Είναι κάποιοι άνθρωποι που έχουν αποφασίσει ότι η αισιοδοξία είναι ο μόνος τρόπος να ζεις. Το φέρουν μέσα τους, στην ενέργειά τους, στον τρόπο που μιλούν, που φέρονται και κινούνται. Η Πέννυ Μπαλτατζή ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Είναι φύσει και θέσει αισιόδοξη και έχει το ταλέντο να μεταδίδει αυτή την αισιοδοξία μέσα από κάθε της έκφραση και φυσικά μέσα από το τραγούδι.
Η βραδιά της, στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής ήταν μια βραδιά ελευθερίας και χαράς. Η ίδια ξεκίνησε να ερμηνεύει μια σειρά από κλασικά τζαζ κομμάτια σε ξεχωριστές ενορχηστρώσεις του Sami Amiris ταξιδεύοντάς μας στα μέρη του Παρισιού, μέσα από κλασικά κινηματογραφικά κομμάτια με υπέροχες τις νότες του σαξόφωνου και της τρομπέτας. Από το “Feelling” και το “Summertime”, μέχρι το “Cheek To Cheek” η Πέννυ, με το κόκκινο φόρεμά της χανόταν μέσα στους μυθικούς ήχους μιας αέρινης αίσθησης τζαζ.
Στο δεύτερο μέρος επέλεξε να μας θυμίσει τον αγαπημένο της εαυτό με την δροσερή ενέργεια. Η swing Πέννυ με το «Χαρμάνι» και το «Μ’ αρέσεις», με «Το Καλάθι» και τη «Δεκάρα» κατέβηκε στο γκαζόν για να φέρει τα πάνω κάτω και να μοιράσει τραγουδιστά φιλιά.
Με έξι, συντονισμένους άψογα, σολίστες, το Μένιο Γούναρη στα πλήκτρα, το Γιάννη Πουπούλη στην κιθάρα, το Φοίβο Άνθη στα τύμπανα, τον Ηλία Καρκαβέλια στο μπάσο, το Σπύρο Νίκα στο σαξόφωνο και το Ρενάτο Κούσι στο τρομπόνι η Πέννυ αφέθηκε στις μουσικές τους και ερμήνευσε μοναδικά αυτές τις παγκόσμιες επιτυχίες της τζαζ, με έναν κρυστάλλινο ήχο και μια προσεγμένη παραγωγή.
Αυτό το ρετρό swing κορίτσι που έφερε κάτι διαφορετικό στη μουσική σκηνή, είναι μια νέα τραγουδοποιός με άποψη για τη μουσική, με προσωπικό στυλ, με ωραία αύρα, ιδιαίτερους στίχους και φωνή σαν έγχορδο μουσικό όργανο.
