Ο Γιώργος Καραδήμος και η Εύα Πολιτάκη ενώνουν τις φωνές τους σε ένα άκρως ερωτικό κομμάτι, με τίτλο η «Επέτειος», που κυκλοφορεί, μαζί με music video, από την Panik Oxygen.
Ο Γιώργος Καραδήμος, γνωστός κι αγαπημένος ερμηνευτής και δημιουργός, συναντά μουσικά την Εύα Πολιτάκη, μία ταλαντούχα και πολλά υποσχόμενη 18χρονη τραγουδίστρια, σε ένα τραγούδι ψυχής. Η «Επέτειος», που παρουσιάστηκε πρώτη φορά από τους δύο καλλιτέχνες στην τηλεοπτική εκπομπή «Ένα Τραγούδι Ακόμα» του Γιώργου Θεοφάνους και μαγνήτισε αμέσως το κοινό, υπογράφουν στη μουσική ο Γιώργος Καραδήμος και στους στίχους η σπουδαία Ελεάννα Βραχάλη, η οποία και ανακάλυψε το ταλέντο της Εύας Πολιτάκη.
Η «Επέτειος», το δεύτερο single από το επερχόμενο album του Γιώργου Καραδήμου, μετά το «Είναι Αγκαλιές» με τον Γιάννη Κότσιρα, συνοδεύεται από music video που σκηνοθέτησε ο Πάνος Ζενίδης, με τους δύο καλλιτέχνες να μας μεταφέρουν και μέσα από την εικόνα το βαθύ συναίσθημα του τραγουδιού.
O Γιώργος Καραδήμος αναφέρει για την «Επέτειο»:
«πρώτη συνάντηση λοιπόν με τη χαρισματική Ελεάνα Βραχάλη και η χαρά είναι μεγάλη. Όταν μου έστειλε τους στίχους από την «Επέτειο» ένιωσα πως κούμπωσαν με μοναδικό τρόπο στη μουσική και δεν είχα καμιά αμφιβολία πως είναι αυτοί οι συγκεκριμένοι στίχοι που ταιριάζουν μοναδικά στη μελωδία, χωρίς καμία επιφύλαξη.
Πρώτη συνάντηση και με την ταλαντούχα πρωτοεμφανιζόμενη νεαρή ερμηνεύτρια Εύα Πολιτάκη. Ήταν επιθυμία μου να μοιραστώ αυτό το γλυκό ντουέτο με ένα καινούργιο πρόσωπο και η Ελεάννα αμέσως σκέφτηκε την Εύα. Όταν την άκουσα κατάλαβα γιατί: έχει μοναδικό ηχόχρωμα και ερμηνεύει σαν τραγουδίστρια, που αν δεν την γνωρίζεις, νομίζεις πως είναι πολύ μεγαλύτερη ηλικιακά από μια 18χρονη κοπέλα που μπήκε για πρώτη φορά στο στούντιο.
Αυτά τα στοιχεία με συγκίνησαν και με κέρδισαν.
Εύχομαι η «Επέτειος» να κερδίσει κι εσάς.
Καλή ακρόαση!»
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιώργος Καραδήμος
Εταιρεία: Panik Oxygen
Στίχοι:
Σκέψου, σε λίγο πλησιάζει η γιορτή μας,
επέτειος, σημάδι στη ζωή μας,
η ανταμοιβή μας,
μοιάζει σαν όνειρο.
Σκέψου, τα πρώτα μας λογάκια και τα αστεία.
Σε έδιωχνα, θυμάμαι, με μανία,
τι ιστορία,
μοιάζει σαν όνειρο.
Κι όμως είσαι εδώ στα αλήθεια,
λες και τόσα παραμύθια
συναντήθηκαν στην πράξη.
Τίποτα ας μην αλλάξει!
Μήνες, χρόνια, σκόρπια φύλλα,
μέσα μου σαν αίμα κύλα.
Κι άλλη φόβου ανατριχίλα,
κράτα με σφιχτά.
Χρόνια πολλά.
Ήσουν το ανέφικτο
κι είσαι εδώ.
Σκέψου, σ’αγάπησα σχεδόν μόλις σε είδα.
Ποια σε έφερε μπροστά μου καταιγίδα,
σαν μια ελπίδα,
μοιάζει σαν όνειρο.
Κι όμως είσαι εδώ στα αλήθεια,
λες και τόσα παραμύθια
συναντήθηκαν στην πράξη.
Τίποτα ας μην αλλάξει!
Μήνες, χρόνια, σκόρπια φύλλα,
μέσα μου σαν αίμα κύλα.
Κι άλλη φόβου ανατριχίλα,
κράτα με σφιχτά.
Χρόνια πολλά.
Ήσουν το ανέφικτο
κι είσαι εδώ.
Κι όμως είσαι εδώ στα αλήθεια,
λες και τόσα παραμύθια
συναντήθηκαν στην πράξη.
Τίποτα ας μην αλλάξει!
Μήνες, χρόνια, σκόρπια φύλλα,
μέσα μου σαν αίμα κύλα.
Κι άλλη φόβου ανατριχίλα,
κράτα με σφιχτά.
Χρόνια πολλά.
Κι άλλη μια επέτειο…
