Ο Πάνος Βλάχος στο Σταυρό του Νότου
Ο άγνωστος τραγουδοποιός παρουσιάζει τραγούδια του γνωστού ηθοποιού σε ένα απρογραμμάτιστο αυτοσχέδιο πάρτυ.
Ο άγνωστος τραγουδοποιός παρουσιάζει τραγούδια του γνωστού ηθοποιού σε ένα απρογραμμάτιστο αυτοσχέδιο πάρτυ.
Ύστερα από έναν χρόνο γεμάτο ετερόκλητες καλλιτεχνικές προτάσεις και σημαντικές διακρίσεις η Μαρία Παπαγεωργίου επιστρέφει και αυτή την Άνοιξη στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου για τέσσερεις μόνο παραστάσεις
Τα παλιά της τραγούδια όπως τα «Όνειρο», «Περηφάνια» συναντήθηκαν με τα νεότερα που έχουμε ήδη ακούσει όπως το «Σ΄αγαπάω και σε θέλω» του Κώστα Λειβαδά και το «Γιατί» της Ελεάνας Βραχάλη και του Γιώργου Σαμπάνη,
Κάθε φορά που ακούς τον Μίλτο Πασχαλίδη, σε σχέση με μια προηγούμενη, μπορεί να νιώσεις ότι υπάρχουν κάποια κοινά, αλλά αυτό που θα σου αφήσει στο τέλος έχει πάντα κάτι ξεχωριστό. Διότι απλά, είτε είσαι φαν του, είτε όχι, μαθαίνεις να τον θαυμάζεις.
Εδώ συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε κάποια από τα προγράμματα που μπορείτε να απολαύσετε τις επόμενες εβδομάδες.
Με παιδική ενέργεια και πολύ κέφι, η Μαρίζα Ρίζου αποχαιρετά τον χειμώνα με τρεις τελευταίες εμφανίσεις στον Σταυρό του Νότου.
Ο Σωκράτης Μάλαμας επιστρέφει στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου.
Ο Σωκράτης επιστρέφει από Δευτέρα 22 Ιανουαρίου και κάθε Δευτέρα στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου.
Δημήτρης Ζερβουδάκης απλός, προσιτός, θαρρείς ένας παλιός καλός φίλος. Δίχως επάρσεις. Μόνο χαμόγελο και ερμηνείες από καρδιάς. Η επιτυχία ήταν κάτι παραπάνω από δεδομένη, καθώς απλά δεν υπήρχε το άγχος για την επίτευξή της.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης επιστρέφει στην Κεντρική σκηνή του Σταυρού Του Νότου!
Αοιδός πάντα επίκαιρος και ερμηνευτής πάντα παθιασμένος. Ένας άνθρωπος απλός που ποτέ δε βολεύτηκε, ούτε εκμεταλλεύτηκε συνθήκες, ένας αιώνιος ρομαντικός επαναστάτης της ψυχής. Σωκράτης Μάλαμας και το γνωρίζουμς καλά, πως όλα τα παραπάνω μόνο υπερβολή δεν είναι.
Η παρουσία της στη σκηνή ένας μεγάλος αναστεναγμός, μία κατάθεση ολοκληρωτική, ένας τρόπος να ξεκλειδώσεις τον ερωτισμό, το όνειρο, τον ξεσηκωμό και τον «στίχο» που κρύβεις μέσα σου. Άξια συνεχιστής του καλού ελληνικού τραγουδιού, αντιπροσωπεύει την ευγενή κατάληξη του συναισθήματος και μια τέτοια «αποστολή ζωής» μόνο τυχαία δεν μπορείς να τη θεωρήσεις...
Τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες ;
Θα μπορούσε εκτός απ' την εισαγωγή του προγράμματος , με το Γιάννη Κότσιρα στη σκηνή, να είναι ο τίτλος σε κάθε βραδιά που μας χαρίζει ο ''Δίεση'', προσπαθώντας με επιτυχία κάθε φορά να κάνει ένα βήμα πριν την πρεμιέρα και να το καταφέρνει.
Έχω ξαναγράψει για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Έχει ήδη γράψει ιστορία στα μουσικά πράγματα, ότι και να ξαναγραφεί ίσως είναι πλέον μπανάλ. 40 χρόνια στην μουσική, δεκάδες δίσκους και εκατοντάδες τραγούδια, συναυλίες και εμφανίσεις που έχουν συγκινήσει γενιές και γενιές, και ο Βασίλης πάλι εκεί.
Για άλλη μια χρονιά ο Σταυρός του Νότου θα γίνει ο προορισμός μας για κάθε βράδυ της εβδομάδας.
Μετά τις πετυχημένες καλοκαιρινές εμφανίσεις τους με ή χωρίς τον Βασίλη, οι τραγουδοποιοί, Μιλτιάδης και Χρήστος, αποφάσισαν να κάνουν και πετυχημένες εμφανίσεις στη φθινοπωρινή Αθήνα και ήδη από την πρώτη μέρα, με ένα πρόγραμμα περίπου σαράντα τραγουδιών και διάρκειας τριάμισι ωρών, ο Σταυρός του Νότου γέμισε ασφυκτικά με όλες τις ηλικίες.
