Ο Ευριπίδης γνωρίζει ότι στα Θεσμοφόρια που πρόκειται να διεξαχθούν οι γυναίκες έχουν σκοπό να τον καταδικάσουν για τα όσα άσχημα και συκοφαντικά λέει για αυτές στις τραγωδίες του. Αυτός είναι και ο λόγος που με την βοήθεια του τραγικού ποιητή Αγάθωνα ντύνει γυναίκα τον συγγενή του και τον στέλνει στις γιορτές των Θεσμοφορίων, προκειμένου να τον υπερασπιστεί απέναντί στις Θεσμοφοριάζουσες. Μια σειρά από φαρσικά γεγονότα και περιστατικά καταλήγουν σε μια μοιραία συμφιλίωση.
Οι «Θεσμοφοριάζουσες» λοιπόν, έργο γραμμένο αριστοτεχνικά από τον Αριστοφάνη, ισορροπεί ανάμεσα στη φάρσα και την υψηλή ποίηση, την ίδια στιγμή που θέτει μια σειρά από ζητήματα που ακόμα και σήμερα ζητούν την λύση τους.
Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος επέλεξε αυτή την κωμωδία του Αριστοφάνη για να συμμετάσχει ο ίδιος στο Φεστιβάλ Αθηνών τρία καλοκαίρια μετά τη συμμετοχή του με τον Αίαντα του Σοφοκλή. Οι παραστάσεις του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, είτε αρέσουν, είτε όχι, καταφέρνουν πάντα να έχουν μια αισθητική, μια καλή σχέση με το κείμενο, καλές ερμηνείες, κάποιες ενδιαφέρουσες σκηνικές λύσεις και συνήθως ένα χαμηλό τέμπο.
Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν και οι «Θεσμοφοριάζουσες» που παρακολουθήσαμε σε έναν από τους τελευταίους τους σταθμούς, στο Θέατρο Βράχων. Παράσταση με ροή, έξυπνες λύσεις, κυρίως σε ό, τι αφορούσε τα σκηνικά και κάποιες ερμηνείες που μοιραία ξεχώρισαν. Ο Μάκης Παπαδημητρίου, κεφάτος, με εξαιρετική κίνηση, χιούμορ και ενέργεια ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής που σκορπούσε αβίαστα το γέλιο με μια απλή του κίνηση. Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στον ρόλο του Ευριπίδη είχε ενέργεια, ένταση και ρυθμό, αλλά όλα αυτά τον εμπόδισαν στον να γίνεται απόλυτα κατανοητός στην εκφορά του. Ο Γιώργος Χρυσοστόμου, έδωσε δύο πολύ καλές ερμηνείες ως Αγάθωνας και ως Τοξότης, ενώ ο Γιώργος Παπαγεωργίου ως Υπηρέτης, Κλεισθένης και Πρεσβευτής ήταν απολαυστικός.
Στις γυναίκες τα πράγματα ήταν πιο απλά, μιας και όλες οι ηθοποιοί λειτούργησαν ως σώμα του χορού υπηρετώντας τις σκηνοθετικές επιταγές. Ίσως λίγο περισσότερο απολαύσαμε την Άντρη Θεοδότου ως Τοξότη, στο σύνολο των πολύ καλών Νάντιας Κοντογεώργη, Ελένης Ουζουνίδου και Μαρίας Κατσανδρή.
Τα υπέροχα, ευφάνταστα και καλαίσθητα κοστούμια του Άγγελου Μέντη και το όμορφο σκηνικό της Μαγδαληνής Αυγερινού έδωσαν το αισθητικό στίγμα της παράστασης. Προσεγμένη η κίνηση από τη Σεσίλ Μικρούτσικου, ενώ οι μουσικές του Νίκου Κηπουργού ίσως χρειαζόταν να είναι πιο ενεργητικές και παθιασμένες.
Σε αυτή την καθόλα επιτυχημένη και προσεκτική προσπάθεια αναβίωσης παράστασης του Αριστοφάνη, κερδήθηκαν πολλά στοιχήματα. Δεν ήταν μια παράσταση σαχλή, είχε μέτρο, είχε ωραία όψη και ταυτότητα. Έλλειψε αρκετά η τελετουργία των Θεσμοφορίων, όπως και τα πολιτικοκοινωνικά μηνύματα, τα οποία παρά τον επιτυχημένο τόνο της παράβασης, χάθηκαν μέσα σε μια υπέρμετρη, αλλά ίσως χρήσιμη προσοχή του «να μην ξεφύγουμε».
Εύγλωττη, μετρημένη και με χιούμορ η μετάφραση του Παντελή Μπουκάλα. Η παράσταση θα πραγματοποιήσει κάποιους ακόμα σταθμούς στην Αθήνα και θα ολοκληρώσει τον κύκλο της στις 19 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο.
Η παράσταση αφού περιόδευσε ανά την Ελλάδα, έχει επιστρέψει για κάποιες τελευταίες παραστάσεις στην Αθήνα.
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου στο Βεάκειο Θέατρο Περισσότερα…
Πέμπτη 13 και Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018 Στο Θέατρο Ρεματιάς – Χαλάνδρι Περισσότερα…
Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Πέτρας Περισσότερα…
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο Περισσότερα…
