Παραστάσεις

Θέατρο/Είδαμε:«Σιρανό ντε Μπερζεράκ» του Γιάννη Κακλέα στο Pantheon Theater!

Σιμόνη Ελένη ΣούρσουΚυριακή, 2 Νοεμβρίου, 2014Κυριακή, 2 Νοεμβρίου, 20141 ' ανάγνωση15

Pantheon Theater

Σιρανό ντε Μπερζεράκ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα

1897, ο Εντμόν Ροστάν (Edmond Rostand) γράφει, σε αλεξανδρινούς στίχους, το περίφημο θεατρικό έργο, Σιρανό ντε Μπερζεράκ. Ένα έργο που έμελλε να απασχολήσει γενιές και γενιές καλλιτεχνών και να κερδίσει την αθανασία. Μια ηρωική κωμωδία κατά τον ίδιο το συγγραφέα, μια αληθινή πρόκληση για κάθε ανήσυχο καλλιτεχνικό πνεύμα.

Ποιό είναι άραγε το μυστικό που κάνει το Σιρανό πάντα επίκαιρο και τόσο προσφιλή στο κοινό; Τι είναι αυτό που έλκει σαν μαγνήτης τόσο διαφορετικά μεταξύ τους ακροατήρια; Είναι η γλώσσα του έργου, η γλώσσα της αγάπης, κώδικας επικοινωνίας για εκατομμύρια ανθρώπους. Ο έρωτας γίνεται κινητήριος δύναμη, ταράζει και τις πιο ευγενείς ψυχές, ξεσηκώνει το μυαλό, γίνεται η αφορμή για δημιουργία.

Το αριστούργημα του Ροστάν, που πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι βασισμένο σε απολύτως αληθή γεγονότα, είναι ένας πραγματικός ύμνος στον πλατωνικό έρωτα. Ο Σιρανό διαθέτει έναν πολύπλευρο χαρακτήρα. Αν και γόνος ευγενών, η επαναστατική του φύση κι ο αντισυμβατικός τρόπος ζωής του, τον φέρνουν αναπόφευκτα σε σύγκρουση με το τότε κατεστημένο. Ένα ατίθασο πνεύμα, ένας ταλαντούχος ποιητής κι ένας φοβερός πολεμιστής. Παρόλα αυτά λαβώνεται από την απαράμιλλη ομορφιά της Μαγδαληνής Ρουμπέν ή Ρωξάνης, αποκτώντας το τρωτό του σημείο… έναν δυνατό, ανεκπλήρωτο έρωτα. Ένα εξωτερικό γνώρισμα -η μεγάλη μύτη του- γίνεται πηγή δισταγμών και αιτία να μην ομολογεί τα πραγματικά του αισθήματα στη Ρωξάνη.

Αυτό το Σιρανό ντε Μπερζεράκ με τις τόσες αρετές και το μεγαλείο ψυχής είχαμε την τύχη να δούμε, σε μια παράσταση υψηλών προδιαγραφών, με την υπογραφή του Γιάννη Κακλέα. Έχοντας επιλέξει μια εξαιρετική ομάδα ηθοποιών και την καλογραμμένη, έμμετρη μετάφραση της Λουίζας Μητσάκου, καταφέρνει να σκιαγραφήσει εύστοχα το κλίμα της εποχής και να ταξιδέψει το θεατή στο Παρίσι του 17ου αιώνα. Το καυστικό χιούμορ, οι εύστοχες ατάκες, οι τρυφεροί στίχοι, που εκθειάζουν την αγάπη, δένουν όλα τόσα αρμονικά μεταξύ τους, σε μια αψεγάδιαστη απόδοση. Ο Γιάννης Κακλέας σκηνοθετεί ένα έργο που δεν του λείπει τίποτα· ούτε ο λυρισμός, ούτε ο ρομαντισμός, ούτε το κωμικό στοιχείο και οι ρεαλιστικές σκηνές. Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, η Σμαράγδα Καρύδη, ο Κώστας Μπερικόπουλος, ο Γιώργος Παπαγεωργίου και οι λοιποί ηθοποιοί, παρουσιάζουν μια παράσταση που αξίζει την προσοχή μας. Επιπλέον, η παρουσία της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, στο ρόλο του περιπλανώμενου μουσικού -εύρημα με διττή λειτουργία- αφενός χρωματίζει διαφορετικά την παράσταση, αφετέρου προωθεί τη δράση του έργου, δίνοντας τον απαιτούμενο χώρο για τη μετάβαση από τη μία σκηνή στην άλλη. Ακόμα, τα πληθωρικά σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη, τα φανταχτερά κοστούμια της Εύας Νάθενα, οι χορογραφίες του Χρήστου Παπαδόπουλου και οι ξιφασκίες από τον Κωνσταντίνο Μπουμπούκη, το καθιστούν ένα θέαμα προσεγμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, ενσαρκώνοντας τον ομώνυμο ήρωα, δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, σε ένα απαιτητικό έργο, που συνδυάζει την κωμωδία με το δράμα. Αεικίνητος και γεμάτος πάθος, “οργώνει” τη σκηνή, καθηλώνοντας τους θεατές και γίνεται κυριολεκτικά ένα με το χαρακτήρα που υποδύεται. Ερμηνεία ανεπιτήδευτη, που εγείρει δυνατά συναισθήματα· την αμφιβολία, το φόβο της απόρριψης, την ειλικρινή αγάπη και την αφοσίωση, τελικά, σε μια γυναίκα που η κατάκτησή της φαντάζει άπιαστο όνειρο μέχρι την τελευταία στιγμή. Τη μία εμφανίζεται ως ένας τολμηρός, οξυδερκής, σίγουρος για τον εαυτό του άντρας και την άλλη αμφιταλαντεύεται. Ευάλωτος από τα βέλη του έρωτα, με έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό του. Πότε σκαρώνει στίχους και ονειρεύεται ταξίδια στο φεγγάρι, πότε υποχωρεί από το ρόλο του πολιορκητή και μένοντας στο σκοτάδι προχωράει σε μια εκ βαθέων ερωτική εξομολόγηση. Η μετάβαση από το ένα στάδιο στο άλλο, χάρη στην υποκριτική δεινότητα του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου, επιτυγχάνεται με άνεση. Ο τρόπος που προσεγγίζει το Σιρανό είναι αφοπλιστικός, βλέπουμε μια πραγματική κατάθεση ψυχής.

