Η Ελεάνα Βραχάλη έχει αποδείξει πως είναι γενναία σε αυτήν την επιλογή και μια ακόμα φορά καταφέρνει να επιβληθεί στην ωραιοποίηση των πραγμάτων και να απογυμνώσει τον όποιο καλλωπισμό με τον πιο απλό και ιδανικό τρόπο. Με την φωνή της Σαββέρια Μαργιολά δεν χρειάστηκε πολύ για να ακινητοποιήσει τον ακροατή μέσα στην πραγματικότητα που τρέμει να αντικρύσει και παράλληλα να τον ταξιδέψει μέσα από την μουσική του Γιώργου Κυριάκου για να ειρηνεύσει την ενοχή στις καρδιές όσων γνωρίζουν τη θέση τους ως «Θύτες και αθώοι».

Η Ελεάνα Βραχάλη έχει αποδείξει πως είναι γενναία σε αυτήν την επιλογή και μια ακόμα φορά καταφέρνει να επιβληθεί στην ωραιοποίηση των πραγμάτων και να απογυμνώσει τον όποιο καλλωπισμό με τον πιο απλό και ιδανικό τρόπο. Με την φωνή της Σαββέρια Μαργιολά δεν χρειάστηκε πολύ για να ακινητοποιήσει τον ακροατή μέσα στην πραγματικότητα που τρέμει να αντικρύσει και παράλληλα να τον ταξιδέψει μέσα από την μουσική του Γιώργου Κυριάκου για να ειρηνεύσει την ενοχή στις καρδιές όσων γνωρίζουν τη θέση τους ως «Θύτες και αθώοι».

Θέλει δυνατό χαρακτήρα και τσαμπουκά για να γιορτάσεις τη συντριβή σου και να την έχεις φυλαχτό. Να έχεις φόρα και φωνή που να μπορεί να σπάει τα μέτρα για να τσακίσεις στερεότυπα. Αν σκεφτείς πως για ένα τέτοιο πάθος οι στίχοι είναι διαλεγμένοι από την Μυρτώ Κοντοβά και η ερμηνεία από την Ελευθερία Πάτση μόνο ένταση θα γεμίσουν το μυαλό σου και μια σύγχυση, ανάμεσα σε εξάρσεις δυναμισμού και ρομαντισμού στη μουσική του Βαγγέλη Τούντα. Είναι δική σου η στιγμή και μη νοιαστείς για άλλους, να σε γεμίσει με τον πόνο που θα φέρει αυτό το λάθος αλλά και γλύκα μιας ακόμα εμπειρίας. «Αυτό το βράδυ» και όπου σε βγάλει.

Η Μυρτώ Βασιλείου με τη φωνή της μας δίνει τον τρόπο να περπατήσουμε σε αυτά τα μέρη, με τη καθοδήγηση των στίχων του Γερασίμου Ευαγγελάτου και τη μουσική του Κώστα Τσίρκα. Γιατί το φως από το τούνελ της καθημερινότητας είναι εκείνο που ο καθένας μας ονομάζει «Το μέσα μου φως».

Τραγουδώντας και παίζοντας βιολί προσπάθησε να μεταφέρει το ίδιο μήνυμα, ζωντανά από τη σκηνή του Club του Σταυρού του Νότου. Την Κυριακή 11 Νοεμβρίου επέστρεψε εκεί για ένα διαφορετικό live από αυτά που είχε συνηθίσει μέχρι τώρα. Ίσως ένα live που θα θυμάται για πάντα, αφού ήταν η πρώτη φορά που παρουσίασε ζωντανά τα τραγούδια του πρώτου του προσωπικού δίσκου.

Πόσες φορές έχεις αναρωτηθεί «Γιατί;». Συνήθως σε κάποια μοναχική στιγμή που θέλεις ένα χάδι να ακουμπήσει στον ώμο και να τονίσει τη θετική πλευρά των πραγμάτων.

Απόδειξη πως μπορούν να ακολουθούν την «συνταγή» που τις έκανε να έρθουν κοντά σου, αλλά δεν γίνονται αντίγραφα της. Ένα νέο τραγούδι με ερμηνεία του Πάνου Παπαϊωάννου, σε στίχους της Λήδας Ρουμάνη και μουσική από τον Παντελή Κυραμαργιό δίνει την υπόσχεση στον ακροατή πως θα είναι « Ο Άνθρωπος σου» για αυτό το χειμώνα και ίσως σε κάθε γενναία απόφαση δέσμευσης που εξαλείφει φόβους, δισταγμούς, μοντερνισμούς και δίνει την συμπαράσταση που απαιτείται ξεκάθαρη και δυνατή.

Η Παυλίνα έχει δείξει την αλήθεια της και χωρίς να φοβάται αποκαλύπτει όσα αισθάνεται μέσα από τους στίχους της. Για μια ακόμα φορά και σε συνεργασία με τον Γιώργο Κυριάκο στη μουσική μας σπρώχνει απαλά με την νέα μπαλάντα και με τη χαρακτηριστική της φωνή μας λέει «Έλα λίγο πιο κοντά» σε αυτό που ο καθένας θέλει , στην αλήθεια της εύθραυστης φύσης του ευαίσθητου ανθρώπου που όλοι καλύπτουμε στην καθημερινότητα.