Πόσες φορές έμεινες μόνος ή μόνη σκουπίζοντας το πάτωμα και έπιασες τον εαυτό σου να ακολουθεί ένα ρυθμό; Σ’ αυτή τη βραδιά όλοι μας αλλάξαμε, αν όχι τον τρόπο που χειριζόμαστε οτιδήποτε στην καθημερινότητα, σίγουρα τον τρόπο που ακούμε το παραμικρό γύρω μας.
Όλα ξεκίνησαν από μια σκούπα που πολλαπλασιάστηκε καθώς όλη η ομάδα των stomp εμφανίστηκε στη σκηνή. Σκόνη, νερό, σκούπες…κάθε εμφάνιση και μια νέα ανακάλυψη ήχων. Για να μας αποδείξουν πως η καθημερινότητα κρύβει ρυθμό, αλλά και μουσική επιστρατεύτηκαν σωλήνες αποχέτευσης, φαράσια, μεταλλικοί νεροχύτες, μεταλλικοί κουβάδες απορριμμάτων ακόμα και σαμπρέλες.
Απολυτά θεατρικοί και επικοινωνιακοί με το κοινό, προκαλούσαν το γέλιο με έξυπνο χιούμορ και χωρίς λόγια. Ήθελαν συνοδοιπόρους και το απέδειξαν βάζοντας στο ρυθμικό τους παιχνίδι όλους τους θεατές, που με χτυπήματα των χεριών ακολουθούσαν το πρόσταγμα. Κάποιες φορές με απογοητευτικό αποτέλεσμα, που προκαλούσε το γέλιο όλων, αλλά τις περισσότερες φορές συμμετέχοντας ακόμα και σε εσωτερικά αστεία της ομάδας.
Η βραδιά κυλούσε μέσα σε μουσική από ήχους γνωστούς και που κάποιες φορές θεωρούνται ενοχλητικοί στους αγχώδης καθημερινούς ρυθμούς. Όταν όμως βάζεις ρυθμό όλα αλλάζουν. Ο φωτισμός ακολουθούσε απόλυτα την εξέλιξη των μουσικών δρώμενων στη σκηνή και οι θεατές ενθουσιάζονταν και ανυπομονούσαν για την επόμενη δραστηριότητα.
Το θέατρο έγινε ένα μεγάλο χειροκρότημα λίγο πριν το τέλος σε ρυθμό που δινόταν από την ομάδα, η οποία λειτουργούσε ως ένας γιγάντιος ντράμερ που αντί για τύμπανα, πατίνια ή ταμπούρα, μπροστά του βρίσκονταν απλά αντικείμενα ενός σπιτιού και όχι μόνο.
Κορυφαία στιγμή όταν η όλη η ομάδα των stomp ανέβηκε επίπεδο και κρεμασμένοι πια χτυπούσαν το κατάλληλα στημένο σκηνικό από αντικείμενα που προκαλούν το βασικό στοιχείο της συναυλίας …ήχους!
Κάνεις δεν μπορούσε να πιστέψει πως η παράσταση τέλειωσε όταν όλοι οι συντελεστές χαιρέτησαν με τον χαρακτηριστικό χιουμοριστικό τους ύφος και απόλυτα επικοινωνιακό, έτσι καλούσαν την ομάδα να επανέλθει στη σκηνή. Δεν χάλασαν το χατίρι για ένα ακόμα ρυθμικό μικρό ταξίδι έκλεισε μια αλλιώτικη μουσική παράσταση.
Οι μπαγκέτες ενωθήκαν, τα χτυπήματα σταμάτησαν και οι υποκλίσεις ολοκληρώθηκαν μέσα σε ρυθμικά χειροκροτήματα από το κοινό. Η μετάβαση επιτεύχθηκε. Οι κραδασμοί της σκηνής μεταφέρθηκαν στις κερκίδες καθώς οι θεατές απομακρύνονταν. Μια υπέροχη βραδιά χωρίς στίχους αλλά απόλυτα μουσική είχε λάβει τέλος και μια θαυμάσια ενέργεια έμοιαζε να δίνει γλυκό ρυθμό χτυπημάτων σε όλες τις καρδιές που βρέθηκαν εκεί.
