1943. Αίγιο. Εν μέσω εμφυλίου πολέμου και με τις μνήμες του έπους της Αλβανίας νωπές ακόμα στις ψυχές των ηρώων, στο σαλόνι ενός σπιτιού, διαδραματίζεται μια απίστευτη ιστορία ερωτικών παρεξηγήσεων, από αυτές που είναι βγαλμένες από τη ζωή.
Η Ζωή, θρηνεί τον χαμό του άντρα της Γιάννη, όμως με τις παραινέσεις της μητέρας της και του πεθερού της παντρεύεται έναν άλλον άντρα προκειμένου να συνεχίσει τη ζωή της. Τελικά όμως ο θάνατος του Γιάννη στον πόλεμο είναι απλά ένα λάθος του Υπουργείου και η Ζωή βρίσκεται παντρεμένη με δύο άντρες και ζει μαζί τους στο ίδιο σπίτι. Αυτή είναι η αφορμή για να ξετυλιχτεί μια ξεκαρδιστική κωμωδία καταστάσεων, που φέρνει στην επιφάνεια τις ανθρώπινες αντιφάσεις και τις παθογένειες της ελληνικής επαρχίας, που δεν φαίνεται να έχουν διορθωθεί πολύ από το ’40 μέχρι σήμερα.
Η νέα κωμωδία των Ρέππα-Παπαθανασίου με τίτλο «Για μια ζωή» είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Πρώτον γιατί είναι ένα έργο από αυτά που μπορούν να μείνουν κλασικά, δεύτερον γιατί είναι έργο καλογραμμένο και γάργαρο, τρίτον γιατί το χιούμορ του προκύπτει από ατάκες, καταστάσεις και ρυθμό σε απόλυτη ισορροπία και τέταρτον γιατί ευτύχησε με ένα καστ ηθοποιών που αρχικά μπορεί να προκαλεί απορίες, αλλά όταν δει κανείς την παράσταση παίρνει όλες τις απαντήσεις που χρειάζεται.
Οι διάλογοι είναι γρήγοροι, καταιγιστικοί, όπως και οι εξελίξεις στο μεσοαστικό σπίτι του Αιγίου. Τα αστεία δεν βασίζονται στις ευκολίες του συγγραφικού διδύμου, αλλά βγαίνουν αυθόρμητα από τους διαλόγους, τη ροή και τις ερμηνείες. Η Σάρα Γανωτή και ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, οι δύο συμπέθεροι του έργου, κρατούν τους πιο αβανταδόρικους ρόλους και «κεντούν» με τις ερμηνείες τους.
Οι διαξιφισμοί τους είναι απολαυστικοί. Το ίδιο αβανταδόρικος είναι και ο ρόλος της γειτόνισσας, που ερμηνεύει υπέροχα η Μαρία Αντουλινάκη. Οι τρεις τους, ενώ δεν είναι οι κεντρικοί ήρωες της ιστορίας, εμπλέκονται και σχολιάζουν τα όσα συμβαίνουν, χαρίζοντας αβίαστο γέλιο.
Το πρωταγωνιστικό τρίο, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Δανάη Παππά και Μιχάλης Μιχαλακίδης, συμπράττουν επίσης στη δημιουργία της γρήγορης εναλλαγής και ροής και δημιουργούν απίστευτες σκηνές γέλιου. Όπως και η νεαρή Χριστίνα Μαθιουλάκη, που συμβάλει με τον τρόπο της στην ομαλή ροή της παράστασης.
Στο φορκλόρ σκηνικό της Μαρίας Φιλίππου, τα κοστούμια της Έβελυν Σιούπη – κομψοτεχνήματα που αποτυπώνουν το κλίμα της εποχής – δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα της παράστασης, σε συνδυασμό με τους φωτισμούς του Χρήστου Τζιόγκα, αλλά και τις μουσικές επιλογές των συγγραφέων και σκηνοθετών.
Δηλώνω φαν των έργων του Μιχάλη Ρέππα και του Θανάση Παπαθανασίου. Είναι μάστορες και καινοτόμοι της κωμωδίας, όμως πολλές φορές αναγκάζεται κανείς να επαναλάβει τον εαυτό του ή να αναζητήσει την επιτυχία στις εύκολες λύσεις του ταλέντου του. Εκτίμησα περισσότερο το «Για μια ζωή», γιατί ήταν ένα καινούργιο έργο τους, που έδειχνε να γράφτηκε από το μηδέν. Δημιουργήθηκε μια πρωτότυπη ιστορία, που δεν θυμίζει άλλες παρόμοιες που έχουν γράψει. Διαφοροποιήθηκε από το στυλ τους ακόμα και αισθητικά, ακολουθώντας κατά γράμμα την εποχή του ’40.
Για όλα αυτά, η σκηνή του Πειραιώς 131 παίρνει ξανά ζωή από μια κωμωδία καταστάσεων, από αυτές που αγαπάμε από το δίδυμο των μεγάλων κωμωδιών, με ένα πετυχημένο καστ ηθοποιών και μια ιστορία που παρά το χιούμορ, το ρυθμό τα αστεία της αναδεικνύει τη μεγάλη δύναμη της ζωής να επουλώνει τις πληγές και να πηγαίνει οπωσδήποτε παρακάτω.
Info:
Η παράσταση “Για μια ζωή”
των Ρέππα – Παπαθανασίου
παίζεται από Τετάρτη έως Κυριακή στο θέατρο Πειραιώς 131
