Τι κι αν δεν ήταν η πρώτη φορά που οι θρυλικοί πια Σκορπιοί βρέθηκαν μπροστά σε ελληνικό κοινό, θα λέγαμε μάλιστα πως ήταν μία ακόμα από τις αρκετές τους. Aυτό όμως δεν εμπόδισε τις πολλές χιλιάδες κόσμου (40.000 περίπου) να κατακλύσουν το Καλλιμάρμαρο την Δευτέρα 16 Ιουλίου και να αποθεώσουν ένα γκρουπ που όρισε την έννοια του ροκ, δημιούργησε πλήθη φανατικών οπαδών, καθόρισε τη μουσική βιομηχανία από την δεκαετία του 70’ και μετά και έχει προσφέρει μερικές από τις πιο δυνατές στιγμές συνθέσεων που θα μείνουν στην ιστορία.
Η εμφάνισή τους αυτή στο Καλλιμάρμαρο, όπως και οι προηγούμενές τους, ξεπέρασαν το να είναι μία απλή συναυλία και πήραν τη μορφή κοινωνικού γεγονότος με όλη την πόλη να κινείται σε ρυθμούς… Scorpions.
Η συναυλία τους στο Παναθηναϊκό Στάδιο, με τον τίτλο “Once in a Lifetime” έδωσε στο κοινό τους αυτό ακριβώς που περίμενε. Μια γερή δόση βρώμικης ροκιάς, μια απόκοσμη μουσική ατμόσφαιρα, μια φουτουριστική, αν όχι σουρεαλιστική, αισθητική και πέντε cult ροκάδες να χοροπηδούν σαν πάντοτε τραγουδώντας τους ύμνους πολλών ολόκληρων γενιών.
Την βραδιά άνοιξε η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών παίζοντας ορχηστρικά τις ροκ συνθέσεις των Scorpions για να την συνοδεύσει κάποια στιγμή ο Ρούντολφ Σένκερ με το ανεπανάληπτο στυλ του. Περίπου στις δέκα ο Κλάους Μάινε και ο μπερές του ξεκίνησαν να αφηγούνται την μουσική ιστορία των Scorpions με την ηλεκτρική μουσική απόχρωση να παίζει αδιάκοπα από τα ηχεία του Καλλιμάρμαρου. Το αρχικό μούδιασμα του κοινού, το οποίο είχε ταλαιπωρηθεί αρκετά να καθίσει στις θέσεις του και να παρακολουθεί τους Scorpions από χιλιομετρική απόσταση (εξαιρείται φυσικά η αρένα και κάποιες προνομιούχες θέσεις καθημένων) διαδέχθηκε ο ενθουσιασμός όταν ο ήχος γινόταν πιο δυναμικός και οι Σένκερ και Μάινε ξεχύνονταν στην σκηνή σαν πραγματική σκορπιοί, έτοιμοι να μεταδώσουν ένα ευεργετικό δηλητήριο.
Η καλύτερη – κατά τη γνώμη μου – στιγμή της βραδιάς το μοναδικό σόλο του ντράμερ Μίκι Ντι, το οποίο αφιερώθηκε στον πρόσφατα χαμένο μπασίστα των Motorhead, Lemmy. Τα ανεπανάληπτα τζαμαρίσματα του Ρούντολφ Σένκερ και ο Κλάους Μάινε να τραγουδά το “Wind Of Change” με την ελληνική σημαία στους ώμους. Τελικά ναι, τους Έλληνες και τους Scorpions τους ενώνει πάντα το “Still Loving You”, αν και στη θέση του “Still” πιθανώς να ταίριαζε περισσότερο το “For ever”.
