Γιώργος Νταλάρας- Γλυκερία @ Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»
Αληθινή αξιοπρέπεια
Περίπου 10 χρόνια μετά την τελευταία συνεργασία του Γ. Νταλάρα και της Γλυκερίας βγαίνει στην επιφάνεια ένα αφιέρωμα για τον Απόστολο Καλδάρα και είναι η στιγμή, που αποφασίζουν να ενώσουν φωνές-ψυχή-πάθος και ήθος στο κέντρο Πολιτισμού ”Ελληνικός Κόσμος”.
Μια, πραγματικά, βραδιά-δώρο για τους ακροατές του Μελωδία και μάλιστα σε απ’ ευθείας μετάδοση απ’ το σταθμό. Για όλους εμάς, βέβαια, ήταν κανονική παράσταση σε όλο της το μεγαλείο κι ας ήταν για εκείνους επίσημη πρόβα. Στη σκηνή, εξαιρετικοί 12 μουσικοί, που ανοίγουν το πρόγραμμα μ’ ένα ορχηστρικό κομμάτι και μας βάζουν στην υποψία για το τι θα ακολουθήσει. Ο Δημήτρης Βραχνός ξεκινά να μας ταξιδεύει με την χροιά της δικής του φωνής σε απέραντες αναζητήσεις χωρίς προορισμό με αποτέλεσμα ο Γ. Νταλάρας να μας χαμογελά και να μας αφοπλίζει με την ατάκα ”πολύ ευχαρίστως να εκτεθούμε”. Τόση αρμονία εμφάνισης, ύφους και στυλ ως και στον τρόπο ντυσίματος, ομολογώ δεν την περίμενα.
Ξεκινά η Γλυκερία με το ”Μαρμαρωμένο βασιλιά” και συγχρόνως ακούς γλυκοψιθυρίσματα από κάθε άτομο στο χώρο. Απ’ τη μία να θέλουν να τη συνοδεύσουν και απ’ την άλλη να μην αντέχουν να προσβάλλουν με την παρέμβασή τους αυτήν την κρυστάλλινη φωνή. Συνεχίζει ο Νταλάρας ”Του Βοσπόρου τα στενά” και όλοι μας τι «…Χριστό και Αλάχ…;» Όλοι αχ και βαχ!
Νομίζω η βραδιά έκανε πολύ δυναμικό ξεκίνημα, νιώθουμε πως μπροστά μας ξεδιπλώνεται το χθες, που ταυτόχρονα απεικονίζει το μέλλον με μια στάση στο σήμερα. Εναλλαγές Νταλάρα, Γλυκερίας, Βραχνού και απαιτητικό κοινό που διαπερνά τις αισθήσεις του ένα φοβερό δίλημμα… να τραγουδήσουν; να μιλήσουν; να εκφράσουν απόψεις; να συνεχίσουν κι όπου βγει;
Κυλάει πολύ ευχάριστα η διαδικασία αυτή, γιατί στην προσπάθεια του να κάνει χιούμορ με την τάση για μονόλογο ο Νταλάρας, όλοι ξεσπούν σε χειροκρότημα και πηγαίο γέλιο… τόσο κόντρα σε όλα ! Παρά τη δυσκολία του να σταματήσει να μιλάει, αποφασίζει να μας ιντριγκάρει λέγοντάς μια μικρή ιστορία για το ”Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι”, πως : κάπου, κάποιος ή σε αγνοεί ή σε σκέφτεται… και πόσο δίκιο έχει!
Δεν ξέρω αν με είχε συνεπάρει το γεγονός ότι έκανα περίπου 40 χρόνια να δω το Νταλάρα από κοντά κι ας ήταν ο πρώτος μου έρωτας στην ηλικία των 3 χρόνων, αλλά, ειλικρινά αυτό που έβλεπα-άκουγα ήταν για μένα απίστευτο. Είναι απ’ τις σπάνιες περιπτώσεις, που το live του καλλιτέχνη είναι καλύτερο απ’ το δίσκο. Νιώθω τις ελάχιστες κινήσεις μου υποταγμένες στη μουσική αυτή βραδιά και λυπάμαι, που δεν έχω περιθώριο να τη δω ξανά. Είναι τόσο μεγάλη η ζήτηση που παρά τις προγραμματισμένες δύο εμφανίσεις τους θα κάνουν και τρίτη. Τυχερό κοινό…
Γλυκερία, τόσο απλά δοσμένη στον κόσμο, που σε κάνει να τη θαυμάζεις ακόμα κι όταν θα δώσει μια να σπάσει αυτός ο ”Κόσμος γυάλινος”… Καζαντζίδη πραγματικά θα νιώθεις περήφανος, που αυτό το κορίτσι τολμά και ξεπερνά τον ίδιο της εαυτό και μας απογειώνει σ’ αυτό, που, όσοι έχουν τολμήσει μέχρι στιγμής να κάνουν το λάθος να πουν τραγούδια σου, τους χρεώνουμε με θράσος. Είναι η Γλυκερία, δεν υπάρχει περιορισμός για την απεραντοσύνη της φωνής της.
Απεγνωσμένες προσπάθειες να συνεχίσει η βραδιά, αλλά, μάταια… Είναι κέντρο πολιτισμού και θες δε θες, θα συμβιβαστείς μ’ αυτό, που ήδη σου’ χει προσφέρει. Πρέπει να πάψει ο νους να τυραννιέται και απλά να κάνει δρόμο το κάθε εμπόδιο.
Ανέβηκε στη σκηνή ο Ξενοφών Ραράκος, θεσπέσια φωνή με τέτοια αμεσότητα λόγου, που πραγματικά οι δυο τους με το Δημήτρη Βραχνό αντιμέτωποι με το εσωτερικό φως που διαθέτουν, η Γλυκερία και ο Νταλάρας μας δείχνουν πως ξεχειλίζουν οι καρδιές άνευ όρων.
Εξαιρετικό φινάλε με Γιώργο Νταλάρα σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου ”Να κλάψω για της καρδιάς μου τα χαμένα ιδανικά”…;
Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει! ”Φαντασία” είναι αυτή… ό, τι γουστάρει κάνει !
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.
ads in article ρεπορτάζ}