Η Σμαράγδα Καρύδη ως εκπάγλου καλλονής, Ρωξάνη, εκπέμπει το ήθος, τη σεμνότητα και την “αποστασιοποιημένη” ομορφιά που ταιριάζει σε αριστοκράτισσα εκείνης της εποχής. Ερωτεύεται στην αρχή με τα μάτια, το νεαρό, γοητευτικό Κριστιάν (Γιώργο Παπαγεωργίου), αλλά η άμετρη αγάπη της, που την οδηγεί δίχως δεύτερη σκέψη κοντά του, ρισκάροντας ακόμα και τη ζωή της, είναι απόρροια του λαμπρού πνεύματος που ερωτεύεται μέσα από τα ποιήματα και τον λόγο του. Και είναι η παραδοχή της πως και άσχημος να ήταν ο Κριστιάν και πάλι θα τον αγαπούσε, τόσο ειλικρινής, ώστε να φέρνει στο μυαλό μας την ανεκτίμητη φράση του Αντουάν ντε Σαιντ- Εξυπερή, στο “Μικρό Πρίγκιπα”, ότι “δεν βλέπουμε καθαρά παρά μόνο με την καρδιά. Το ουσιώδες είναι αόρατο για τα μάτια”. Μια από τις καλύτερες στιγμές της Σμαράγδας Καρύδη ως Ρωξάνη είναι η σκηνή της συνειδητοποίησης πως πίσω από αυτόν που αγαπούσε με όλο της το είναι κρυβόταν τελικά ο Σιρανό.

Ο Γιώργος Παπαγεωργίου ως Κριστιάν, όμορφος, και γεμάτος ενέργεια είναι απόλυτα ταιριαστός στον ρόλο του, μειονεκτώντας όμως ως προς το ρομαντικό και βαθιά συναισθηματικό κλίμα της παράστασης. Την τετράδα των πρωταγωνιστών συμπληρώνει ο Κώστας Μπερικόπουλος στο ρόλο του ραδιούργου κόμη Ντε Γκις. Στέκεται δυναμικά στη σκηνή αλλά δεν καταφέρνει να αξιοποιήσει απόλυτα το αβαντάζ του ρόλου του «κακού».

Τελικά, ο θεατής φεύγει από το Σιρανό ντε Μπερζεράκ με ανάμεικτα συναισθήματα. Με εκείνη τη γλυκόπικρη γεύση του ανεκπλήρωτου και το θαυμασμό για την αυτοθυσία. Το ίδιο το έργο δεν δίνει μια ξεκάθαρη κατεύθυνση. Καλούμαστε να σκεφτούμε πάνω στο ζήτημα της αγάπης, να αποφασίσουμε μόνοι αν αξίζει να διακινδυνεύσουμε για τον έρωτα ή αν είναι προτιμότερο να μείνουμε σιωπηλοί παρατηρητές, δέσμιοι των αναστολών μας.

Μετάφραση: Λουΐζα Μητσάκου
Σκηνοθεσία/δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Εύα Νάθενα
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Χορογραφίες: Χρήστος Παπαδόπουλος
Σπαθογραφίες: Κωνσταντίνος Μπουμπούκης

Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Σμαράγδα Καρύδη, Κώστας Μπερικόπουλος, Γιώργος Παπαγεωργίου

Μαζί τους οι ηθοποιοί (αλφαβητικά): Νίκος Ζιάζιαρης, Κορίνα Θεοδωρίδου, Γεωργία Καλλέργη, Θάνος Kοντογιώργης, Λάμπρος Κτεναβός, Αλέξανδρος Λασκαράτος, Θάνος Μπίρκος, Κωστής Μπούντας, Σωτήρης Ντούμας, Στέλιος Ξανθουδάκης, Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, Νίκος Παπαδομιχελάκης, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Αντώνης Στρούζας, Στράτος Τρογκάνης, Αγγελική Τρομπούκη, Νεκτάριος Φαρμάκης, Θανάσης Χαλκιάς, Έλενα Χαραλαμπούδη

Επί σκηνής η Ευανθία Ρεμπούτσικα στο βιολί.

Μαζί της οι μουσικοί: Γιώργος Σχοινάς (ακορντεόν), Ανδρέας Συμβουλόπουλος (πιάνο), Βασίλης Νιτσάκης (κοντραμπάσο), Νίκος Παπαβρανούσης (τύμπανα), Θοδωρής Ματούλας (άρπα)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:

1) Κάντε κλικ σε μία φωτογραφία 2) Πατήστε το “Play” για να τις δείτε σε μορφή Slideshow ή τα βελάκια πάνω, δεξιά και αριστερά για χειροκίνητη προβολή.

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση φωτογραφιών, video & κειμένων για αναδημοσίευση χωρίς την άδεια μας ή/και αναφορά του musicity.gr και του συντάκτη / φωτογράφου ως πηγή.