Μέσα σε μια ζεστή, παρεΐστικη ατμόσφαιρα, ο αγαπημένος θεσσαλονικιός τραγουδοποιός, Δημήτρης Ζερβουδάκης, κατεβαίνει στην Αθήνα δίπλα-δίπλα με τη σπουδαία φωνή και τραγουδοποιό, Σοφία Γεωργαντζή, δίνοντας το πρώτο κάλεσμα για τις συναυλίες του κρύου χειμώνα, μακριά από τις μεγάλες σκηνές, τους αλαλαγμούς του κοινού, για συναυλίες που γεμίζουν από ανθρώπους, που εκτιμούν τις εξόδους τους να συνδυάζονται με τη ζωντανή ποιοτική μουσική.
Μέθεξη, διονυσιακό κέφι, μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Ένα ευλογημένο τρίπτυχο, που συναντάς σε κάθε ζωντανή εμφάνιση του Γιάννη Χαρούλη. Φαίνεται πως οι μύθοι και οι μυρωδιές της κρητικής γης άφησαν το σημάδι τους ανεξίτηλα στην ψυχή του και γονιμοποίησαν τη φωνή και τις μουσικές του μια για πάντα.
Παρασκευή βράδυ και η κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου είναι κατάμεστη από κόσμο. Κόσμο όλων των ηλικιών, που βρίσκεται εκεί για να δει και ακούσει το φίλο του, τον Σωκράτη. Στο ραντεβού με την παρέα του ο Σωκράτης εμφανίζεται φορώντας την κιθάρα του.
«Κεφάλι βαρύ με την ομίχλη της Αθήνας από τα τζάκια και τις ξυλόσομπες ...Αιθαλομίχλη ilegal". Μ’ αυτά τα λόγια και παίζοντας πλήκτρα κάνει την εμφάνισή του ο Κωστής Μαραβέγιας στην, γεμάτη από κόσμο όλων των ηλικιών, κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου. Στη συνέχεια συστήνει τους υπόλοιπους μουσικούς προκαλώντας ευχάριστη έκπληξη!
Λένε ότι άμα το πιστέψεις κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί, κάτι νύχτες σαν και αυτήν.Ο λόγος για εκείνο το βροχερό βράδυ Πέμπτης, που παρ’ όλη την ένταση της βροχής, δεν φοβηθήκαμε να κατευθυνθούμε προς στο Σταυρό του Νότου για το καθορισμένο μας ραντεβού με τον Παύλο Παυλίδη και τους B-movies.
Κάποιοι άνθρωποι είναι λες και γεννιούνται, για να υπάρξουν με συγκεκριμένο σκοπό...
Λες και έχουν σταλθεί, για να δείχνουν το δρόμο, το δρόμο το σωστό και να θυμίζουν πως, αν και ζούμε σε μια εποχή, που τα υποκοριστικά έχουν υψωθεί σε έναν πλασματικό υπερθετικό, υπάρχουν ακόμη εκείνες οι αξίες, που δε χρειάζονται καμία επίδειξη για να αναδειχθούν...
Κάποιοι άνθρωποι είναι λες και γεννιούνται, για να υπάρξουν με συγκεκριμένο σκοπό... Λες και έχουν σταλθεί, για να δείχνουν το δρόμο, το δρόμο το σωστό και να θυμίζουν πως, αν και ζούμε σε μια εποχή, που τα υποκοριστικά έχουν υψωθεί σε έναν πλασματικό υπερθετικό, υπάρχουν ακόμη εκείνες οι αξίες, που δε χρειάζονται καμία επίδειξη για να αναδειχθούν...
Οι πρεμιέρες πάντα έχουν μια δόση μαγείας παραπάνω...
Θες που δεν έχεις ακούσει τίποτε για την παράσταση και εμπιστεύεσαι μόνο τα δικά σου αισθητήρια όργανα...;
Θες που υπάρχει μια διάχυτη αγωνία, η οποία είναι καθ’ όλα γοητευτική...;
Ο Οκτώβρης έφθασε στη μέση του, η σεζόν ξεκινάει και οι πρεμιέρες «ξεφυτρώνουν» κάθε σαββατοκύριακο σαν κινέζοι επισκέπτες σε αρχαιολογικό μουσείο! Και για κάποιους ανθρώπους σαν κι εμένα, μόνο η λέξη «ευτυχία» μπορεί να περιγράψει αυτό το μαγικό πάντρεμα συναισθημάτων που νιώθεις καθώς διασχίζεις ξανά-επιτέλους- την Καλλιρρόης, βρισκόμενη καθ’ οδόν για τη Φραντζή και το αιώνιο στέκι.