Ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής έγραψε τον “Συμβολαιογράφο” την περίοδο της προετοιμασίας της ελληνικής επανάστασης και δημιούργησε ένα διήγημα γλαφυρό, ολοζώντανο σε περιγραφές, με έντονο το γλωσσικό ιδίωμα, με λεπτές αποχρώσεις χιούμορ και με έντονους προβληματισμούς για τα ζητήματα της ηθικής και της αντιμετώπισης της ίδιας της ζωής. Ο “Συμβολαιογράφος” είναι σημαντικός για έναν ακόμη λόγο. Χωρίς να είναι ακριβώς ηθογραφία, παρουσιάζει τα ήθη και τα έθιμα των Επτανησίων την προεπαναστατική περίοδο, ενώ περιηγείται στις ιδιορυθμίες, τον πλούτο και την ζωή, μιας από τις πλέον αλώβητες από την τουρκοκρατία περιοχές της Ελλάδας.
Το σημαντικό αυτό διήγημα του Ραγκαβή, που υπήρξε στο παρελθόν θρυλική τηλεοπτική σειρά, ο Πέτρος Ζούλιας αποφάσισε να το διασκευάσει ως θεατρικό έργο δίνοντας τον ρόλο του συμβολαιογράφου στον Σταμάτη Φασουλή.
Η παράσταση που παρουσιάζεται στο θέατρο Χώρα, είναι μια βατή και ζωντανή αναβίωση του διηγήματος επί σκηνής που φωτίζει τις περισσότερες από τις πτυχές της γραφής του Ραγκαβή, διατηρεί την γλώσσα του και παρουσιάζει, όπως και το διήγημα, μια πλεκτάνη με φόντο τον έρωτα που καταλήγει στην αποθέωση των μεγάλων αξιών της ζωής. Η παράσταση δεν καινοτομεί σκηνικά ή σκηνοθετικά και μάλλον δεν ήταν αυτός ο σκοπός της, δίνει όμως πάνω από δύο ώρες, μια ευχάριστη, χορταστική και σε στιγμές της απολαυστική θεατρική στγμή.
Ο Σταμάτης Φασουλής έφερε τον ρόλο του “Συμβολαιογράφου” Τάπα, στα μέτρα του και δημιούργησε έναν ήρωα, πανούργο, έξυπνο, με υποδώρια ηρωνεία και συναρπαστικό χιούμορ, έχοντας παράλληλα στιγμές σκληρότητας και ευαισθησίας, ενώ το φινάλε του έργου ήταν μια ιδιαίτερη και ολοκληρωμένη σκηνική του στιγμή. Στο σύνολο του έργου δυσκολεύεται κανείς να πάρει τα μάτια του και τα αυτιά του από πάνω του.
Ο Αντώνης Λουδάρος στον ρόλο του οικονόμου ήταν αξιολάτρευτος. Κωμικός και τραγικός ταυτόχρονα, παρουσίασε επί σκηνής την αφέλεια και την ευαισθησία του ανθρώπου σκιά, πίσω από την αριστοκρατία του νησιού.
Η Ευγενία Δημητροπούλου και ο Ρένος Ρώτας, υπήρξαν υποκριτικά αξιοπρεπέστατοι και πειστικοί στους ρόλους τους, ενώ από τον υπόλοιπο θίασο ξεχώριζε η εμπειρία και η σκηνική άνεση του Δημήτρη Καραμπέτση. Όλες οι υποκριτικές του θιάσου παρ’ όλα αυτά, λειτούργησαν έτσι ώστε να πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή.
Το όμορφο και πολύ λιτό σκηνικό της Αθανασίας Σμαραγδή που φωτίστηκε από την Κατερίνα Μραγκουδάκη, παραπέμπει στην ατμόσφαιρα και βοηθά τη σκηνοθεσία, νομζω όμως ότι θα μπορούσε να αποτυπώσει καλύτερα τον πλούτο και τις ατμόσφαιρες του κειμένου. Το ίδιο και τα κοστούμια της Αναστασίας Αρσένη. Η μουσική του Παναγιώτη Αυγερινού βοήθησε ιδιαίτερα στην ροή και την εξελιξη της παράστασης.
Ο “Συμβολαιογράφος” στο θέατρο Χώρα είναι μια τίμια σκηνική αποτύπωση ενός σημαντικού διηγήματος. Χωρίς να προσφέρει κάτι νέο στην δραματουργία, τη σκηνοθετική θέση ή τις ερμηνευτικές γραμμές, ειναι μια ασφαλής θεατρική έξοδος για όλη την οικογένεια.
info
Η παράσταση “Συμβολαιογράφος” σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια παρουσιάζεται στο Θέατρο Χώρα από Τετάρτη έως Κυριακή
Περισσότερα… κλικ εδώ
