Ένας ξεπεσμένος ηθοποιός αποφασίζει να ασχοληθεί και πάλι με το θέατρο, αυτή τη φορά μέσα από την διδασκαλία. Συγκεντρώνει στο σπίτι του τέσσερις άσχετους μεταξύ τους ανθρώπους που επιθυμούν να ασχοληθούν με την κωμωδία, ο καθένας για δικούς του λόγους. Ένα γιατρός με δυσκολίες στην προσωπική του ζωή και λάθος επιλογές, ένας δυστυχισμένος και κακοποιημένος γόνος πλούσιας οικογένειας, μία ξεκληρισμένη πωλήτρια καταστήματος ρούχων και μία ξεναγός που δεν μπορεί να γελάσει. Συστήνονται, αρχικά στο κοινό και στη συνέχεια μεταξύ τους και τα «Μαθήματα κωμωδίας» ξεκινούν.
Ο Θοδωρής Αθερίδης, επιδίδεται για ακόμα μια φορά το αγαπημένο του είδος, την κωμωδία και γράφει ένα κείμενο γεμάτο απρόοπτα, ανατροπές και χιούμορ που σε κάθε του στιγμή προσπαθεί να ξεφύγει από το προφανές. Οι ήρωές του είναι αρκετά χτυπημένοι από τη μοίρα για να είναι ρεαλιστικοί, όμως είναι τόσο φυσικοί που γίνονται αμέσως συμπαθείς και οικείοι. Μέσα από το ιδιαίτερο και ξεχωριστό χιούμορ του, ξετυλίγεται μια ιστορία που δεν τελειώνει τόσο ξεκαρδιστικά όσο αρχίζει, αλλά δεν χάνει ποτέ την ελαφράδα και το κέφι της, ακόμα και όταν οι συνθήκες επιτάσσουν το αντίθετο. Όπως γίνεται και στη ζωή.
Στην παράσταση που έγραψε και σκηνοθέτησε, ο Αθερίδης κράτησε για τον εαυτό του τον λιγότερο κωμικό ρόλο, αυτόν του δασκάλου κωμικού και χάρισε στους Αντώνη Κρόμπα, Δημήτρη Σαμόλη και Αναστασία Τσιλιμπίου τους πιο ζωντανούς ερμηνευτικά ρόλους και στη Δήμητρα Ματσούκα τον πιο αβανταδόρικο ρόλο της παράστασης, που της ταίριαξε γάντι και τον απογείωσε. Η Δήμητρα Ματσούκα κάθε φορά που κινούνταν ή μιλούσε προκαλούσε γέλιο και ζωντάνια.
Ο Δημήτρης Σαμόλης με την γκροτέσκα ερμηνεία του, έδωσε το κάτι παραπάνω στην παράσταση. Ο πολύ σωστός και μετρημένος Αντώνης Κρόμπας και η άγουρη, αλλά φιλότιμη Αναστασία Τσιλιμπίου συμπλήρωναν ένα δεμένο καστ που φιλοδοξούσε να σταθεί μπροστά από την κοινωνία με μεγεθυντικό φακό. Οι ήρωες του Αθερίδη είναι περισσότερο τύποι ανθρώπων, παρά άνθρωποι. Είναι σουρεαλιστικά γήινοι και προσπαθούν να βγουν από τις εμμονές και τις δυσκολίες τους.
Η παράσταση στο πρώτο μέρος κυλά γάργαρα και αστεία. Οι ήρωες ενώ μαθαίνουν κωμωδία, χαρίζουν και κωμωδία. Στη συνέχεια την παράστασης, ενώ η ιστορία ξετυλίγεται, γίνεται όλο και πιο ανθρώπινη και διεισδύει στην ψυχοσύνθεση της κοινωνίας.
Μια κριτική που θα μπορούσε να γίνει στο έργο, είναι ότι στέκεται επιφανειακά στις ιστορίες των ηρώων και τους χρησιμοποιεί για να «κάνει τη δουλειά του». Εγώ πιστεύω ότι αυτή είναι η επιτυχία του. Παίρνει ως αφορμή κάποιες ακραίες, αλλά ανθρώπινες ψυχοσυνθέσεις και μέσα από τις ιστορίες τους μπαίνει στην ουσία της κοινωνικής υποκρισίας με όπλο το γέλιο.
Μου άρεσε που η παράσταση δεν έχασε ποτέ το χιούμορ της, που κύλησε ευχάριστα και βρήκε τις λύσεις της, ακόμα και όταν στο δεύτερο μέρος χαλάρωσε ο ρυθμός του κειμένου και της δράσης και τελικά ο συναισθηματικός τρόπος που τελειώνει. Ενδεχομένως ο σκηνικός χώρος να μπορούσε να είναι πιο προσεγμένος, αλλά η ουσία του νέου αυτού έργου του Θοδωρή Αθερίδη νομίζω πως θα σας αποζημιώσει.
Είναι περισσότερο «Μαθήματα ζωής», μέσα από μερικά «Μαθήματα κωμωδίας».
Info:
Μαθήματα Κωμωδίας
του Θοδωρή Αθερίδη
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αθερίδης
Στο Μικρό Παλλάς
Περισσότερες πληροφορίες…
