Μίλτος Πασχαλίδης @ Κήπος Μεγάρου Μουσικής
Αυτοί μας λείπουν πιο πολύ…
Ντυμένοι και τυλιγμένοι με φθινόπωρο, καθίσαμε κατάχαμα, το τελευταίο Σάββατο του Σεπτέμβρη στον Κήπο του Μεγάρου, να απολαύσουμε τον Μίλτο Πασχαλίδη για μία τελευταία συναυλία σε ανοιχτό ουρανό. Ήμασταν εκεί, παρηγορητές του Μίλτου σε μία συνάντηση μακριά από όρια. Δεν υπήρχε χρόνος, ούτε σύνορα. Ήρθαν άνθρωποι από μακριά, άνθρωποι από τα παλιά, ακόμα και από ψηλά.
Όταν μας λείπουν κάποιοι πολύ, κρατάμε σημάδια μνήμης και τους επαναφέρουμε κάθε στιγμή στο μυαλό μας. Έτσι ξεγελάμε για λίγο το παρόν και διώχνουμε τη λύπη. Τα τραγούδια και η μουσική είναι σημάδια σαν αυτά. Και γίνονται ακόμα πιο έντονα όταν ενώνουν φίλους.
Παρά τα κάποια σύννεφα που απείλησαν ότι δεν θα χαιρετούσουμε τον συναυλιακό Σεπτέμβρη όπως είχαμε προγραμματίσει, ο Μίλτος ήταν ακριβής στο ραντεβού του. Αναπόλησε στιγμές μ’ έναν άνθρωπο από τα πρώτα κιόλας χρόνια της καριέρας του. Αγαπημένος μακρινός φίλος του, Μάνος Ξυδούς. Αυτός έδωσε τη σκυτάλη στον Δημήτρη Μητροπάνο και στο Μάριο Τόκα. Καλλιτέχνες που μας άφησαν νωρίς με μια πλούσια κληρονομιά. «Η πόλη άναψε τα φώτα και φεύγει» είχε γράψει κάποτε ο Άλκης Αλκαίος για τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου. Φωνή που ξέρει να μεταφέρει το συναίσθημα. Την νοσταλγία μας βοήθησε και ο Σινάνης Γιάννης, το «μπουζούκι» του Μητροπάνου. Ο άνθρωπος που τον συνόδευε επί σκηνής για χρόνια.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης διάλεξε να πει τραγούδια τους, τραγούδια αγαπημένα, που έχει ξαναπεί μαζί με τους ίδιους. Μας μετέφερε στις κοινές στιγμές τους. Στο σπίτι, στο στούντιο. Στις κουβέντες τους. Έστρεψε τα μάτια του για λίγο ψηλά. Χαιρέτησε διακριτικά. Μάλλον μαζεύτηκαν εκεί πάνω αρκετοί το βράδυ αυτό και σιγοτραγουδούσαν παρέα μαζί μας. Φυσικά, δεν ήταν μόνος του σε αυτό το ταξίδι. Είχε παρέα μια υπέροχη μπάντα και μία ακόμα πιο όμορφη φωνή (Μιρέλα Πάχου).
Μαζί του ανέβηκαν και άλλοι που θέλαμε να δούμε ή που δεν περιμέναμε καν. Δύο τραγούδια μας χάρισε ο Μίλτος μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο, τον αδερφό του, όπως τον αποκαλεί. Και ύστερα, ραδιοφωνική ατμόσφαιρα με δύο εκπλήξεις. Ο Κώστας Θωμαΐδης και ο Νότης Μαυρούδης για λίγο επί σκηνής. Παρασυρθήκαμε στη λήθη. Συγκινητικό το τέλος. «Μελαγχόλησες, νιώθεις πεταμένος, μες στην πόλη σου σαν ξένος…». Σαν φλασάκι οι στίχοι του Σάκη Μπουλά… «κάτι για να μουρμουράμε φεύγοντας» μας είπε.
Ο Μίλτος δεν ήθελε νοσταλγίες και μνημόσυνα, ήθελε μια γιορτή. Μια γιορτή που θα έρθουν όλοι. Όλοι όσοι θα ήθελε, ακόμα και αν δεν μπορούν. Μια γιορτή για την μουσική παρέα τους. Την μουσική παρέα μας. Αν ήσασταν εκεί θα τους είδατε κι εσείς.
Ευτυχώς, τελικά, ήρθαν όλοι…!
1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
