Η «Ουρανία» ζει σε ένα ροζ δωμάτιο ενός διαμερίσματος. Είναι ένα κλειστό, γλυκό, χαριτωμένο κορίτσι που φαίνεται από την αρχή της διήγησής της μπροστά σε μία κάμερα, ότι κάτι βαθύτερο την απασχολεί. Χαμένη στις βαθύτερες σκέψεις της, μιλάει σε ένα πρόσωπο που μας αποκαλύπτεται αργότερα και λέει πράγματα σημαντικά και κομβικά για τη ζωή της.
Ο καλογραμμένος αυτός μονόλογος του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, που ανεβαίνει στο θέατρο 104 σε σκηνοθεσία Γιώργου Σουλεϊμάν και πρωταγωνίστρια τη Δανάη Μπάρκα, παίρνει ως αφορμή πολλά νεαρά κορίτσια ή αγόρια που αναζητούν μανιωδώς αυτό που τους λείπει περισσότερο σε ουτοπικούς φίλους και έρωτες. Μια συντροφιά, μια αίσθηση προσοχής και στο βάθος μια αχτίδα αγάπης. Η «Ουρανία» μάλλον υποφέρει από έλλειψη αγάπης. Δεν ξέρουμε αν όντως δεν την αγαπούν ή απλά δεν σκέφτηκε ποτέ κανείς να το δείξει, πάντως αυτή η έλλειψη την κάνει να ζει βαθύτατα δυστυχισμένη στον ροζ μικρόκοσμό της, μη μπορώντας να προχωρήσει τη ζωή της ένα βήμα παρακάτω.
Για τη Δανάη Μπάρκα, την οποία έχω ξαναπαρακολουθήσει σε δύο ακόμα παραστάσεις («Νίκη», «Έπεσε Νέκρα») και ήταν και στις δύο εξαιρετική, αποδεικνύει και εδώ ότι πρόκειται για μία πολύ καλή νέα ηθοποιό. Έχει μέτρο, έλεγχο των εκφραστικών της μέσων, δεν γίνεται ποτέ υπερβολική και έχει αίσθηση αυτών που ερμηνεύει. Οπωσδήποτε είναι το μεγάλο ατού της παράστασης.
Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος έγραψε ένα κείμενο σωστό, με ωραίες εναλλαγές κωμικού και τραγικού, συναισθηματικό και ζουμερό. Όμως, νομίζω πως αρκέστηκε σε μια περιγραφή της κατάστασης που βιώνει η ηρωίδα, χωρίς να εισχωρήσει στην ουσία της. Καταλαβαίνουμε ότι η Ουρανία έχει πρόβλημα με την μητέρα της, αλλά δεν μαθαίνουμε ποτέ τι ακριβώς πρόβλημα έχει (σε όλη την παράσταση η μητέρα του κοριτσιού παρουσιάζεται ως μία αδιάφορη, καταθληπτική καταπιεστική στρατηγός). Επίσης δεν αναλύεται ακριβώς η σχέση της Ουρανίας με τον πατέρα της, ούτε υπάρχει μια βαθύτερη ανάλυση στα γεγονότα που την έχουν οδηγήσει να χάνεται στη μοναξιά. Πρόκειται δηλαδή για ένα καλογραμμένο κείμενο, που όμως αποφεύγει να εισχωρήσει πιο βαθιά στην ψυχοσύνθεση της ηρωίδας του και στους κανόνες της θεατρικής γραφής.
Η σκηνοθεσία του Γιώργου Σουλεϊμάν βασίστηκε στο ταλέντο και την αντίληψη της Δανάης Μπάρκα και ακολούθησε το συναισθηματικό ειρμό του κειμένου, παραδίδοντας μια παράσταση στρωτή, χωρίς κοιλιές και αμηχανίες.
Η «Ουρανία» στο θέατρο 104 αξίζει να την παρακολουθήσει κανείς για τη συναισθηματική της φόρτιση, γιατί μιλάει για προβλήματα που μας απασχολούν σήμερα, όπως η αποξένωση και η μοναξιά και είναι μια παράσταση που ακούραστα παρακολουθεί κανείς.
Η “Ουρανία” του Γεράσιμου Ευαγγελάτου
Σε σκηνοθεσία Γιώργου Σουλεϊμάν
Με τη Δανάη Μπάρκα
Παίζεται στο Θέατρο 104
Κάθε Δευτέρα και Τρίτη
Περισσότερες πληροφορίες… κλικ εδώ
Το τραγούδι “μέχρι Θανάτου” έγραψε ειδικά για την παράσταση ο Θέμης Καραμουρατίδης σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου.
