Είδαμε: Grease@ Passport Κεραμεικός

Σημάδεψε με την αισθητική και τη μουσική του ολόκληρη την εκπνοή των 70s’ και τις αρχές των 80s. Έγινε σύμβολο του rock n roll και το πλέον αντιπροσωπευτικό δείγμα της εφηβικής ανεμελιάς. Ανέδειξε σε αιώνιο star τον Τζον Τραβόλτα και υπέδειξε σε όλους τους νέους της εποχής του, το κούρεμα, το ντύσιμο και τα μουσικά τους ακούσματα. Με λίγα λόγια το Grease, είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό musical. Είναι ένας ύμνος στην πιο rock n roll γενιά. Musical με τραγούδια διαχρονικά και αγαπημένα, φέρνει στο φως των προβολέων τον αγνό έρωτα της Σάντι και του Ντάνι, κάτω από τα αδιάκριτα βλέμματα των φίλων, των συμμαθητών τους, της δασκάλας τους και ενός σταρ ραδιοφωνικού παραγωγού.

Το musical Grease παρουσιάζεται, αρκετά χρόνια μετά το τελευταίο του ανέβασμα στην χώρα μας, στο Passport Κεραμεικός σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλισσόβα, με μια διανομή που προκαλεί ενδιαφέρον. Η Νάντια Μπουλέ αναλαμβάνει το ρόλο της ξανθιάς αθώας Σάντυ, που ερωτεύεται τον πιο cool τύπο του νέου της σχολείου Ντάνι, ερμηνευμένο εδώ από τον Δήμο Αναστασιάδη. Μέσα σε μια διανομή με ταλαντούχους – ανερχόμενους ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές, ξεχωρίζουν η τιμητική παρουσία της Μάρως Κοντού στο ρόλο της διευθύντριας του σχολείου και η guest συμμετοχή του Πέτρου Κωστόπουλου στο ρόλο του γοητευτικού ραδιοφωνικού παραγωγού.

Η παράσταση του Δημήτρη Μαλισσόβα, αν και έχει καλές προθέσεις δεν φτάνει ποτέ στην απογείωση, κυρίως γιατί η βασική ιστορία του έρωτα ανάμεσα σε δύο εφήβους γεμάτους ορμή και πάθος για ζωή δεν αναδεικνύεται. Οι δύο πρωταγωνιστές δεν δείχνουν να έχουν ιδιαίτερη χημεία μεταξύ τους και η πλοκή σε πολλά σημεία είναι άνευρη και διεκπεραιωτική. Η Νάντια Μπουλέ είναι καλή στο ρόλο της Σάντυ, επαρκής στα μουσικά κομμάτια και αρκετά πειστική στην πρόζα, ενώ ο Δήμος Αναστασιάδης δείχνει να μην έχει εξοικειωθεί ακόμα με τα σημεία του έργου όπου δεν τραγουδάει. Όμως η μεταξύ τους σκηνική σχέση δεν φτάνει στο σημείο να πείσει το κοινό ότι πρόκειται για έναν παθιασμένο εφηβικό έρωτα. Τη φυσικότητα της πρόζας δε βοηθάει ούτε η επίπεδη απόδοση του κειμένου και των στίχων από την Μαριλένα Παναγιωτοπούλου.

Από την άλλη, η παράσταση αποκτά μια ενθουσιώδη εικόνα στα μουσικοχορευτικά σημεία και ειδικά στα ομαδικά τραγούδια, όπου οι ηθοποιοί ακολουθούν με πάθος τις ωραίες χορογραφίες του Νίκου Μαριάνου. Ο Δημήτρης Σαμόλης ξεχωρίζει, ως η πιο φυσική και ζωντανή ερμηνεία στο ρόλο του Κενίκι και ακολουθεί ο Άρης Πλασκασοβίτης, ως μια ευχάριστη χαριτωμένη νότα. Η Κρυσταλλία και η Ευγενία Σαμαρά ξεχωρίζουν από τις γυναικείες ερμηνείες. Στο τραγουδιστικό κομμάτι όλος ο θίασος κινείται σε ικανοποιητικά έως πολύ καλά επίπεδα, με τον Ίαν Στρατή να ξεχωρίζει στην ερμηνεία ως σνομπ Τζόνι Κασίνο.

Έχοντας παρακολουθήσει αρκετές από τις σκηνογραφικές δουλειές του Πάρι Μέξη σε musical, εδώ είδαμε ίσως τα λιγότερο εμπνευσμένα σκηνικά του, σε αντίθεση με τα ολοκληρωμένα και ευφάνταστα κοστούμια της Γεωργίνας Γερμανού, με κορυφαία αυτά της Μάρως Κοντού.

Το Grease είναι μια παράσταση χορταστική και κεφάτη που όμως δεν καταφέρνει να εντυπωσιάσει.

Info:

Το musical "Grease" των JIM JACOBS & WARREN CASEY
Σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλισσόβα
παρουσιάζεται στο Passport Κεραμεικός, από Τετάρτη έως Κυριακή... κλικ εδώ