καινούριο, το παλιό, το άχρονο θα κρέμονται από το βολάν του φορέματός της και θα κάνουν το γύρο της σκηνής μαζί της. Μυσταγωγία ιερή, ακολουθία φωτός! Ο Θέμης θα προσέχει το κερί για να μη σβήσει, θα δίνει απλόχερα το εύφλεκτο υλικό του και θα αφήνει σε σημεία τα προσωπικά του σημάδια. Έτσι, οι ανάσες τους θα αναδευτούν στον αέρα, θα γίνουν σώμα κοινό και δε θα μπορείς να τις ξεχωρίσεις πια. Ή ίσως και να μη θέλεις… Σε αυτή τη μέθη θα ανακαλύψεις όλους εκείνους τους δρόμους που έχουν περπατήσει τα πόδια της και καθρεπτίζονται στη φωνή της… Γυναίκα μοιραία, φίλη σου και μάνα, αρχόντισσα και πονεμένη… Αυτές τις συναντήσεις που θέλουν τα οξύμωρα σχήματα της ζωής να συνυπάρχουν, να διαδέχονται το ένα το άλλο πάνω σε λίγα μέτρα ενός πάλκου, εκείνη θα τις κεντήσει με μαεστρία, συνθέτοντας ένα συναισθηματικό τοπίο αυτόφωτο. Όμοιο με πίνακα, θα στον αφήσει στα χέρια, θα σου δώσει μια παλέτα γεμάτη χρώματα και θα σου πει «σειρά σου τώρα»!
Γι’ αυτό, απόψε μη νοιάζεσαι, μη σκας! Να είσαι εδώ και να θυμάσαι απλά πως γίνεσαι αυτό που πάντα ήσουν. Εξασκήσου μονάχα στο μέτρημα, εκείνο που θεωρεί τους αριθμούς περιττούς και στα τεφτέρια γράφει τα βερεσέ που χρωστάμε στις όμορφες στιγμές μας και μόνο. Σε εκείνες που ενδίδουμε χωρίς φόβο, με πάθος περίσσιο.
Σε εκείνες, που θα περπατήσεις για να βγεις εξαγνισμένος και καινούριος και για άλλη μια φορά λίγο αχόρταγος θα πεις «λίγο ακόμη, παρακαλώ»!
Παίζουν οι μουσικοί:
Γιώργος Μπουλντής – μπάσο
Φοίβος Κουντουράκης – τύμπανα
Ντίνος Χατζηιορδάνου – ακορντεόν
Νίκος Κατσίκης – μπουζούκι, μαντολίνο,κιθάρες
Γιάννης Βιλιώτης- Κιθάρες
Ήχος: Γιάννης Παξεβάνης
Φώτα: Μανώλης Μπράτσης
Φωτογραφίες: Άρτεμις Παπαγεράκη
Artwork: Κωνσταντίνος Γεωργαντάς
1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
