Το τραγούδι «ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ» από τον νέο του δίσκο με τίτλο «Χτίζω Ανέμους», που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2022, οπτικοποιεί σήμερα ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης συμπράττοντας, μετά το Να Σταθώ Στα Πόδια Μου, για μια ακόμα φορά με τον σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη («Το Νησί», «Η Λέξη που Δεν Λες», « Κομάντα και Δράκοι» μεταξύ άλλων).
Αφορμή και έμπνευση για τον ανήσυχο δημιουργό, η εικόνα του τρίχρονου Αϊλάν Κούρντι που ξέβρασε η θάλασσα νεκρό τον Σεπτέμβριο του 2015 στις τουρκικές ακτές – μια εικόνα που στοίχειωσε ολόκληρο τον «πολιτισμένο» και «μη» κόσμο. Με το τραγούδι «ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ», ρίχνει και πάλι φως σε ένα θέμα που θέλουμε να ξεχνάμε ή που θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν μας αφορά άμεσα, το μεταναστευτικό, σημειώνοντας: «Τα ΜΜΕ μίλησαν για παγκόσμια θλίψη, κάνεις ωστόσο δεν μίλησε για παγκόσμια υποκρισία».
Όπως αναφέρει ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης, «προσωπικά, δεν ξύπνησα ποτέ ο ίδιος άνθρωπος και έδωσα τότε μια υπόσχεση στον εαυτό μου: να προσπαθήσω να κοινωνήσω το συναίσθημά μου, γιατί με βεβαιότητα πιστεύω πως υπάρχει εκεί έξω ακόμα ένα υγιές κομμάτι της κοινωνίας που θα προβληματιστεί και θα ενεργοποιηθεί».
Οκτώ χρόνια μετά και χωρίς τίποτα να έχει αλλάξει στην ουσία, ο δημιουργός μας θυμίζει με τους στίχους του «Θες να ζεις σαν να ’σαι ο ένας/ όμως είσαι άλλος ένας» και μαζί με τον Θοδωρή Παπαδουλάκη μας προσφέρουν το video για το «Άλλος Ένας» – τμήμα μιας μικρού μήκους ταινίας που έχει ετοιμάσει ο γνωστός σκηνοθέτης με άξονα το μεταναστευτικό, η οποία έχει στόχο να συμμετάσχει σε φετινά φεστιβάλ κινηματογράφου ανά τον κόσμο.
Το video είναι η απάντηση των δυο καλλιτεχνών στον διάλογο που μας μεταφέρει ο Θοδωρής Παπαδουλάκης: «“Κι εμείς τι κάναμε γι’ αυτό;” με ρώτησε ο Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης όταν μου περιέγραψε τι αισθάνεται κάθε φορά που θυμάται αυτή την εικόνα του ξεψυχισμένου παιδιού στα παράλια της Αλικαρνασσού. “Τι μάθαμε; Τι καταλάβαμε; Τι κάνουμε;”».
Και συνεχίζει: «Αν μη τι άλλο, ο Αϊλάν άναψε μια φλόγα σε εκατομμύρια ψυχές. Μια από αυτές, ο Γιώργος, ο οποίος έγραψε αυτό το τραγούδι για το μικρό αγόρι, για την προσφυγιά. Για την προσφυγιά που είναι βαθιά ριζωμένη στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Οι στίχοι του τραγουδιού εκφράζουν ουσιαστικά ερωτήματα για την καταγωγή μας, την αλληλεγγύη και το ήθος μας. Εύχομαι το τραγούδι να μας κάνει να αναρωτηθούμε για μια στιγμή, κι ας πράξουμε όπως προστάζει η συνείδηση του καθενός μας».
Στίχοι: Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Μουσική: Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης
Στίχοι:
Εσύ που τολμάς σαν θεός να με κρίνεις
Γεννιέσαι τυχαία στη δίπλα μου γη
Αρνείσαι για λίγο ότι είμαι να γίνεις
Ξεχνώντας πως είμαι ότι είσαι και εσύ.
Η σκέψη σου λόγια και ιδέες εκείνων
Που σύννεφα φέρνουν για μαύρη αυγή
Στο λέω με πείσμα αφού είσαι ο ειδήμων
Όσοι σπέρνουν διχόνοια, θερίζουν οργή
Θες να ζεις σαν να ‘σαι ο ένας
όμως είσαι άλλος ένας
υπερασπιστής
μίας νοητής γραμμής
αν κοιτάξω λίγο πίσω
τον παππού σου θα αντικρίσω
δάκρυ του κοχλάζει ακόμα
πριν αφήσει αυτό το χώμα
αν μου πει να σε γνωρίσω
πες μου τι να του απαντήσω;
Χορό που ξυπνά στη ψυχή μου τη μνήμη
Χορεύει η ζωή στου νερού την αυλή
Οι θεοί πίνουν νέκταρ μέθυσαν και εκείνοι
Και ο βυθός καρτερεί άλλο ένα παιδί
