Η αυλαία σηκώνεται αργά και η Φωτεινή Βελεσιώτου, σαν σε βυζαντινό στασίδι, χρησιμοποιώντας ελάχιστα το μικρόφωνο που κρατά αρκετά μακριά απ' τα χείλη της, αρθρώνει τις πρώτες λέξεις από τον ύμνο του Ρεμπέτικου του Ξαρχάκου "Καίγομαι καίγομαι". Όταν τελειώσει καταχειροκροτούμενη, η Μυρτώ Αλικάκη και λίγο αργότερα η Αναστασία Μουτσάτσου θα κάνουν την εμφάνισή τους. Είναι οι «Γυναίκες». «Αγριολούλουδα της γης, της νύχτας ανεμώνες...». Αυτό που θα ακολουθήσει; Κάτι μοναδικό και απρόσμενο θα κρατήσει το κοινό του κατάμεστου Γυάλινου Μουσικού Θεάτρου με την καρδιά σε λειτουργία.