10 χρόνια μετά την τελευταία συναυλία του στο Θέατρο του Λυκαβηττού, ο Γιάννης Χαρούλης επέστρεψε για όχι μία, ούτε δύο, αλλά τρεις sold out συναυλίες ορόσημα.
Κάτω από την πανσέληνο (Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου), παρέες άρχισαν να μαζεύονται από νωρίς το βράδυ. Ενθουσιασμένοι νέοι και παλιοί φίλοι του Χαρούλη, μερικοί από τους οποίους περίμεναν πως και πως το αντάμωμα στον Λυκαβηττό, προετοιμάζονταν για μια βραδιά γεμάτη τραγούδι και χορό, ένα γλέντι που μας ξεσήκωσε, μας συνέδεσε και μας συγκίνησε.
Ο Γιάννης Χαρούλης, ανάμεσα σε παλιά αγαπημένα, αλλά και νεότερα τραγούδια, φτιάχνει μελωδίες «πειραγμένες» με ορχηστρικά ροκ στοιχεία και δημιουργεί μια γέφυρα του χθες με το σήμερα δένοντας μοναδικά την παράδοση με τη σύγχρονη μουσική, κερδίζοντας πάντα την απόλυτη προσήλωση και το συναίσθημα του κοινού του.
Πάντα μαζί με την παρέα του, τον Λευτέρη Ανδριώτη στη λύρα, τον Βασίλη Μπαχαρίδη στα κρουστά, τον Θανάση Dzingovi στην ηλεκτρική κιθάρα, ο οποίος μας εξέπληξε με τα solo του, τον Ορέστη Μπενέκα στα πλήκτρα, τον Κώστα Φόρτσα στα πνευστά και φυσικά τον ίδιο στο λάουτο έκλεισε την καλοκαιρινή του περιοδεία στην Ελλάδα.
Η συναυλία ξεκίνησε με το «Μαγγανείες», όπου από τους πρώτους κιόλας στίχους μπήκαμε σε κλίμα κρητικού γλεντιού. Από την «Ουρά του αλόγου» μέχρι «Της λήθης το πηγάδι» ο Χαρούλης με την χαρακτηριστική του φωνή κατάφερε να μας ανατριχιάσει και να κερδίσει το θερμό μας χειροκρότημα ενώ αφιέρωσε τον «Ακροβάτη» στους ονειροπόλους.
Ο Χαρούλης πέρασε και σε άλλους τόπους ερμηνεύοντας ροκ με το «Τι λάθος κάνω» και έντεχνο με το «Σιμούν» του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Όταν βέβαια ανέβηκε στην σκηνή ο Γιάννης Σφακιανάκης με το βιολί του ξεκίνησαν όλοι να τραγουδούν τις μαντινάδες και να χορεύουν σε κρητικούς ρυθμούς μπροστά στην σκηνή. Το Θέατρο είχε ξεσηκωθεί όλο και ίσως αυτά τα λεπτά αποτελέσαν το αποκορύφωμα της συναυλίας, όπως φάνηκε και με τον τρόπο που είχε αγκαλιάσει ο Χαρούλης το λαουτό του.
Με το «Αύγουστος» του Νίκου Παπάζογλου με το οποίο αποχαιρετήσαμε το καλοκαίρι απολαμβάνοντας τον γλυκό αέρα του λόφου και το «Σου μιλώ και κοκκινίζεις» τραγουδήσαμε με όλη μας την ψυχή και χορέψαμε σαν να είναι ήταν η τελευταία μας συναυλία! Ο Χαρούλης την έκλεισε με το «Ξενύχτησα στην πόρτα σου» το οποίο τραγούδησε μαζί με τους υπόλοιπους μουσικούς μπροστά στην σκηνή.
